جلسه شورای اسلامی شهر کرج که با حضور اعضا و علی کمالی زاده برگزار شد به دلیل لایحه ای که از طرف شهردار به شورای شهر ارائه شد به جنجال کشید. به گونه ای که رحیم خستو سخنگوی شورای شهرپس از اتمام جلسه بلافاصله و بدون اینکه به اتاق کار خود برود شورا را ترک کرد. به همین دلیل در گفتگویی کوتاه که با خستو انجام دادیم نظر وی را در خصوص حواشی ایجاد شده جویا شدیم. آنچه در ادامه می خوانید ماحصل این گفتگوست:
به عنوان عضو شورای شهر بفرمایید که آیا مردم از عملکرد شورای پنجم اظهار رضایت دارند؟ و لیستی که شما با آن وارد جمع شورای شهر پنجم شده اید چقدر کارشناسی بسته شده و توانسته انتظارات مردم را برآورده سازد؟
به اعتقاد من آرمان های بزرگ آدم های بزرگ می خواهد و در خصوص لیست بسته شده و افراد این لیست هم باید از کسانی سوال کنید که لیست را بسته اند.
انتقادهایی به عملکرد شورا در خصوص انتصابات عنوان می شود و مردم معتقدند در درون شورا در این زمینه اجماع نظر وجود ندارد و بیشتر بر اساس گروکشی ها انتصابات شهرداری صورت می گیرد؟
این یک واقعیت است که هرکس بتواند بر دیگران تاثیر بگذارد خواسته هایش را انجام می دهد اما اینکه چرا یک عضو شورا بداند چه کسی قرار است در چه پستی به کار گرفته شود جای سوال دارد.البته مواردی هست که در تفویض اختیارات نیاز به تصویب شورا دارد که باید انجام شود اما مهم ترین وظیفه شورا انتخاب و نظارت برعملکرد شهردار و زیرمجموعه های وی است وهر خطایی که زیر مجموعه شهرداری انجام می دهد طبیعتا شهردار باید پاسخگو باشد و عضو شورا نمی تواند وارد این مقوله شود.اما واقعیت این است که بعضی از اعضای شورا افرادی را به شهرداری تحمیل میکند.
پس این یک واقعیت انکار نشدنی است؟
من واقعا نمیدانم چه نیتی پشت این کار نهفته است. اگر نیتشان خیر و نظارت بر عملکرد مجموعه شهرداری باشد مشکلی ندارد اما در غیر این صورت عقل و منطق می گوید مناسباتی حاکم است. حال چنانچه فردی شایسته برای منصبی معرفی شود که همه اعضای شورا روی او اتفاق نظر دارند،می تواند منطقی باشد اما اگر مثل لایحه ای که مورد بحث مان است به شورا ارائه شد و هیچ استدلال و منطقی پشت آن نباشد، یک لایحه سراسر فساد است.
موضع شما به عنوان عضو شورا در مقابل اقدامات این چنینی چیست و راهکار شما برای مقابله با این گونه کارها چه می تواند باشد؟
به نظر من نهادهای نظارتی باید پیگیر این موضوعات باشند. من به عنوان عضو شورا تمام توانم خلاصه به صحن شورا می شود و باید تمرکز خود را روی مصوباتی بگذارم که به آنها رای می دهم.البته بنده هم یک انسان هستم و قطعا اشتباهاتی داشته و دارم اما اینکه رای بر اساس خواست قلبی ام باشد یا بر اساس مناسبات ،موضوع فرق می کند.متاسفانه این درد کهنه جامعه ما مربوط به امروز و دیروز نیست و در تمام ادوار شوراها بوده است.به اعتقاد من یک عضو شورا باید مهارت کار با مدیران را داشته باشد و وظایف خود و شهرداری را بشناسد. تجربه مدیریتی بنده به من یاد داده است که اگر فردی را در یک پست به کارگیرم قطعا پس از دوران مدیریت من به شخص دیگری وفادار خواهد بود و بلافاصله پس از اینکه متوجه شد قدرت من تضعیف شده به سوی قدرت دیگری گرایش پیدا خواهد کرد.چرا که ساختارمدیریتی در ایران اینگونه است بنابراین چه ضرورتی دارد که یک عضو شورا خودش را درگیر انتصابات کند.شهردار باید با موفقیت های خود در مدیرت شهری به دنبال خواسته های عمومی شورا که همان تحقق خواسته های مردمی است ،باشد و در غیر اینصورت هر مطالبه ای که اعضای شورا داشته باشند منافع شخصی است.
دلیل ناراحتی شما در جلسه چه بود؟
امروز یک لایحه ای را شهردار به صحن شورا آوردند که در خصوص ماموربه کار یک فردی بود.به اعتقاد من نظر هر شخص جه مخالف و جه موافق قابل احترام است اما اینکه یک لایحه را به لایخه دیگری گره بزنند اینجای کار ایراد دارد. لایحه شهردار برای ما قابل احترام است اما باید رای گیری در مورد یک نفر انجام می شد و هفته اینده در مورد فرد دیگری این کار انجام می گرفت.وقتی چهار نفر را همزمان برای رای گیری می آورند مشکل ایجاد می شود.چرا که عضو شورا به خاطر حفظ نفر مورد نظر خودش، به کسی رای می دهد که اعتقادی به او ندارد.
برای برون رفت از این مشکلات چه باید کرد؟
نظارت مردم و رسانه ها و فعال شدن سییستم های بازرسی و نظارت می تواند به حل اینگونه مشکلات کمک شایانی بکند.چرا باید یک کارمند شهرداری رزومه کاری به عضو شورا بدهد مگر اعضای شورا تعیین کننده پست و مقام هستند. این بازی ها باید تمام شود. چرا باید معاون مدیر یک منطقه به عضو شورا برنامه مدیریت شهری ارائه کند. اگر این فرد برنامه ای دارد باید به شهردار بدهد نه به عضو شورا. چرا کسی که می خواهد از شورا رای بگیرد باید بیاید بنده یا همکارانم در شورا را ببیند. رسانه ها باید تک تک واژه های اعضای شورا را رصد کنند و اجازه ندهند اتفاقاتی اینچنینی رقم بخورد. مسئله دیگر عدم تجربه مدیریتی،عدم تجربه کار شورایی و فقدان دانش اجتماعی مدیریتی و سیاسی اعضای شوراست. وقتی بنده به عملکرد اعضای دوره های پیشین انتقاد دارم اما خودم همان رویه را دنبال می کنم نشان دهنده این است که به تعهدات و شعارهای خود پایبند نیستم.