گران‌ترین مدافع دنیا در منچستریونایتد؛ مگوایر ۸۰ میلیون پوند می‌ارزد؟
به بهترین بازیکنان جهان فکر کنید و این که آن‌ها به چه خصوصیت‌هایی برای پستی که در زمین بازی می‌کنند، احتیاج دارند. برای داشتن یک مقایس می‌توان کریستیانو رونالدو و لیونل مسی را ستاره‌هایی بی‌نقص در نظر گرفت، در حالی که تکنیک، قدرت گلزنی و توانایی پاس دادن کوین دبروینه از او یک هافبک در کلاس جهانی می‌سازد.
به هر حال نمی‌توان گفت که مگوایر در تمامی مهارت‌های فوتبالی بهترین است. کند بودن او عاملی آشکار است که موجب شده قبل از این باشگاه‌ها از جذب او صرنظر کنند. هادرسفیلد قبلا حاضر نشد تا یک میلیون پوند برای مگوایر خرج کند برای این که او را خیلی کند می‌دانست.
ولی مگوایر با قدرت بالای بازیخوانی‌اش نمی‌گذارد که این عیب چندان به چشم بیاید.
میکی آدامز، سرمربی پیشین شفیلد یونایتد که مگوایر زیر نظر او در سال ۲۰۱۱ اولین بازی حرفه‌ایش را انجام داد به بی‌بی‌سی گفت: "او یک فوتبالیست باهوش است. هری یک بازیکن مخوف و سخت‌کوش بود که همیشه می‌خواست یاد بگیرد. او خیلی زود همه چیز را یاد می‌گیرد به خصوص در زمین تمرین."
اولین بازی حرفه‌ای مگوایر زیر نظر آدامز در چمپیونشیپ (دسته دوم فوتبال انگلیس) برگزار شد، ولی توانایی رهبری و مغز فوتبالی او خیلی قبل‌تر خودش را نشان داده بود.
تراویس بینیون، مدیر پیشین آکادمی فوتبال شفیلد یونایتد که از ۱۶ سالگی با مگوایر کار کرده از او به عنوان فردی با اعتماد به نفس بالا و بازیکنی پخته‌تر از سنش یاد می‌کند: "او می‌خواست بهترین بازیکن تمرین باشد و همیشه تلاش می‌کرد کمی بهتر شود. هیچ وقت به دنبال سریع‌تر شدن نبود و همیشه از هوشش استفاده می‌کرد. او همیشه با اعتماد به نفس بود و احساس می‌کرد از هر سطحی بالاتر است. از این که به بالاترین سطح رسیده، تعجب نکردم."
در همان زمان حضور در آکادمی شفیلد یونایتد بود که او با رقیبی روبرو شد که بعدها هم‌تیمی‌اش شد: پل پوگبا.
این دو بازیکن در فینال جام حذفی جوانان انگلیس در سال ۲۰۱۱ مقابل هم ایستادند. مگوایر برای شفیلد بازی می‌کرد و پوگبا بازیکن منچستر بود. گرچه شفیلد بازی را باخت اما مگوایر مقابل تیمی ایستاد که بازیکنانی مانند جسی لینگارد و راول موریسون را در اختیار داشت.
گزارش شده است که الکس فرگوسن که آن بازی را از نزدیک دید، پس از مسابقه مگوایر را صدا کرد و به او گفت که تمام عوامل لازم برای تبدیل شدن به یک بازیکن بزرگ را دارد.
مگوایر برای رسیدن به لیگ برتر خیلی منتظر نشد و هال سیتی سال ۲۰۱۴ با او قرارداد امضا کرد. قبل از آن او سه فصل همراه با شفیلد یونایتد در لیگ یک (دسته سوم انگلیس) بازی کرده بود.
گرچه در این لیگ معمولا مدافعان در بازیسازی شرکت نمی‌کنند اما مگوایر به همان شیوه‌ای که مقابل منچستر یونایتد ظاهر شده بود، بازی می‌کرد.
مایکل داوسن که کنار مگوایر در هال سیتی بازی کرده، می‌گوید: "آن چه او را تبدیل به یک بازیکن ۸۰ میلیون پوندی می‌کند، توانایی پخش توپش است. او می‌تواند توپ را از عمق دفاع بیاورد و به راحتی در فضاهای کوچک بازی می‌کند. او می‌تواند خودش را از موقعیت‌های سخت نجات دهد و این چیزی است مگوایر را تبدیل به یک بازیکن نخبه می‌کند."
او از بازیکنان کنونی منچستر یونایتد بهتر است؟
منچستر یونایتد سال‌هاست که اقتدار سابق را در خط دفاعی ندارد، احتمالا پس از دوران نمانیا ویدیچ در پنج سال پیش. به عبارت دیگر هوش مگوایر می‌تواند وزن خط دفاعی یونایتد را هم بالا ببرد.
مگوایر فصل قبل به طور متوسط در هر ۲۲ دقیقه یکبار برنده یک جدال در خط دفاعی لستر می‌شد که بهتر از لیندلوف و جونز (به ترتیب ۳۷ و ۲۷ دقیقه) است و با فاصله‌ای زیاد از بیلی (۴۹ دقیقه). هرچند که اسمالینگ در درگیری‌های مستقیم کمی بهتر از مگوایر (۲۰ دقیقه) است.
با توجه به پولی که خرج شده، یونایتد انتظار دارد عملکرد مگوایر هم طراز با بهترین‌های اروپا باشد. خب، حالا آمار مگوایر در مقایسه با بهترین مدافعین وسط اروپا چطور است؟
مگوایر در کل آماری مشابه فان‌دایک، لاپورته، راموس، کولیبالی، هوملس و.... دارد، ضمن این که یکی از مقتدرترین آن‌ها در دفاع است. اشتباهات منجر به گل او واقعا ناچیز است.
فارغ از این‌ها، توانایی‌های تهاجمی مگوایر بالا است. از سال ۲۰۱۶ او روی ۱۳ گل لستر تاثیر مستقیم داشته (۷ گل و ۶ پاس گل). در این زمینه او پس از سرخیو راموس (۱۷) و بالاتر از فان‌دایک، لاپورته، کولیبالی، هوملس، کمپانی، پیکه و دلیخت قرار می‌گیرد.
بالاخره... ارزش قیمتش را دارد؟ این یک سئوال ۸۰ میلیون پوندی است.
مگوایر شاید یک مدافع کامل نباشد اما به نظر می‌رسد دقیقا همان بازیکنی است که منچستر یونایتد نیاز دارد: یک بازیکن مقتدر در دفاع و با اعتماد به نفس در بازی.
فشار ناشی از انتقال با این قیمت هنگفت نیز یکی دیگر از مسائلی است که ملی‌پوش انگلیسی باید با آن کنار بیاید، اما او تا همین حالا هم نشان داده که با بازی کردن زیر فشار روانی بیگانه نیست.
داوسون می‌گوید: "او یکی از بچه‌هایی است که داخل رختکن می‌شود و بلافاصله خودش را در تیم جا می‌اندازد. یک روز او را می‌بینید که کاپیتان منچستر یونایتد شده است. به او فرصت جا افتادن بدهید و من مطمئنم که یک روز کاپیتان آن باشگاه می‌شود."
