سن سیرو در التهاب

امشب نفس‌ها در سینه حبس می‌شود و علاقمندان به فوتبال یک دیدار پرتنش را شاهد خواهند بود.

سن‌سیرو آماده انفجار

میلان شبیه روباه مکاری است که با بهره‌گیری از شخصیت بالای تیمی و نام بزرگش حالا در هر وضیعتی هم که باشد معادلات را بر هم می‌زند و رقبایی که حتی در این فصل آماده‌تر هستند را تسلیم می‌کند.

این درست است که کاری که آنها با بایرن مونیخ کردند در منچستر اجرا نشد اما مثل روز روشن است که امشب یونایتدی‌ها چه کار سختی را پیش رو دارند و خنده‌های آخر بازی فرگوسن شاید به گریه تبدیل شود.

همان دو گلی که در اولدترافورد وارد سنگر منچستر شده مطمئن باشید می‌تواند سرنوشت بازی برگشت را به سود میلان رقم بزند و این اشتباه بزرگ فرگوسن بود که احساس می‌کرد میلان هم همانند رم نگونبخت است.

روسونری برای رسیدن به فینال بسیار تشنه است. تیمی که این فصل سری A و کوپا ایتالیا را از دست داده فقط برای فتح لیگ قهرمانان تلاش می‌کند و برای این گروه زخمی هرگز مهم نیست که چه تیمی برابرشان قرار می‌گیرد.

میلان و آنچلوتی خودشان را فینالیست می‌دانند. کلارنس سیدورف چنین می‌گوید: ما در بازی برگشت یک روز تاریخی را رقم خواهیم زد. کاری می‌کنیم که سن‌سیرو جهنم منچستر شود و این بازی، بازی سال لقب بگیرد. من به پیروزی میلان اطمینان دارم و شک نکنید ما به دیدار نهایی می‌رسیم.

انگیزه مضاعف قرمز و مشکی‌پوشان میلان نوید یک دیدار جذاب را از سوی آنها می‌دهد.

80 هزار هوادار روسونری راهی ورزشگاه می‌شوند تا جهنم را آماده کرده و به خوبی از قرمزپوشان منچستر پذیرایی کنند.

مرد اول میلان به طور حتم در این مصاف کاکا خواهد بود. او در بازی رفت دو بار دروازه حریف را گشود تا در خانه بتواند کار نیمه تمام را به سرانجام برساند.

پائولو مالدینی کاپیتان و اسطوره باشگاه که در بازی رفت دچار مصدومیت شده مترصد آن است که به هر شکل ممکن به بازی امشب برسد.

جنارو گاتوزو هم آماده و سرحال مهیای بازی است. او هم نقش کلیدی در تیمش ایفا می‌کند و به عنوان هافبک تدافعی باید مانع بازیسازی پل اسکولز شود.

میلان زمانی که نیاز به پیروزی داشته باشد با 5 هافبک بازی می‌کند تا ابتدا میانه میدان را در اختیار بگیرد. آمبروزینی یکی از هافبک‌هایی بوده که در این سیستم به خوبی عمل می‌کند و با اینکه بازی وی کمتر به چشم می‌آید اما با دوندگی‌هایش می‌تواند در هنگام حمله به کمک آنها بیاید.

جیلاردینیو هم در پیشانی خط حمله قرار می‌گیرد و اگر آنچلوتی بخواهد با دو مهاجم بازی کند به طور حتم از تجربه وافر فیلیپو اینزاگی در کنار وی استفاده خواهد کرد. میلان در اولدترافورد منهای کاکا یک تیم محتاط بود اما به طور حتم در بازی امشب نمی‌توان حمله نکرد.

سیاست ذاتی و تسلط روانی میلان در طول 90 دقیقه وجهه دیگری از زیبای فوتبال است. آنها به خوبی حریفان را در تنگنا قرار می‌دهند و با ایجاد بازی نزدیک و فشار بیش از حد به تیم رقیب، فرصت بیشتری را به آنها می‌دهند، تا اشتباه کنند.

به طور حتم و با توجه به ذات میلان، آنها 90 دقیقه حمله خواهند کرد. اما شاید ذات فوتبال ایتالیایی هم به نمایش گذاشته شود. آنها در صورت دست یافتن به نتیجه دلخواه به دفاع صرف روی می‌آورند تا به خواسته‌شان برسند.

یونایتد هم مستحق است

منچستر یک فصل فوتبالی حرفه‌ای ارائه داد و فرگوسن در مقطعی که خیلی‌ها از تیمش ناامید شده بودند و شاید اصلا هم فکرش را نمی‌کردند بتواند در یونایتد تغییر ایجاد کند، کاری کرد کارستان و همه معادلات را بر هم زد.

از چند فوتبالیست پر سن و سال بازیکنان احیا شده ساخت و کاری کرد که آنها با انگیزه‌تر از جوانان به بازی بپردازند.

در این تیم مایکل کاریک روز به روز بهتر شده و رونالدو تبدیل به ستاره‌ای شده که کمتر حرکات اضافی انجام می‌دهد و حالا جزو بهترین‌های فوتبال جهان است، رونی هر چند پرنوسان بوده اما مهره‌ای قابل اتکا محسوب شده و در بازی رفت این ادعا را به اثبات رساند. واقعا حیف است که منچستر با چنین فوتبال زیبایی که انجام می‌دهد به موفقیت دست پیدا نکند.

فرگوسن در بازی رفت با مشکلات متعددی روبه رو بود و حالا تا حدودی مصدومیت بازیکنانش برطرف شده و نیمی از آنها بازی می‌کنند.

ریو فردیناند، نمانیا ویدیچ و لویی ساهان که در اولدترافورد غایب بودند به همراه تیم راهی میلان شدند و پس از تستی که از آنها به عمل خواهد آمد، مشخص می‌شود که می‌توانند در سن‌سیرو به میدان بروند یا خیر.

پاتریک اورا دو اخطاره بوده و گری نویل و پارک جی سونگ هم همچنان با مصدومیت دست و پنجه نرم می‌کنند.

سرالکس فرگوسن به پل اسکولز هشدار داده که اگر نمی‌خواهد در اندوه فینال لیگ قهرمانان امسال بسوزد دست از انجام تکل‌های خطرناک بردارد.

او رهبر خط میانی منچستر بوده و رایان گیگز، مایکل کاریک و کریس رونالدو هم در کنار وی کمربند میانی میهمان را تشکیل می‌دهند.

اگر میلان ریتم بازی را تندتر کند به سود منچستر است. یونایتد اساس حملاتش بر سرعت انفرادی رونی، رونالدو و گیگز و سرعت بالای انتقال توپ در یک سوم میانی طراحی شده، تند کردن بازی لطفی بزرگ در حق این تیم است.

منچستر با تساوی بدون گل راهی فینال می‌شود اما آنها به خوبی می‌دانند که میزبان فشار مضاعفی را به روی دفاع خواهنند آورد. حضور فردیناند و ویدیچ می‌تواند خیال فرگوسن را آسوده‌تر سازد تا دروازه فان درسار مصون بماند.

کدام یک از این دو ابرقدرت به آتن صعود می‌کنند؟ فرگوسن عادت به دفاع کردن ندارد و آنچلوتی هم در حضور 80 هزار هوادارش نمی‌تواند تدافعی بازی کند و به انتظار ضربات کاکا بماند.

در پایان فرگوسن لبخند می‌زند یا کارلتو؟ اگر مصدومان فرگوسن مهیای بازی شوند شاید برتری از آن منچستر شود و اگر نشد آنگاه کارلتو شادمان می‌شود. دو فصل پیش میلان در مجموع دو دیدار منچستر را از پیش رو برداشت. آیا بار دیگر چنین اتفاقی رخ خواهد داد؟


نويسنده: محمد پورمحمد