امید سهرابی، نویسنده سینما و تلویزیون، با اشاره به مبنای دستمزد بازیگران در تئاتر گفت: دستمزدها در تئاتر به مجری طرح، کارگردان، تهیه کننده، شرایط تولید نمایش و... بستگی دارد. با اینکه تئاتر خصوصی شده اما هیچ متر و معیار و قانون مدون و نوشته شده ای برای دستمزدها وجود ندارد و تمام قراردادها بر مبنای توافق و تراضی بسته می شوند. در عین حال میزان نزدیکی کارگردان و تهیه کننده به بازیگر در انتخاب آن و میزان دستمزدش تاثیر بسزایی دارد.
وی ادامه داد: اگر تئاترهای پرهزینه و موزیکال مثل بینوایان را که سرمایه گذار، بازیگران چهره، سالنهای متفاوت، تعداد تماشاگران متعدد و... دارند را کنار بگذاریم، دستمزد بازیگران باقی نمایشها که در شرایط استاندار تولید می شوند اصلا آنطور که مردم از بیرون می بینند نیست.
سهرابی با اشاره به دستمزد نوید محمدزاده پس از چهره شدن در تئاتر بیان داشت: اگر فکر کنیم بازیگری مثل نوید محمدزاده چهره سینمایی استحافظه تاریخیمان را از دست دادهایم. چون نوید بازیگری است که با نمایشهای کوچک تئاتر و با زحمت بسیاری خودش را بالا کشیده، بنابراین نمیتوانیم او را تئاتری محسوب نکنیم چراکه او یک بازیگر واقعی تئاتری است. وقتی نمایش «مرد بالشی» نوید در یک روز سولد اوت میشود باید این حق را به او بدهیم که دستمزد بالایی بگیرد. نمیتوان شرایط و مناسبات تئاتر خصوصی را پذیرفت اما رفتاری شبیه به تئاتر غیرخصوصی داشت.
کارگردان و نویسنده نمایش «خروس لاری» افزود: تئاتر الان مثل گذشته نیست که دولتی باشد و سوبسید بگیرد و برای کارگردان فرقی نکند چه سالن پُر شود چه نشود اجرا برود و پولش را از دولت بگیرد. الان یک کارگردان باید خودش هرینههای نمایشش را تامین کند و از درآمد خود حتی پولی هم به سالن بدهد. بنابراین حق دارد از بازیگران باسابقه و چهره استفاده کند تا حداقل ضرر نکند.