از اواخر آذر ماه سال ٩٧، که با کنار رفتن حمیدرضا گرشاسبی، سکان مدیرت باشگاه پرسپولیس به ایرج عرب رسید، این باشگاه درگیر حواشی و مشکلات زیادی شد. مشکلات پرسپولیس در دوره مدیرت عرب به حدی زیاد بود که حتی در پایان فصل هفتهها هواداران این تیم مقابل باشگاه تجمع کردند و با شعارهای خود کنارگیری تیم مدیریتی باشگاه را خواستار شدند.
با شروع مدیریت عرب، این باشگاه در حال تدارک دریافت پاداش آسیایی از AFC بود. در آن روزها برانکو هم چندین بار به باشگاه اعلام کرده بود مطالبات او را پرداخت کنند و این تصور وجود داشت با دریافت پاداش آسیایی، بدون مشکل مطالبات سرمربی تیم نایب قهرمان آسیا نیز پرداخت میشود اما ضعف مدیریت باعث شد، ١ میلیون و ۶٠٠ هزار دلار دریافتی از AFC بدون کوچکترین ثمری در امور جاری باشگاه هزینه شود. از این پول بخشی به عنوان پاداش خارج از قرارداد به بازیکنان و مربیان پرداخت شد و بخشی دیگر هم به تامین دیگر امور جاری (که هیچ وقت معلوم نشد کجا بود) اختصاص یافت. نکته جالب این بود که از این پول هنگفت، هیچ مبلغی به عنوان بخشی از قرارداد به برانکو پرداخت نشد.
این فقط بخشی از ضعف مدیریت در پرسپولیس بود که در ادامه فصل بهانه لازم برای کنار رفتن برانکو را در اختیار این مربی قرار داد. قطعا اگر در آن مقطع، با پاداش آسیایی، بخشی از قرارداد سرمربی موفق پرسپولیس پرداخت میشد، این باشگاه در پایان فصل درگیر انتخاب سرمربی جدید نبود.
روند مدیریت پرسپولیس و ضعف کار او فقط یه اینجا ختم نمیشود. او که تلاش میکرد هر طور که میتواند در پرسپولیس بماند، با قهرمانی تیم در جام حذفی و لیگ، به پشتوانه این موفقیت، دیداری با وزیر ورزش داشت و بعدها طوری القا شد که در این دیدار قصد استعفا داشته است. چند روز بعد هم به خوبی مشخص شد، مدیر عامل پرسپولیس که حالا محبوبیت چندانی هم در بین بازیکنان ندارد، یک بازی منسوخ شده را در دستور کار خود قرار داده تا خود را از زیر فشار رها کند.
عرب و تیم مدیریتش که با وجود قهرمانی پرسپولیس ابتدائا توانستند محبوبیت حداقلی برای خود نزد هواداران و بازیکنان به دست آورند، روزهای تعطیلات پایان فصل را برای خود و هواداران تلخ تر از همیشه کردند. درحالی که تقریبا همه میدانستند برانکو قصد دارد برای همیشه ایران را ترک کند، تیم مدیریتی باشگاه، خود را به ندانستن زد و مدام از تهیه مطالبات برانکو حرف زدند. با این حال سرمربی موفق پرسپولیس که تیمی رویایی برای هواداران این باشگاه ساخته بود، به خاطر ناراحتی از خلف وعدهها، برای همیشه ایران را ترک کرد. در این شرایط شاید اگر مدیر کار بلدی بر سر کار بود، به جای وعده بازگشت برانکو و راه رفتن روی اعصاب هواداران، راه منطقی تر را در پیش میگرفت.
به نظر میرسد، عرب این روزها چوب ضعف مدیریت خود را میخورد. او که به خوبی میداند راه حلی برای حل مشکلات پرسپولیس ندارد، هر روز دشمنان را به ایجاد حاشیه متهم میکند تا از این رو روی ضعفهای مدیرت خود سرپوشی بگذارد اما شاید او نمیداند که این شیوه برای ماندن منسوخ شده است. این روزها همه هواداران پرسپولیس منتظراند، وزارت ورزش و جوانان تیم مدیریت جدیدی را برای پرسپولیس معرفی کند تا قهرمان سه دوره پیاپی لیگ، با مشکلات و حواشی کمتری فصل جدید را آغاز کند.