آخرین وضعیت «پایتخت» و «نون.خ» و چند پرسش درباره تلخی سریال‌ها
غلامرضا الماسی در گفت‌وگو با ایسنا درباره‌ی افزایش تولید و پخش سریال‌های ملودرام و تمایل به بازتولید خشونت در تلویزیون و کمرنگ شدن ژانر کمدی، تاکید کرد: ژانرهای مختلف مانند ملودرام، جنایی، کمدی و ... باید به شکل رنگ‌آمیزی در بین تولیدات تلویزیون دیده شود؛ اینکه خشونت را به کمدی یا فضای تلخ را به فضای شیرین ترجیح دهیم و بگوییم این بهتر است یا آن، از نظر فنی و علمی درست نیست و هر کدام از آنها از نظر علمی جایگاهی دارند.
او ادامه داد: اینکه میزان سریال‌های تلخ بیشتر شده باید یک آمار رسمی ارائه داد. نباید در شرایط کنونی برخی از کارهایی که پخش می‌شوند را ملاک قرار داد. اینکه تلویزیون به صورت جدی به سمت کارهای تلخ و خشن و کارهای غم‌انگیز رفته را نمی‌پذیرم؛ یعنی اگر بخواهیم فراوانی کل سریال‌ها را کنار هم قرار بدهیم این اتفاق وجود ندارد و من درصد آن را زیاد نمی‌دانم که بگویم الان شرایط ویژه‌ای پیش آمده و تلویزیون به این سمت رفته است.
الماسی در ادامه در پاسخ به پرسشی درباره پخش بازتولید خشونت در تلویزیون بدون هشدار بابت گروه‌بندی سنی، با بیان اینکه تلویزیون حتما باید در چهارچوب خودش قواعدی را رعایت کند که مخاطب آسیب نبیند، اظهار کرد: تلویزیون با مدل‌های متفاوتی از کار علمی، مثل رده‌بندی سنی برای مخاطب و همچنین دقت نظر در حوزه نگارش، تولید و پخش، باید مراقبت‌های لازم را انجام دهد که این فضا به شکل مناسب پیش برود. این اتفاق جزو کارهای بدیهی در تلویزیون است که باید متناسب با کاری که تولید می‌شود، پیش برود.
او درباره‌ی حضور کمرنگ کارگردانان و نویسندگان کاربلد در تلویزیون، اظهار کرد: در مواقعی به هزار و یک دلیل مکن است آدم‌ها کنار هم قرار نگیرند. یکی از دلایل همکاری نکردن نویسندگان و هنرمندان، حتما می‌تواند انگیزه‌های مالی باشد. ممکن است تیم‌هایی که با هم شکل گرفتند، در فضای دیگری کار کنند و ممکن است در قواعدی که تلویزیون می‌خواهد، سیر نکنند. تلویزیون هیچ وقت مانعی برای نیروهایی که ۸۰ درصد برای خود سازمان صداوسیما تربیت شده‌اند، نبوده است. اگر بازیگران شناخته‌شده دنیا را هم بررسی کنید می‌بینید که معمولا در سریال‌ها حضور ندارند. اینها مقوله‌های مختلفی دارند. مدل و شرایط سریال فرق می‌کنند و دو مقوله مختلف هستند.
مدیر گروه فیلم و سریال شبکه یک سیما گفت: در تلویزیون ما و سینمای ما هم اینگونه است که بیش از ۷۰ ـ ۸۰ درصد عواملی که در سینما کار می‌کنند از تلویزیون به سینما رفته‌اند. به ویژه در حوزه پشت دوربین و البته جلوی دوربین هم همینطور؛ به عنوال مثال در ژانر کمدی در سینما، بازیگران، بازیگرانی هستند که کارشان را از تلویزیون شروع کرده‌اند. در حوزه درام هم همینطور؛ کارگردانانی که مطرح هستند سابقه تلویزیونی داشته‌اند و اینها همه روال‌های معمول در جهان است. اما هیچگاه تلویزیون محدودیت و موانع برایشان ایجاد نکرده، مگر اینکه واقعا چهارچوب‌ها را رعایت نکرده باشند. اگر نویسنده، کارگردان، بازیگر و حتی مدیری چهارچوب‌های نظام را رعایت نکند، طبیعتا نمی‌شود با او همکاری کرد؛ این بدان معنا نیست که تلویزیون نمی‌خواهد، حتما تلویزیون همه را فرزند خودش می‌بیند و اینگونه نیست که متفاوت عمل کند.
الماسی درباره وضعیت تولید سریال در شبکه یک سیما اظهار کرد: با پخش سریال «بوی باران» و جذب مخاطب ۴۰ درصدی، این روند بهتر شده است و امیدواریم بشود آن را همینطور گرم نگه داشت و پیام‌هایی که مدنظر شبکه است را در سریال‌ها ببینیم.
الماسی در بخش دیگر گفت‌وگو با ایسنا درباره‌ی سریال‌های جدید این شبکه گفت: سریال «محکومین۲» برای پخش تقریبا آماده شده است. سریال «دردانه‌های خلیج‌فارس» آماده است. «آسمان هوای باران دارد» در مرحله‌ی پس‌تولید قرار دارند. «زیرهمکف» آماده‌ی پخش است. و مجموعه «۸۷ متر» و «بعد از آزادی» در مرحله‌ی تصویربرداری هستند. «ناگهان شب» و «آبان» نیز درمرحله‌ی پیش‌تولید قرار دارند.
مدیر گروه فیلم و سریال شبکه یک سیما درباره سریال «نون.خ» و «پایتخت ۶» نیز توضیح داد: سریال «نون.خ» و «پایتخت۶» این روزها مرحله پیش تولید و آمادگی متن را سپری می‌کنند.
غلامرضا الماسی در پایان درباره رویکرد شبکه یک سیما نسبت به افزایش ساخت کارهای طنز برای تلویزیون، اظهار کرد: طبیعتا ساخت کار طنز جزو رویکردهای ماست، ولی مهمترین نکته این است که باید طنزی باشد که در شبکه یک که شبکه ملی محسوب می‌شود، بتواند پخش شود؛ چرا که لحن طنز آن با لحن طنز در شبکه‌های دیگر متفاوت است. یکی از سخت‌ترین ژانرها در تلویزیون، حوزه طنز است که هم مدل شوخی کردن مهم است و هم ظرفیت شوخی‌شونده و شوخی‌کننده؛ البته باید در نظر داشت تلویزیون به ژانرهای مختلف نیاز دارد و نه فقط طنز.
