آفتابنیوز : آفتاب-سارا معصومی: آینده پاکستان سوالی است که ذهن دو رئیسجمهور پاکستان و ایالات متحده را سخت به خود مشغول کرده است. سوالات بیشماری وجود دارد که نه پرویز مشرف پاسخ صریح آنها را در ذهن دارد و نه جرج بوش آمریکایی. سوالاتی از این قبیل که چه سیستمی میتواند مانع از گسترش نفوذ ارتش در این کشور شود؟ سیستمی که هم ارتش را کنترل کند هم از پس طالبان و القاعده برآید. البته این سیستم باید تا حدی کارآمد باشد که دموکراسی را نیز در پاکستان ساری و جاری کند. دموکراسی مدرنی که سلطه مشرف بر کاخ ریاست جمهوری را زیر سوال نبرد. البته تمامی این تحولات باید در شرایطی رخ دهد که سیستم قضایی پاکستان نیز به دلیل اخراج دادستان کل این کشور روزهای سختی را پشت سر میگذارد.
به گزارش آسیا تایمز، دادستان کل پاکستان روز نهم ماه مارس به دستور پرویز مشرف از کار برکنار شد. اتهام وی سواستفاده از قدرت و انتصاب نزدیکان به پستهای مهم قضایی بود. برکناری این چهره قضایی پاکستان، آشوب و ناآرامی را به ارمغان آورد. این اعتراضها تا هفته گذشته نیز ادامه داشته و کراچی را نیز به مجموع شهرهای به آشوب کشیده اضافه کرد.
خشم عمومی از این اقدام پرویز مشرف حتی با لغو دستور بازجویی از دادستان کل نیز فروکش نکرد. دادگاه عالی پاکستان هفته گذشته اعلام کرد که تا اطلاع ثانوی کمیته تحقیق از دادستان کل حق هیچگونه فعالیت قانونی نخواهد داشت. حتی این دادگاه برای فروکش کردن خشم عمومی دستور بازبینی بر حکم تعلیق محمد چااودری را نیز صادر کرد. ناظران حقوقی بر این باورند که حاکمیت با تعلیق این حکم، هم به دولت هم به افکار عمومی فرصت برقراری آرامش و تمرکز برروی موضوع را داده است.
البته به نظر میرسد که پرویز مشرف همچنان اسلحه را در دست محکم گرفته و محمد چااودری نیز سرسختانه با وجود آشوبهای داخلی قصد اعتراض به این حکم در دیوان عالی کراچی را دارد. تمامی اپوزیسیونهای داخلی پاکستان نیز خود را برای اعتراض تمام عیار مهیا کردهاند.
تحلیلگران سیاسی نیز بر این باورند که در صورتی که شرایط در داخل پاکستان به خط قرمز نرسیده و آشوب داخلی فراگیر نشود، دولت همچنان بر تصمیم خود پافشاری خواهد کرد. پس از فروکش کردن این نابسامانیهای داخلی نیز مشرف به راحتی رهبری با تمامی تواناییهای سیاسی باقی خواهد ماند. اولین اقدام وی نیز پس از برقراری آرامش طولانیتر کردن دوران ریاست جمهوری خود خواهد بود.
در حال حاضر اسلامآباد و واشنگتن به دنبال راهی برای خروج از این مهلکه هستند. روی کار آمدن بینظیر بوتو رهبر حزب مردمی پاکستان که در حال حاضر روزهای تبعید را در خارج از کشور به سر میبرد، بهترین گزینه برای آرام کردن اوضاع در پاکستان از نظر واشنگتن است.
البته بینظیر بوتو در حال حاضر واشنگتن را با یک جمله خود با هزاران سوال بیپاسخ رها کرده است. بوتو پس از آن که خبر ناآرامیها در پاکستان را شنید و مطمئن شد که واشنگتن بر روی وی به عنوان گزینهای فرعی فکر میکند اعلام کرد که وی تنها در شرایطی به پاکستان بازخواهد گشت که مشرف قدرت را رها کرده باشد. اکنون سوال این جاست که آیا وی میتواند به تنهایی از پس طالبان و ارتش پاکستان برآید؟
نقشه سیاسی پاکستان به خوبی گویای همه چیز است. استانهای شمال و جنوب شرقی کاملا از اختیار بینظیر بوتو خارج هستند. استانهایی که احزاب مذهبی حاکمیت را در آن برعهده دارند. استان پنجاب نیز به طور سنتی از احزاب راست حمایت میکند، احزابی نظیر حزب متعلق به نخستوزیر سابق این کشور، نواز شریف.
بیشک بینظیر بوتو توانایی کنترل ارتش را برعهده ندارد. بدین ترتیب تنها راه برای ورود وی به حاکمیت همراهی با پرویز مشرف است. مشرف با وجود تمام محدودیتهایی که بر پاکستان اعمال کرده است از نظر کاخ سفید تنها اهرمی است که میتواند ارتش این کشور را کنترل کند.
در حال حاضر تنها یک مشکل وجود دارد، آن هم این است که آیا در صورت حمایت حزب بینظیر بوتو از وی برای ورود به حاکمیت، رهبری این حزب که در دست سوسیال دموکراتهاست حاضر به شریک شدن در قدرت با یک دیکتاتور یونیفورم پوشیده است یا خیر؟