رقبای حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری یعنی سعید جلیلی و محمدباقر قالیباف، این روزها از تریبونهای مختلف به سیاست خارجی دولت میتازند.
قالیباف گفته است:«گویی هدف دولت برای دستیابی به توافق، رفع تحریمها نیست، بلکه جلب آرای سیاسی برای پیروزی در انتخابات آتی است. تردیدی در این نیست که قدرت دفاعی و اقتصادی کشور امکان چانهزنی و دستیابی به توافقی باعزت را افزایش میدهد و امروز تأسفبرانگیز است که دولت با دست خود، خود را در میز مذاکرات خلع سلاح کرده است».
جلیلی هم گفته است:« مذاکره برای دشمن به معنای تحمیل تعهدات بیشتر تحت فشار تحریم هاست.تحریم های فلج کننده چه وقت میتواند موفق بشود؟ زمانیکه خدای ناکرده به موازات آن یک تحلیل فلجکننده در داخل کشور القاء شود.
این دو نامزد ناکام انتخابات ریاست جمهوری به واسطه خروج آمریکا از برجام، فکر میکنند که کار حامیان دولت تمام است و آنها در انتخابات ۱۴۰۰ بر کرسی حسن روحانی تکیه خواهند زد.
این افراد به گونهای حرف میزنند که انگار همین الان آسمان باز شده است و آنها به روی زمین افتادهاند. فراموش کردهاند که بسیاری از مشکلات امروز ایران به واسطه زمانی بود که این افراد در دولت و مجلس امور کار را در اختیار داشتند.
این افراد قبلا دیکته خود را نوشته و مردود شدند. به خاطر همین مردم در دو انتخابات ۹۲ و ۹۶ به آنها و جریان سیاسیشان اعتماد نکنند.
آقای جلیلی که امروز منتقد شماره یک روحانی است، در دولت احمدی نژاد دبیر شورای عالی امنیت ملی و مسئول مذاکرات هستهای بود. در دوران او تنها بر سر شهرهای محل مذاکرات توافق میشد نه چیز دیگری. در آن روزها ایران در جهان یک کشور تنها بود و کمتر کشوری حاضر بود پای ایران بایستد.
بله، الان هم تحریم وجود دارد اما نباید فراموش کنیم که جهان در برابر آمریکا ایستاده است و حق را به ایران میدهد اما آن زمان همین کشورها در زمین آمریکا بودند و علیه ایران بازی میکردند.
چرا این افراد با وجود سابقه نه چندان روشنشان در اداره امور، از برنامه خود در سیاست خارجی چیزی نمیگویند؟ این که بیرون از گود بنشینی و بگویی لنگش کن راحت ترین کار دنیاست. کاری که بسیاری از ما خوب آن را بلد هستیم.
همه آنهایی که میخواهند به جای روحانی، آنها را رییس جمهور خطاب کنند باید بگویند با ترامپ چه میکنند؟ برای داستان تحریمها چه راهکاری دارند؟ با اروپاییها میخواهند چه کنند؟
چرا آنها واقعا راهکارها و برنامههای خود را ارائه نمیدهند؟ چرا نمیگویند برای آقای ترامپ چه برنامهای دارند؟
در این میان اگر طرح جدیدی دارند باید آن را با مردم در میان بگذارند. اگر طرفدار گفتوگو هستند از ایدههای خود با مردم سخن بگویند.
مردم امروز به دنبال تفکری هستند که بتواند سدی در برابر مشکلات باشد. وضعیت زمین جنگ هم به شدت واضح است؛ نمیشود در این زمین شعار داد و از آینده حرف زد. هر تصمیمی گرفته میشود باید منتظر بازخورد آن در فردا بود.
امروز ایران بیشتر به جای اینکه احتیاج به نقد داشته باشد احتیاج به راهکار دارد.