در خانه روانخواه، بین حسینی و خطیر چه گذشت؟
با مصاحبه دیروز سیدحسین حسینی در حاشیه تمرین استقلال معلوم شد آن بازیکنی که چند روز پیش در تمرین استقلال به همبازیانش گفته بود به خطیر پیام داده‌ام اگر بار دیگر حرف بزنی، ماجرای خانه روانخواه را به همه می‌گویم، کسی نبود جز دروازه‌بان آبی‌ها...
دیروز سیدحسین فقط تهدید به افشاگری کرد و نگفت در خانه روانخواه چه خبر بوده است. امید روانخواه هم ترجیح داد تماس خبرنگاران را بی‌پاسخ بگذارد و خطیر هم که فعلاً در سوئیس به سر می‌برد، با این که آنلاین بود، پاسخ‌گو نبود، اما یک فرد مطلع که در جریان ماجرای خانه روانخواه قرار داشت داستان را برای خبرورزشی فاش کرد.
آن‌چه می‌خوانید روایت همین شخص از ماجرای خانه امید روانخواه است: «انگار سیدحسین حاضر نبود در صورت تمدید قرارداد رحمتی در استقلال بماند و روانخواه به خطیر گفت من شیرازی هستم و زبان حسینی را می‌فهمم و او هم از من حرف‌شنوی دارد و دو طرف را به خانه‌اش دعوت کرد تا این مشکل دوستانه حل شود. در خانه روانخواه، حسینی به خطیر می‌گوید من اصلاً نمی‌خواهم برای استقلال شرط بگذارم، ولی اگر رحمتی باشد، نمی‌مانم.
نمی‌گویم شما حتماً من را نگه دارید، بین من و رحمتی یک نفر را نگه دارید. حضور همزمان ما به هر دوتای ما آسیب می‌زند. هم رحمتی تخریب می‌شود، هم من تیم ملی را از دست می‌دهم. اگر تصمیم به تمدید قرارداد رحمتی است، من می‌روم، ولی اگر رحمتی می‌رود، من می‌مانم. خطیر هم به حسینی می‌گوید سیاست داشته باش، حضور رحمتی در استقلال به نفع توست، رقابت با او باعث شده تا این حد آماده باشی و همه تو را جدی‌ترین رقیب بیرانوند در تیم ملی بدانند. اگر زرنگ باشی، می‌گویی هم رحمتی بماند، هم من، نه این که بگویی یا رحمتی بماند یا من... تو فکر می‌کنی رحمتی از استقلال برود، راحت می‌شوی، ولی برعکس ضرر می‌کنی... اصلاً نهایتش این است که تو فکر می‌کنی رحمتی دشمن توست، خب سیاست داشته باش، دشمن خودت را جلوی چشم خودت در خانه نگه دار!
به گفته این شخص مطلع، خطیر حتی رابطه رحمتی و طالب‌لو را مثال می‌زند و می‌گوید: «رحمتی وقتی از استقلال رفته بود، موقع بازگشت به این تیم، اول شرط گذاشت قرارداد طالب‌لو بسته شود. به باشگاه گفت اگر می‌خواهید من به استقلال برگردم، اول قرارداد وحید را تمدید کنید. رحمتی سیاست داشت. آن موقع رفاقتی هم با طالب‌لو نداشت که فکر کنی بر حسب رفاقت این کار را کرد. او می‌خواست رقیبش جلوی چشم خودش باشد.» هرچند این حرف‌ها تأثیری روی تصمیم سیدحسین نداشت و او در نهایت همان جمله را گفت که اول مذاکره گفته بود.
