دو ماه از زمان آغاز ماجرای رسانهای حذف نام شهدا در برخی خیابانهای تهران میگذرد. ماجرایی که در حد یک بحران برای شهرداری تهران مطرح شد و هنوز هم تبعات آن ادامه دارد؛ تا جایی که حتی در شبهای اخیر صداوسیما نیز در بخشهای خبری پربیننده خود مثل خبر ۲۱ اقدام به تهیه و پخش گزارشهایی در این خصوص کرده و به رغم پیگیریهای مسئولان شهرداری، است. با این حال بررسیهای رسانهای نشان میدهد در پشت پرده این دغدغه مقدس، یک بازی سیاسی و رسانهای تقریبا پیچیده وجود دارد.
هفده مرداد امسال، برخی کانالهای اصولگرا، اقدام به انتشار تصاویری کردند که در آن ادعا شده بود، عنوان شهید از برخی معابر منطقه یک شهرداری تهران، حذف شده است. این تصاویر به سرعت در کانالهای اصولگرا منتشر شد و زمینهای برای فشار بر شهرداری شد؛ تا جایی که پیروز حناچی، سه روز بعد از انتشار این تصویر، دستور داد بررسی لازم در این خصوص صورت گیرد.
عکسی متعلق به شهریور ۱۳۹۳
نکته جالب توجه این بود که در پایین آن، منبع این تصویر وبلاگی به نام «منتظر شهادت» ذکر شده بود. وبلاگی که آخرین پست آن مربوط به ۱۹ مرداد ۱۳۹۷ بود.
نکته جالبتر این است که اگر این تصویر را با استفاده از ابزاری مثل جستوجوی تصویری گوگل، جستوجو کنید؛ به پستی در سایت لنزور، سایت اشتراک عکس ایرانی برمیخورید که متعلق به شهریور سال ۱۳۹۳ است. این به آن معناست که این تصویر که در دو ماه گذشته بارها به عنوان اصلیترین سند سهلانگاری مدیران کنونی شهرداری در فضای مجازی دست به دست میشد، دست کم متعلق به ۵ سال پیش و دوره قبلی مدیریت شهری است.
موج اوایل مرداد و پیش از آغاز موج اصلی این موضوع، در پی نشر موزیک ویدئویی با محوریت سخنان یک شهید خطاب به مادرش بود که در یکی از بندهای آن، این شهید به مادر خود میگوید نام کوچه را به نام او نکنند؛ بلکه به نام «نسترن» باقی بماند. طبیعتا این ترانه با واکنش طیفهای مختلف سیاسی و مذهبی در ایران به خصوص در میان اصولگرایان روبرو شد و نسبت به آن اعتراضات زیادی شد.
اعتراض به استفاده از یک آیه قرآن
با این حال برخی اصولگرایان با بازنشر این تصویر، آن هم در میانه جو واکنش به آن آهنگ، در واقع تلاش کردند از آب گلآلود ماهی بگیرند. این به آن معنا نیست که سهلانگاریهایی احتمالی از سوی برخی پیمانکاران شهرداری یا حتی مناطق به وجود نیامده باشد؛ بلکه چنین مواردی قطعا باید اصلاح شود و با مقصران احتمالی هم برخورد شود؛ اما به نظر میرسد این که این مسأله یک پروژه سیستماتیک از سوی شهرداری تهران معرفی شود، قطعا با اهداف سیاسی است؛ مخصوصا وقتی ببینیم قبل از آن حتی نسبت به استفاده از نام خلق توسط شهردار تهران در نخستین توییتش جوسازی صورت گرفته بود و کمتر از یک ماه بعد نیز قرائت یک آیه از قرآن توسط شهردار تهران که روی آرم سازمان منافقین آمده، توسط اصولگرایان مورد انتقاد قرار گرفت.