کارشناسان حیات وحش میگویند پنگوئنهای امپراتور جوجههای خود را روی یخ دریا پرورش میدهند و اگر این یخها طبق پیشبینی مدلها به طور گستردهای از بین بروند، احتمالاً تعداد این پرندگان رو به زوال قرار میگیرد.
یک پیشبینی این است که جمعیت این پرندگان تا پایان قرن نصف شود.
محققان خواستار بهبود وضعیت حفاظت از پنگوئنهای امپراتور هستند.
در حال حاضر اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، سازمانی که وظیفه تهیه فهرست حیوانات در معرض خطر را بر عهده دارد، پنگوئنهای امپراتور را گونه "نزدیک به تهدید" طبقهبندی کرده است اما به زودی پیشنهادی ارسال میشود تا این گونه را در دسته فوری "آسیب پذیر" قرار دهند.
همزمان با انتشار گزارشی جدید از وضعیت پنگوئنها دکتر "میشل لاورو" در مورد آنها اظهار داشته که این پرندگان بسیار مقاوم هستند، آنها زمستانهای بسیار سختی را تجربه میکنند و سال به سال به مناطق تولیدمثل خود باز میگردند تا جوجههای خود را پرورش دهند.
این محقق دانشگاه "کنتربری" نیوزیلند امپراتورها را پرندگانی مبارز دانسته اما نگرانی این است که مقاومت آنها تا چه مدت ادامه خواهد یافت.
موفقیت تولیدمثل پنگوئنها به شدت وابسته به اصطلاح "یخهای تندرو" است. "یخهای تندرو"، یخهای دریایی هستند که به لبه قاره یا یخهای کوهی میچسبند. این یخها مسطح و کمارتفاع بوده و یک سطح ایدهآل برای تخمگذاری، خوابیدن روی آنها و پرورش جوجهها در سال اول زندگی به شمار میروند.
اما این یخهای فصلی نیاز به ماندگاری طولانی دارند تا حداقل هشت یا نه ماه دست نخورده باقی بمانند. اگر خیلی دیر شکل بگیرند یا خیلی زود متلاشی شوند، جوجهها پیش از آمادگی و پیش از آن که کرکهای خود را از دست داده و پرهای ضد آب روی بدنشان بروید، مجبور به ورود به دریا میشوند.
به همین ترتیب پرندگان بالغ نیز با مشکل مواجه میشوند. این پنگوئنها در ماههای تابستانی ژانویه و فوریه پرهای خود را از دست داده و پرهای جدید روی بدنشان میروید. در نتیجه آنها نیز در صورت ذوب شدن یخها ممکن است هنوز پرهای مناسب برای شنا را نداشته و با خطر غرق شدن مواجه میشوند.
روند یخهای دریایی قطب جنوب در دهههای اخیر بسیار پایدار بوده اما برخی تغییرات بزرگ منطقهای نیز رخ داده است. با این حال مدلهای اقلیمی ضررهای قابل توجهی را حتی در صورت نگه داشتن گرمایش زمین زیر ۲ درجه سانتیگراد بر طبق توافقنامه پاریس برای این قرن پیش بینی میکنند.
ارزیابی این است که تعداد پنگوئنهای امپراتور که در حال حاضر ۲۵۰ هزار جفت بارور است میتواند تحت چنین سناریویی ۵۰ درصد یا بیشتر کاهش یابد.
محققان بر این باورند که تنها کاهش شدید انتشار گازهای گلخانهای احتمالاً قادر به تغییر این وضعیت خواهد بود اما در عین حال تلاش برای محدود کردن فشار روی این پرندگان از راههای دیگر نیز مورد نیاز است.
برای مثال تعیین مناطق حفاظت شده دریایی با فراهم آوردن امکان کنترل ماهیگیری و سایر فعالیتهای انسانی در مناطقی که امپراتورها از آنها استفاده میکنند، میتواند موثر واقع شود.
همچنین میتوان پنگوئنهای امپراتور را به عنوان گونههای ویژه محافظت شده در قطب جنوب معرفی کرد. این امر این امکان را فراهم میکند تا یک برنامه عملی برای کمک به مدیریت تأثیراتی که آنها را حتی در خارج از مناطق حفاظت شده دریایی تهدید میکند، تهیه گردد.
بنا بر گزارش شبکه خبری بیبیسی، با این حال کارشناسان معتقدند تنها چیزی که پنگوئنهای امپراتور را نجات میدهد ثبات آب و هوای جهانی است.