دایی پس از قهرمانی:
دست من را خدا گرفت
آفتاب‌‌نیوز : 
- دو روز از پایان مبارزه سخت شما می‌گذرد، آقای دایی شما قهرمان شدید و حالا در صبح بعد از قهرمانی به چه چیزهایی فكر می‌كنید؟
همین اندازه بگویم كه چیزی را مرور نكردم اما به آینده فكر كردم و به این كه باید مبارزه كرد.
- همین؟
دقیقاًً همین، قهرمانی تمام شد. قهرمانی من نبود. قهرمانی سایپا بود. همه چیز تمام شد و همیشه بعد از سرانجام هر كاری، سعی می‌كنم به ادامه راه فكر كنم و به آینده.
- اما آقای دایی، در مورد گذشته سئوال‌های بی‌جواب زیادی باقی مانده.
ببینید، من اول راه هستم. درست در آغاز راه. این قهرمانی روحیه‌بخش بود. اما باید كارهای بزرگی انجام بدهم. من طی این فصل تجربه‌های خوبی كسب كردم. اطرافیانم را بیشتر و بهتر شناختم و حالا می‌دانم دوست و دشمن علی دایی كیست.
- «دوست و دشمن» تعبیر تندی به نظر می‌رسد.
نه، وقتی به موفقیت می‌رسی خیلی‌ها اطرافت را می‌گیرند و تو را تحسین می‌كنند اما به محض این كه مشكلی پیش می‌آید، احساس می‌كنی كه تنها شده‌ای. البته من هیچ وقت تنها نبودم. خدا همیشه هست و البته من دوستان خوبی هم دارم.
- سایپا و مسئولان این باشگاه هم حالا در زمره دوستان شما قرار دارند. درست است؟
دقیقاً، من در شروع فصل، از 5 باشگاه پیشنهاد داشتم. اما با شناختی كه از آقای دارابی داشتم، احساس كردم باید سایپا را برای ادامه كار انتخاب كنم. از این انتخاب هم كاملاً راضی‌ام.
- فقط به این دلیل كه با سایپا قهرمان شدید، این حرف را می‌زنید؟
خیر، دو سال در صباباتری بودم، خیلی هم برایشان زحمت كشیدم. حتی به قهرمانی رسیدیم اما آنها مربی‌ای را آوردند كه در غیاب من گفته بود: «صباباتری را بدون دایی قهرمان می‌كنم.» كم‌لطفی آن مربی را فراموش كرده بودم تا این كه خواست خدا، طور دیگری رقم خورد.
- چطور؟
این كه ما دو نفر روز آخر به هم برسیم. راست می‌گویند كه عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد...
- از چیزی ناراحتید؟
این سئوال جواب روشنی دارد. دایی امروز از هیچ چیز ناراحت نیست. شاید اگر در صباباتری می‌ماندم، عنوانی بهتر از چهارمی یا پنجمی نصیبم نمی‌شد.
- برای دایی، بازیكنی كه خیلی‌ها بی‌وقفه و بی‌رحمانه به او حمله كردند و حتی موجبات طرد از تیم ملی را برایش رقم زدند، چه اتفاقی افتاد؟
خدا دستم را گرفت و من را برد به آن جایی كه از او خواسته بودم. همین.
- در این نكته شكی نیست. اما واقعاً همین؟
خواست خدا و تلاش یك مجموعه به این قهرمانی ختم شد.
- تكلیف آنهایی كه قرار بود دایی را در یك عمل انجام شده قرار بدهند تا از تیم ملی به شكلی كاملاً تحمیلی خداحافظی كند، چه خواهد شد؟ امروز درباره آنها صحبت خاصی دارید؟
نه آنها، بلكه تمام كسانی كه طی این سال‌ها، من را مورد بی‌مهری و انتقادهای غیرمنطقی قرار دادند، می‌بخشم. من تصمیم دارم فقط كار خودم را انجام بدهم. در ضمن فراموش نكنید، همت و غیرت این بچه‌ها بود كه سایپا را به قهرمانی رساند.
- مبارزه تقریباً یك‌طرفه‌ای بود. اما دایی برنده شد. چه چیزی را می‌خواستید ثابت كنید؟
این كه دایی برای دایی تصمیم می‌گیرد. من اجازه نمی‌دهم شخص یا اشخاص دیگری برایم تعیین تكلیف كنند. چون خودم برای خودم تصمیم می‌گیرم.
- اما گاهی آدم‌ها دچار اشتباه هم می‌شوند. اینطور نیست؟
بله. اما من تنها نیستم. دوستان خیلی خوبی دارم. مدت‌هاست كه آنها را در كنارم می‌بینم. در مورد خداحافظی‌ام حتی با آنها مشورت كرده بودم. از مدت‌ها قبل قرار بر این بود كه در آخرین روز لیگ ششم، خداحافظی كنم.
- آقای دایی! شما همه را غافلگیر كردید. ذهن ما آماده این وداع بزرگ نبود. قبول دارید؟
به هرحال، عنوان نكردن این تصمیم دلیل خاصی نداشت.
- سایپا در مقطعی به شدت وارد بحران شد. حتی خیلی‌ها اعتقاد داشتند كه تیم شما نمی‌تواند برگردد و احیا شود. شما چه كردید؟
متأسفانه در جامعه ما هركسی به خودش این اجازه را می‌دهد كه در مورد هر موضوعی به راحتی حرف بزند و قضاوت كند. البته من به كارشناسان واقعی فوتبال احترام می‌گذارم. اما بعضی‌ها برای ایجاد حاشیه این مسائل را عنوان می‌كردند. البته به نظر من آنها واقعیت‌های سایپا را نمی‌شناختند، وگرنه به این راحتی در مورد سرنوشت ما حرف نمی‌زدند.
- طی سال گذشته علی دایی اتفاقات بسیاری را پشت سر گذاشت. امروز وقتی گذشته به خصوص یك‌سال اخیر را مرور می‌كنید چه واكنشی از خود نشان می‌دهید؟
واكنش ما قهرمانی بود. من به همراه یك مجموعه به این افتخار دست پیدا كردم و به لطف خدا، پاسخ خیلی‌ها را دادم.
- هفته گذشته فیروز كریمی جنگ روانی سختی را علیه سایپا راه انداخت. موافقید؟
هر مربی به هرحال از ترفندهایی برای رسیدن به هدف استفاده می‌كند. آقافیروز كه البته بزرگ‌تر من هم هست به استفاده از جنگ روانی اعتقاد دارد. خب، البته من هم سن و سالی دارم و می‌دانم چطور باید مقابل جنگ روانی ایستادگی كنم.
- خداحافظی برای علی دایی تلخ نیست؟
به خدا تلخ نیست. احساس می‌كنم بار بزرگی را از روی دوشم برداشتم. به لطف خدا، خداحافظی من با قهرمانی همراه شد. اما از همه این‌ها مهم‌تر، عشق و علاقه‌ای است كه مردم نسبت به دایی دارند. من امروز، مثل هر روز دیگر از ابراز احساسات مردم شرمنده شدم.
- در لحظه قهرمانی به لورانت هم فكر می‌كردید؟
نه. بهتر است روراست بگویم كه نه.
- به چه چیزی فكر می‌كردید؟
فریاد خوشحالی‌ام كه تمام شد به آن كسی فكر می‌كردم كه همیشه یارم بوده. به خدایی كه من را تا این جا رسانده.
- با سایپا ادامه می‌دهید؟
چراكه نه. هنوز كارهای زیادی دارم. با سایپا هم هیچ مشكلی برای ادامه كار ندارم.
- دو روز از پایان مبارزه سخت شما می‌گذرد، آقای دایی شما قهرمان شدید و حالا در صبح بعد از قهرمانی به چه چیزهایی فكر می‌كنید؟ همین اندازه بگویم كه چیزی را مرور نكردم اما به آینده فكر كردم و به این كه باید مبارزه كرد.
- همین؟
دقیقاًً همین، قهرمانی تمام شد. قهرمانی من نبود. قهرمانی سایپا بود. همه چیز تمام شد و همیشه بعد از سرانجام هر كاری، سعی می‌كنم به ادامه راه فكر كنم و به آینده.
- اما آقای دایی، در مورد گذشته سئوال‌های بی‌جواب زیادی باقی مانده.
ببینید، من اول راه هستم. درست در آغاز راه. این قهرمانی روحیه‌بخش بود. اما باید كارهای بزرگی انجام بدهم. من طی این فصل تجربه‌های خوبی كسب كردم. اطرافیانم را بیشتر و بهتر شناختم و حالا می‌دانم دوست و دشمن علی دایی كیست.
- «دوست و دشمن» تعبیر تندی به نظر می‌رسد.
نه، وقتی به موفقیت می‌رسی خیلی‌ها اطرافت را می‌گیرند و تو را تحسین می‌كنند اما به محض این كه مشكلی پیش می‌آید، احساس می‌كنی كه تنها شده‌ای. البته من هیچ وقت تنها نبودم. خدا همیشه هست و البته من دوستان خوبی هم دارم.
- سایپا و مسئولان این باشگاه هم حالا در زمره دوستان شما قرار دارند. درست است؟
دقیقاً، من در شروع فصل، از 5 باشگاه پیشنهاد داشتم. اما با شناختی كه از آقای دارابی داشتم، احساس كردم باید سایپا را برای ادامه كار انتخاب كنم. از این انتخاب هم كاملاً راضی‌ام.
- فقط به این دلیل كه با سایپا قهرمان شدید، این حرف را می‌زنید؟
خیر، دو سال در صباباتری بودم، خیلی هم برایشان زحمت كشیدم. حتی به قهرمانی رسیدیم اما آنها مربی‌ای را آوردند كه در غیاب من گفته بود: «صباباتری را بدون دایی قهرمان می‌كنم.» كم‌لطفی آن مربی را فراموش كرده بودم تا این كه خواست خدا، طور دیگری رقم خورد.
- چطور؟
این كه ما دو نفر روز آخر به هم برسیم. راست می‌گویند كه عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد...
- از چیزی ناراحتید؟
این سئوال جواب روشنی دارد. دایی امروز از هیچ چیز ناراحت نیست. شاید اگر در صباباتری می‌ماندم، عنوانی بهتر از چهارمی یا پنجمی نصیبم نمی‌شد.
- برای دایی، بازیكنی كه خیلی‌ها بی‌وقفه و بی‌رحمانه به او حمله كردند و حتی موجبات طرد از تیم ملی را برایش رقم زدند، چه اتفاقی افتاد؟
خدا دستم را گرفت و من را برد به آن جایی كه از او خواسته بودم. همین.
- در این نكته شكی نیست. اما واقعاً همین؟
خواست خدا و تلاش یك مجموعه به این قهرمانی ختم شد.
- تكلیف آنهایی كه قرار بود دایی را در یك عمل انجام شده قرار بدهند تا از تیم ملی به شكلی كاملاً تحمیلی خداحافظی كند، چه خواهد شد؟ امروز درباره آنها صحبت خاصی دارید؟
نه آنها، بلكه تمام كسانی كه طی این سال‌ها، من را مورد بی‌مهری و انتقادهای غیرمنطقی قرار دادند، می‌بخشم. من تصمیم دارم فقط كار خودم را انجام بدهم. در ضمن فراموش نكنید، همت و غیرت این بچه‌ها بود كه سایپا را به قهرمانی رساند.
- مبارزه تقریباً یك‌طرفه‌ای بود. اما دایی برنده شد. چه چیزی را می‌خواستید ثابت كنید؟
این كه دایی برای دایی تصمیم می‌گیرد. من اجازه نمی‌دهم شخص یا اشخاص دیگری برایم تعیین تكلیف كنند. چون خودم برای خودم تصمیم می‌گیرم.
- اما گاهی آدم‌ها دچار اشتباه هم می‌شوند. اینطور نیست؟
بله. اما من تنها نیستم. دوستان خیلی خوبی دارم. مدت‌هاست كه آنها را در كنارم می‌بینم. در مورد خداحافظی‌ام حتی با آنها مشورت كرده بودم. از مدت‌ها قبل قرار بر این بود كه در آخرین روز لیگ ششم، خداحافظی كنم.
- آقای دایی! شما همه را غافلگیر كردید. ذهن ما آماده این وداع بزرگ نبود. قبول دارید؟
به هرحال، عنوان نكردن این تصمیم دلیل خاصی نداشت.
- سایپا در مقطعی به شدت وارد بحران شد. حتی خیلی‌ها اعتقاد داشتند كه تیم شما نمی‌تواند برگردد و احیا شود. شما چه كردید؟
متأسفانه در جامعه ما هركسی به خودش این اجازه را می‌دهد كه در مورد هر موضوعی به راحتی حرف بزند و قضاوت كند. البته من به كارشناسان واقعی فوتبال احترام می‌گذارم. اما بعضی‌ها برای ایجاد حاشیه این مسائل را عنوان می‌كردند. البته به نظر من آنها واقعیت‌های سایپا را نمی‌شناختند، وگرنه به این راحتی در مورد سرنوشت ما حرف نمی‌زدند.
- طی سال گذشته علی دایی اتفاقات بسیاری را پشت سر گذاشت. امروز وقتی گذشته به خصوص یك‌سال اخیر را مرور می‌كنید چه واكنشی از خود نشان می‌دهید؟
واكنش ما قهرمانی بود. من به همراه یك مجموعه به این افتخار دست پیدا كردم و به لطف خدا، پاسخ خیلی‌ها را دادم.
- هفته گذشته فیروز كریمی جنگ روانی سختی را علیه سایپا راه انداخت. موافقید؟
هر مربی به هرحال از ترفندهایی برای رسیدن به هدف استفاده می‌كند. آقافیروز كه البته بزرگ‌تر من هم هست به استفاده از جنگ روانی اعتقاد دارد. خب، البته من هم سن و سالی دارم و می‌دانم چطور باید مقابل جنگ روانی ایستادگی كنم.
- خداحافظی برای علی دایی تلخ نیست؟
به خدا تلخ نیست. احساس می‌كنم بار بزرگی را از روی دوشم برداشتم. به لطف خدا، خداحافظی من با قهرمانی همراه شد. اما از همه این‌ها مهم‌تر، عشق و علاقه‌ای است كه مردم نسبت به دایی دارند. من امروز، مثل هر روز دیگر از ابراز احساسات مردم شرمنده شدم.
- در لحظه قهرمانی به لورانت هم فكر می‌كردید؟
نه. بهتر است روراست بگویم كه نه.
- به چه چیزی فكر می‌كردید؟
فریاد خوشحالی‌ام كه تمام شد به آن كسی فكر می‌كردم كه همیشه یارم بوده. به خدایی كه من را تا این جا رسانده.
- با سایپا ادامه می‌دهید؟
چراكه نه. هنوز كارهای زیادی دارم. با سایپا هم هیچ مشكلی برای ادامه كار ندارم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید