برای مردی که هرگز قهرمان نشد
زمانی که او برای مربیگری پرسپولیس به ایران آمد، مطلبی با تیتر «عیار واقعی دنیزلی را خواهید دید» نوشتیم، ولی متأسفانه در همان زمان گروهی ما را به غرض‌ورزی متهم کردند و امروز خوشحالیم که ثابت کردیم ما غرض‌ورز نیستیم چرا که دنیزلی را به‌خوبی می‌شناسیم و می‌دانستیم که او مربی بزرگی نیست. برای شناخت بهتر دنیزلی بهتر است فلاش‌بکی به گذشته بزنیم، به زمانی که او پس از قهرمانی همراه گالاتاسرای در سال 2001، سه سال بیکار بود و حتی در کشور ترکیه هم به این مربی، تیم نمی‌دادند. در همان زمان، باشگاه پاس اقدام به جذب این مربی کرد و جالب اینکه پولی بالغ بر 5/1 میلیارد تومان به او داد. دنیزلی اما در همان دوران، هنر خودش را نشان داد. بازی 3 بر یک برده مقابل صباباتری را 4 بر 3 واگذار کرد و در حالی که مقابل العین 3 بر یک پیش بود تن به تساوی 3 -3 داد تا پاس و فوتبال ایران چوب ندانم کاری او را بخورد. دنیزلی البته با پاس و مقابل سپاهان هم این تجربه را تکرار کرد بدین ترتیب در یک و نیم سال حضورش در پاس، 4 عنوان قهرمانی را از دست داد تا ثابت کند بی‌جهت 3 سال بیکار نبوده است.
او پس از جدایی از پاس در شبکه CNN ترکیه مشغول فعالیت شد و به تفسیر مسابقات فوتبال پرداخت و بدین ترتیب خدمت بزرگی به فوتبال ایران کرد، اما دوباره شانس به او رو کرد و دنیزلی به عنوان جانشین آری‌هان در پرسپولیس انتخاب شد. مربی هلندی که در مدت چند ماه انقلاب بزرگی در پرسپولیس ایجاد کرده بود و تیمی را که به هیچ حریفی «نه» نمی‌گفت به فینال جام حذفی رساند. اما هنرمندی انصاری‌فرد باعث شد پای دنیزلی بار دیگر به ایران باز شود. درباره عملکرد انصاری‌فرد قبلاً صحبت کرده و گفته بودیم وی را می‌توان به واسطه خرید بازیکنان مدیر موفقی دانست، اما همان موقع هم اشاره کردیم که تنها اشتباه انصاری‌فرد آوردن دنیزلی بود و همین تک مورد، بزرگترین اشتباه دوران مدیریت انصاری‌فرد به شمار می‌رود، چه اگر اینگونه نبود، پرسپولیس امروز حسرت جام‌های از دست رفته را نمی‌خورد.
دنیزلی دیروز دست به کار بزرگی زد و بار دیگر در آزادی 4 گل از تیم حریف دریافت کرد. همان‌گونه که پیش‌تر مقابل پیکان و ابومسلم 4 گل خورده بود، گویی عدد «4» در ترکیه «مقدس» است! تیم تحت هدایت دنیزلی مقابل سپاهان 9 نفره این شکست سنگین را پذیرفت تا 100 هزار تماشاگری که در ورزشگاه آزادی جمع شده بودند، سرافکنده به خانه بروند. دنیزلی بار دیگر نشان داد مربی شجاعی نیست و قدرت ریسک کردن ندارد. دیروز بوناچیچ به دنیزلی درس تعویض داد. دیروز سپاهان 9 نفره، پرسپولیس را در حضور تماشاگرانش شکست داد تا توجیهات دنیزلی دیگر رنگ و بویی نداشته باشد. او زمانی که در پاس بود، در توجیه ناکامی‌هایش، عدم وجود تماشاگر را یکی از دلایل اصلی این موضوع می‌دانست اما دنیزلی حالا چه جوابی دارد؟ او از حمایت 100 هزار تماشاگر برخوردار بود، اما همچون گذشته و به دلیل اینکه چیزی از مربیگری نمی‌داند، همه چیز را در چند دقیقه از دست داد.
امروز طرفداران این مربی ترکیه‌ای و آنهایی که چشم و گوش بسته از او حمایت می‌کنند و متأسفانه اطرافش را گرفته‌اند، می‌توانند معدنچی، باقری، رضایی و کریمی را مقصر شکست بدانند. آنها می‌توانند همچنان دنیزلی را مربی بزرگی بدانند اما آیا واقعاً مربی که نزدیک یک میلیارد تومان از پرسپولیس گرفته باید این گونه کار کند؟ آیا او باید دو جام را این گونه از دست دهد و به کشورش برگردد؟ دنیزلی در سه سال گذشته حدود 5/2 میلیارد تومان از تیم‌های ایرانی گرفته اما چقدر بازدهی داشته است؟ مگر نه اینکه او فقط در ایران جام از دست داده و با ندانم‌کاری‌هایش زمینه ناکامی پاس و پرسپولیس را فراهم کرد؟ مگر نه اینکه او با تعویض‌های اشتباهش، همه را ناامید کرد؟
دنیزلی به ایران آمد و پول این کشور را گرفت و به جیب زد. او می‌تواند به گذشته‌اش افتخار کند، به زمانی که با ترکیه به جمع 8 تیم برتر اروپا راه یافت، اما آنهایی که واقع بین هستند، می‌دانند که باید حال را در نظر گرفت و گذشته را رها کرد. دنیزلی مربی است که به‌هیچ‌وجه در حد و اندازه‌های قهرمانی نیست و اصولاً توانایی دستیابی به چنین افتخاری را ندارد، که اگر اینگونه نبود، امروز او حداقل از 7 جامی که فرصتش را داشت، یکی را کسب می‌کرد. پرسپولیس با دنیزلی آنقدر حقیر و کوچک شده که با 4 گل در ورزشگاه آزادی مقابل سپاهان، پیکان و ابومسلم تن به شکست می‌دهد. دنیزلی کاری با پرسپولیس کرد که از عهده هیچ مربی دیگری برنمی‌آید.
آنهایی که منتقدان دنیزلی را مغرض می‌خوانند، امروز کجا هستند تا هنرنمایی و شعبده‌بازی مربی محبوبشان را ببینند؟ آنهایی که دنیزلی را حتی بعد از شکست‌های خفت‌بار مربی بزرگی می‌دانستند، امروز چه توجیهی برای این حرفشان دارند؟ دنیزلی نه تنها مربی بزرگی نیست، بلکه اصول اولیه مربیگری همانند تعویض کردن را بلد نیست و شجاعت لازم را ندارد. این مربی چگونه می‌تواند پرسپولیس را به مقام قهرمانی برساند؟ ما از ناکامی پرسپولیس و دنیزلی خوشحال نیستیم ولی از این بابت خرسندیم که ثابت شد مغرض نیستیم و آنهایی که ما را مغرض می‌خواندند امروز سرافکنده هستند.
بهتر است دنیزلی هرچه سریع‌تر چمدانش را ببندد و به ترکیه برود و در آنجا به کار تفسیر بازی‌ها بپردازد، او با این کارخدمت بزرگی به فوتبال ایران خواهد کرد، ضمن اینکه خودش هم بیش از این بد نام نمی‌شود. دنیزلی مرد تیم‌های بزرگ و لحظات حساس نیست، او اصلاً مربی نیست چه برسد به اینکه بخواهد در لحظات بحرانی به فریاد تیمش برسد. او فقط با حرف‌هایش و لبخندهای ساختگی‌اش همه را فریب می‌دهد، او جز این، کار دیگری بلد نیست و بدین وسیله تلاش می‌کند ضعف‌هایش را بپوشاند.
دنیزلی در این 3 سال خیانت بزرگی به فوتبال ایران کرد و البته گناه همراهان و دوستانش و کسانی که او را به ایران آورده‌اند کمتر از او نیست. دنیزلی در ایران از خود یادگاری‌های بزرگی بر جای گذاشت، کارهایی که از عهده هیچ کس دیگر برنمی‌آمد. از دست دادن 7 جام در این مدت کار آسانی نیست، اما دنیزلی معجزه کرد و این یادگاری را از خود بر جای گذاشت و جالب اینکه هواداران این مربی، بازی‌های پرسپولیس و پاس را دلیل موفقیت دنیزلی می‌دانستند، غافل از اینکه او 5/2 میلیارد گرفته که فقط زیبا کند؟ پس نتیجه چه می‌شود؟ و غافل از اینکه پرسپولیس هیجانی و ظاهر فریب بازی می‌کرد و مؤلفه‌های بازی زیبا و اصولی در تیمش به چشم نمی‌خورد.
دنیزلی با کوله‌باری از ناکامی ایران را ترک کرد. بدرود آقای دنیزلی! بدرود مردی که هرگز قهرمان نشد و بدرود مربی که 5/2 میلیارد پول گرفت و فقط از خود نام بد برجای گذاشت. دوستان او احتمالاً از امروز به دنبال توجیه جدیدی برای تبرئه مربی محبوبشان هستند، اما چه فایده که مردم همه چیز را می‌بینند و می‌دانند و آنها هستند که بهترین قاضی و داور به شمار می‌روند.
منبع: ایپنا
