عضو کمیسیون امنیت ملی تشریح کرد:
3 مکانیسم برای اعتماد اتمی اروپا به ایران
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس سه مکانیسم همکاری بیشتر ایران و اروپا در زمینه هسته‌ای در شرایط حاضر را تشریح کرد.
علی احمدی در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی آفتاب درباره مذاکرات هسته‌ای در مادرید و پایان ضرب‌الاجل شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه 1747 گفت: «ظاهرا از روی عمد سیاستمداران و دیپلمات‌های غربی نمی‌خواهند میان دانش هسته‌ای و سلاح هسته‌ای تفکیکی قائل شوند. آنها تعمدا این موضوع را دنبال می‌کنند در حالی که این دو با هم متفاوت است. جمهوری اسلامی براساس آموزه‌های دینی و معاهدات بین‌المللی به هیچ وجه برای دستیابی به سلاح هسته‌ای تلاش نکرده و نمی‌کند».
وی افزود: «نکته با اهمیت در این شرایط این است که سخنان البرادعی درباره به رسمیت شناختن بخشی از توان هسته‌ای ایران و همچنین مذاکرات عراق ماهیت گفت‌وگوها را پیچیده کرده است. از یک سو پیشنهاد البرادعی روند مذاکرات را مثبت کرد اما از سوی دیگر روندی که شورای امنیت و کشورهای دارای حق وتو آغاز کرده‌اند نشان می‌دهد که غرب درصدد گسترش تحریم‌ها علیه ایران است و با این وصف قطعنامه چهارم تصویب خواهد شد».
این نماینده مجلس ادامه داد: «به نظر من باید تفاوتی میان نگاه اروپا با آمریکا قائل شد. برخلاف ایالات متحده، کشورهای اروپایی بیشتر به مذاکره اهمیت می‌دهند و به این ترتیب می‌توان سه مکانیزم را برای اطمینان یافتن غرب از عدم انحراف در موضوع هسته‌ای جمهوری اسلامی و گسترش همکاری‌ها تشریح کرد».
احمدی در بیان مکانیسم اول گفت: «اروپا و غرب با توجه به دارا بودن سطح بالایی از دانش و فناوری می‌توانند از ایجاد هر نوع انحراف در فعالیت هسته‌ای جمهوری اسلامی اطمینان حاصل کنند».
این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی در ادامه و در تشریح مکانیسم دوم افزود: «به هر میزانی که غرب و اروپا در فرایند هسته‌ای ایران مشارکت کرده و چه در زمینه فرایند غنی‌سازی و چه در حوزه تأسیس نیروگاه هسته‌ای با ما همکاری کنند ابهاماتی را که مطرح می‌کنند برطرف می‌شود و این یعنی مشارکت طرفین برای رفع ابهام و سوءتفاهم‌ها».
علی احمدی در پایان و با بیان سومین مکانیسم اظهار داشت: «راه سوم گفت‌وگو و مذاکره طرفین است که عموما زمینه همکاری‌ها را فراهم می‌کند که این مکانیسم اکنون در حال اجراست. ما می‌توانیم با این سه مکانیسم با اروپا همکاری‌های گسترده داشته باشیم. در مورد آمریکا نیز باید گفت سخنان آنان بیش از آنکه تهدیدات عینی باشد پرستیژ و جلوه‌ای از تهدید است تا در پرتو این فشار آنها بتوانند توان چانه‌زنی خود را در راستای تحقق اهداف خود بالا ببرند».
آفتاب: یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس سه مکانیسم همکاری بیشتر ایران و اروپا در زمینه هسته‌ای در شرایط حاضر را تشریح کرد. علی احمدی در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی آفتاب درباره مذاکرات هسته‌ای در مادرید و پایان ضرب‌الاجل شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه 1747 گفت: «ظاهرا از روی عمد سیاستمداران و دیپلمات‌های غربی نمی‌خواهند میان دانش هسته‌ای و سلاح هسته‌ای تفکیکی قائل شوند. آنها تعمدا این موضوع را دنبال می‌کنند در حالی که این دو با هم متفاوت است. جمهوری اسلامی براساس آموزه‌های دینی و معاهدات بین‌المللی به هیچ وجه برای دستیابی به سلاح هسته‌ای تلاش نکرده و نمی‌کند».
وی افزود: «نکته با اهمیت در این شرایط این است که سخنان البرادعی درباره به رسمیت شناختن بخشی از توان هسته‌ای ایران و همچنین مذاکرات عراق ماهیت گفت‌وگوها را پیچیده کرده است. از یک سو پیشنهاد البرادعی روند مذاکرات را مثبت کرد اما از سوی دیگر روندی که شورای امنیت و کشورهای دارای حق وتو آغاز کرده‌اند نشان می‌دهد که غرب درصدد گسترش تحریم‌ها علیه ایران است و با این وصف قطعنامه چهارم تصویب خواهد شد».
این نماینده مجلس ادامه داد: «به نظر من باید تفاوتی میان نگاه اروپا با آمریکا قائل شد. برخلاف ایالات متحده، کشورهای اروپایی بیشتر به مذاکره اهمیت می‌دهند و به این ترتیب می‌توان سه مکانیزم را برای اطمینان یافتن غرب از عدم انحراف در موضوع هسته‌ای جمهوری اسلامی و گسترش همکاری‌ها تشریح کرد».
احمدی در بیان مکانیسم اول گفت: «اروپا و غرب با توجه به دارا بودن سطح بالایی از دانش و فناوری می‌توانند از ایجاد هر نوع انحراف در فعالیت هسته‌ای جمهوری اسلامی اطمینان حاصل کنند».
این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی در ادامه و در تشریح مکانیسم دوم افزود: «به هر میزانی که غرب و اروپا در فرایند هسته‌ای ایران مشارکت کرده و چه در زمینه فرایند غنی‌سازی و چه در حوزه تأسیس نیروگاه هسته‌ای با ما همکاری کنند ابهاماتی را که مطرح می‌کنند برطرف می‌شود و این یعنی مشارکت طرفین برای رفع ابهام و سوءتفاهم‌ها».
علی احمدی در پایان و با بیان سومین مکانیسم اظهار داشت: «راه سوم گفت‌وگو و مذاکره طرفین است که عموما زمینه همکاری‌ها را فراهم می‌کند که این مکانیسم اکنون در حال اجراست. ما می‌توانیم با این سه مکانیسم با اروپا همکاری‌های گسترده داشته باشیم. در مورد آمریکا نیز باید گفت سخنان آنان بیش از آنکه تهدیدات عینی باشد پرستیژ و جلوه‌ای از تهدید است تا در پرتو این فشار آنها بتوانند توان چانه‌زنی خود را در راستای تحقق اهداف خود بالا ببرند».
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید