هاشمی طبا: در تبریز باید بازی را قطع و بنرها را جمع می‌کردند/ باید با خراب‌کارها برخورد شود
رییس پیشین سازمان تربیت بدنی اعتقاد دارد که فدراسیون فوتبال نباید در موضوع دیدار با تیم ملی عراق منفعل باشد.
مصطفی هاشمی طبا با اشاره به اتفاقات اخیر در فوتبال ایران اظهار کرد: من نمی‌دانم فدراسیون چگونه اداره می‌شود و چگونه تصمیم می‌گیرند. در بازی با بحرین، هنگام پخش سرود ایران وقتی آن کارها را کردند باید بلافاصله به ناظر فیفا اعتراض می‌کردیم ولو اینکه بازی را ببازیم. در یک سری مسائل باید ارج و قرب مملکت خودمان را در نظر بگیریم. ما که نهایتا باختیم ولی باید همان موقع اعتراض می‌کردیم و تا وقتی شرایط مطلوب نمی‌شد بازی نمی‌کردیم. گذاشتند به ما اهانت کنند و بعد هم به زمین رفتیم و باختیم.
وی درباره حواشی ایجاد شده در بازی تراکتور و استقلال که در آن برخی از هواداران تراکتور شعارهای نژادپرستانه داده بودند بیان کرد: فدراسیون باید بازی را قطع می‌کرد، باشگاه‌ها باید خودشان بازی را قطع می‌کردند. مگر باید برابر تماشاچیان خطاکاری که آن‌جا به قرآن، مملکت و کردهای سرزمین ما اهانت میکنند باید ساکت باشیم؟ همان موقع که به آیات قرآن اهانت شد باید بازی را قطع می‌کردند و تیم‌ها به رختکن می‌رفتند.
او اضافه کرد: الان هم وقتی می‌بینیم شرایط عراق مناسب نیست باید به فیفا محکم بگویند که شرایط عراق را مناسب نمی‌بینیم. باختیم هم باختیم. ما نباید انقدر منفعل باشیم و هر بلایی که سرمان آمد تماشاچی باشیم. معتقدم الان هم اگر ضرورت احساس شد تیم ما نباید به عراق برود.باید اطلاع بدهند که این اتفاقات افتاده و شرایط آن‌جا بحرانی است و نمی‌توانیم به آن‌جا برویم. یا به کشور ثالث برویم یا آن‌ها به ایران بیایند یا بازی را تا اطلاع ثانوی عقب بیندازند. باختیم هم باختیم. مگر برد و باخت انقدر مهم است؟ در زندگی یک ملت برد و باخت ورزشی چه تاثیری دارد؟
رییس پیشین سازمان تربیت بدنی درباره بنرهای جنجالی در ورزشگاه یاگار امام با وجود تدابیر امنیتی هم اظهار کرد: اصلا بنر را به داخل ورزشگاه بردند ولی باید آن‌ها را بگیرند. هر اتفاقی هم می‌خواهد بیفتد. نمی‌شود که همیشه مسامحه کنند و دست به عصا راه بروند. بازی را قطع و بنرها را جمع کنند و با هر کسی که خراب‌کار است برخورد شود. نمی‌شود که به مملکت در ورزشگاه توهین شود. مدیریت خیلی ضعیف است. آدم با دیدن این وضعیت عصبانی می‌شود.
مردان متدین حقیقی، از دین بخاطر حقانیتش دفاع میکنند و حتی مقام و موقعیت شان را برای حفظ دین فدا میکنند.