ابوالفضل سروش، با اشاره به تجمعات اخیر در اعتراض به اصلاح قیمت بنزین اظهار کرد: از زمان دولت آقای خاتمی همواره این بحث مطرح بود که باید مکانی مشخص وجود داشته باشد تا مردم در صورت داشتن نقد و یا اعتراضی در آنجا جمع شده و صحبتهایشان را بیان کنند، مکانی که میتواند محلی برای میتینگ احزاب یا ان.جی.اوها هم باشد. از آن زمان تاکنون طرحهای مختلفی ارائه شده اما به نتیجه نرسیده است متاسفانه هر وقت مشکلی برای کشور رخ میدهد و با ناهنجاری مواجه میشویم دوباره یادمان میافتد که باید مکانی برای برگزاری تجمعات وجود داشته باشد اما بعد از تلاش دو سه ماهه نتیجهای حاصل نمیشود.
وی ادامه داد: دلسوزان تاکید بر وجود مکانی برای برگزاری تجمعات دارند اما برخی تنگنظریها و سنگاندازیها مانع میشود، همانها امروز باید بیایند و جواب دهند که چطور میخواهند با اعتراضاتی روبرو شوند که به کف خیابانها کشیده شدند انگار این بیتدبیریها تمام شدنی نیست.
این نماینده اصلاحطلب مجلس شورای اسلامی با تاکید بر لزوم فراهم کردن بسترهای لازم برای طرح اعتراضات و انتقادات مردم به اصلاح قیمت بنزین تصریح کرد: باید حق اعتراض به مردم داده شود. راهکار آن است که برای آنها مکانی جهت برگزاری تجمعاتشان در نظر گرفته شود کما اینکه قرار بود خیابان مردم یعنی خیابان کنار مجلس شورای اسلامی به عنوان محل تجمعات در نظر گرفته شود که با همین استدلال هم این خیابان از شهرداری گرفته شد، اما نه تنها این اتفاق رخ نداد که دیوارکشی هم صورت گرفت.
سروش با بیان اینکه «نمونه دیگر بیتدبیریها را میتوان در نحوه تصمیمگیری برای افزایش قیمت بنزین دید»، توضیح داد: نباید همه تقصیر را به دوش دولت انداخت چون نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم مقصر هستند دولت در سه سال اخیر پیشنهاد افزایش قیمت بنزین را در بودجههای سنواتی ارائه کرد، اما مجلسیها شلوغ کرده و با آن مخالفت کردند. وقتی دلار ۱۰۰۰ تومان شد بنزین ۱۰۰۰ تومان بود تا چند روز پیش دلار ۱۲ هزار تومان شده و بنزین هنوز لیتری ۱۰۰۰ تومان بود. سوال این است که چرا مجلس اجازه نداد کمکم قیمت بنزین اضافه شود. ما خودمان بخشی از این بیتدبیری را انجام دادیم.
شما می دانم چه می خواهید
در ترکیه بنزین تقریبا یک دلار است یعنی شما نظرتان بنزین 12000 تومانی است!
اما در ترکیه حداقل حقوق 2200 لیر یعنی حدود 400 دلار است که این به اصطلاح آن ها عسکری اجرت است یعنی یک نفر که در پیتزافروشی در آشپزخانه ظرف بشورد این مبلغ را دریافت می کند
دست بر قضا! این عسگری اجرت ترکیه تقریبا معادل حقوق پنج میلیون تومان در ماه است
اما جناب من یک استاد دانشگاه هستم با 8 سال سابقه کار فکر می کنید من با تمام اضافات و غیره و غیره چقدر دریافت می کنم؟؟ شش میلیون و ششصد هزار تومان
ناراضی نیستم اما کلاهتان را قاضی کنید من نه خانه دارم نه ماشین و حقوقم هم به اندازه ی کارگر پیتزا فروشی در ترکیه است
حال اگر قرار باشد بنزین و مایحتاج زندگی من هم به قیمت ترکیه باشد فکر نمی کنید من استاد دانشگاه شاید ترجیح بدهم بروم در ترکیه کارگر پیتزا فروشی بشوم؟؟
خوب حساب دو دوتا چارتا است اگر قرار است مخارج من قدر آن کارگر پیتزا فروشی در ترکیه و درآمدم هم قدر او باشد خوب لااقل می روم در یک کشور آزاد زندگی می کنم