نوای نیایش کودکانه در ستاره‌باران نت‌ها

محبوبه بیات - روز جمعه پانزدهم آذرماه 1398 در فرهنگسرای نیاوران، از هر رنگ و لباس این بوم و دیار، کودکان ساز به دست آمده‌اند تا ملودی عشق را در نت‌های مهر و دوستی بر لوح دلها بنشانند. همه به یکدیگر رفاقت را هدیه می‌دهند. پیش هر کدامشان می‌روی، می‌گویند اینجا همه چیز سبز است برای رویش و نوای نیایش را در موسیقی باران جستجو می‌کنند. آنچه می‌بینی، نواختن و خواندن است و بس. آوازی از طعم انار در پاییز آذرگون.

به پشت صحنه می‌روم تا آمادگی آنها را برای اجرا از نزدیک ببینم. همه در حال آماده‌سازی هستند. یک گروه در حال مرتب کردن لباس‌هاشان، یک گروه در حال تمرین کردن، آن یکی سازش را کوک می‌کند، آن یکی در حال عکس یادگاری گرفتن.... هیجانی از لبخند و عشق همراه آنهاست که آدمی را به فراسوی کودکی سوق می‌دهد. به سراغ آنها می‌رویم تا گپ و گفتگویی از حال و هوا و اجراهای جشنواره داشته باشیم.

حسین سجودی مربی آموزشگاه منادی از تهران می‌گوید: سال چهارمی است که در جشنواره شرکت می‌کنیم. شور و انگیزه کودکان که پیگیر هستند که چه کسانی وچه گروه‌هایی امسال شرکت دارند تا برای سال بعد با انگیزه و فعالیت بیشتری تمرین و در جشنواره شرکت کنند، برای خود ما هم جالب هست و هم اینکه با هم در عین رفاقت، رقابت می‌کنند تا سال بعد هم در گروه حضور داشته باشند و به جشنواره بیایند. برای بچه‌ها درخور توجه است که یک ارکستر را می‌شود به صورت چند صدایی هم، تنظیم کرد چرا که آهنگ «رفته» استاد همایون خرم به صورت ارکسترال نوشته و در ده لاین تنظیم شد. همه اینها به همت موسسه فرهنگی رادنواندیش است که با همه مشکلات و سختی‌ها این امکان را برای بچه‌های این سرزمین فراهم کرده تا هنر خود را به دید همگان بگذارند. از مدیر موسسه جناب آقای دکتر صدرنوری هم جای تقدیر و تشکر دارد.

پوریا مرادی از تهران هم توضیح می‌دهد: سنتور می‌نوازم. این جشنواره فرصت مناسبی هست برای بچه‌هایی که ساز می‌نوازند. من در جشنواره جوان شرکت کرده بودم و سال دومی هست که در این جشنواره شرکت می‌کنم. با اینکه امتیازی نیاورده‌ام باز هم شرکت می‌کنم اینکه دیده می‌شوم احساس خوبی ست برایم. بار اول که می‌خواستم روی سن بروم، استرس شدید داشتم و بیشتر بچه ها این اتفاق براشون افتاده بخاطر اینکه مبادا یک موقع اشتباه بزنند. ولی سال‌های بعد این استرس جای خود را به اشتیاق می‌دهد و با انگیزه بیشتری تلاش می‌کنی و ادامه می‌دهی. اینکه در مقابل اساتید بزرگ می‌نوازی حس بزرگی ست که این فرصت را در این جشنواره بدست می‌آوری و آنها را می‌بینی بهت قوت قلب میده. همین برایم کافیه. تفاوت این جشنواره با جشنواره جوان در این هست که تعداد منتخبان آن کم است ولی اینجا تعداد برندگانش، بیشتر هست و بچه‌ها در این جشنواره فرصت بیشتری دارند برای دیده شدن.

هادی فتوحی مدیرآموزشگاه تیکا از چالوس در جواب سؤال‌های ما چنین پاسخ می‌دهد: اولین باره که بچه‌ها در جشنواره شرکت‌ می‌کنند. با ورود به این مرحله، انگیزه آنها قوت گرفت، با شوق بسیاری سر تمرین حاضر می‌شدند. همین مرحله برای بچه‌ها نشان‌دهنده این بوده که کارایی آنها انجام شده است و تلاش می‌کنند که در سه گروه منتخب اول هم قرار بگیرند. این تلاش حرفه‌ای برای آنها درخور توجه ست. من به عنوان مربی به خاطر اجرا استرس ندارم، فقط اینکه بچه‌ها زحمت کشیدن و تلاش کردن که بهترین خودشان باشند فارغ از رتبه و مقام. اینها همین الان هم اول هستند. بچه‌ها اینکه قوی‌تر از خودشان را می‌بینند تلاش‌می‌کنند قوی‌تر باشند و اگر ضعیف‌تر از خودشان را ببیند سطح خودشان را می‌سنجند. انگیزه خود را برای سال بعد بالا می‌برند. من همیشه به آنها می‌گویم اگر امتیازی هم نیاوردید مثل یک دونده باشید و تا زمانی که از خط پایان عبور نکردید هیچ چیزی را رها نکنید.

محمدرضا عموجوادی از چالوس می‌گوید: سال سومی هست که در جشنواره شرکت می‌کنم. وسعت گروه افزایش پیدا کرده است. جشنواره هر سال از نظر کیفی و کمی بالا رفته، در این مدتی که به سالن اومدم، گروه‌ها و تکنوازی‌ها را می‌بینم سطح کمی بالا رفته، مخصوصا از شهرستان‌ها،‌ نوازنده‌های قوی‌تر معرفی می‌شوند. هر سال که می‌گذرد بچه‌ها راحت‌تر برنامه‌ها را اجرا می‌کنند و هر چه روی سن قرار بگیرند، اعتماد به نفس آنها برای کاری که انجام می‌دهند بالا می‌رود. من سعی می‌کنم بُعد رقابت را در بچه‌ها کمرنگ کنم چرا که در عرصه هنر ملاک رقابت نیست و بلکه رفاقت است که اتفاق‌های قشنگ‌تری را رقم می‌زند. انگیزه بچه‌ها برای شرکت در جشنواره بالاست چون بعد از جشنواره، باعث شد چندین کنسرت را با بچه‌ها جدای از جشنواره داشته باشیم و این انرژی اولیه را از جشنواره گرفتند. خیلی از بچه‌ها دوست دارند در زمینه موسیقی ارتقاء تحصیل بدهند. درخصوص صداگذاری گروه‌ها موقع اجرا، عوامل برگزاری کمی حساسیت بیشتری بدهند، ممنون میشم. از هر نظر کیفیت برگزاری عالی ست.

امیرعلی پژوهش از آموزشگاه موسیقی نوان از چالوس اینگونه از حس خود می‌گوید: حس خیلی خوبی‌ است که بچه‌ها از سراسر کشور هم سطح خود را یکجا می‌بیند. برخی سازها را برخی شهرستان‌ها ندارند و با آن سازها آشنا می‌شوند. این جشنواره باعث می‌شود بچه‌ها خودشان را ثابت کنند، احساس قشنگی است و هم اینکه خودشان را بهتر می‌شناسند از نظر سطح خوانندگی و نوازندگی با دیگر همطرازان خود.

محمدمهدی جندقی‌زاده از آموزشگاه موسیقی چنگ از قم توضیح می‌دهد: سال گذشته که بار اول بود شرکت کرده بودیم، خیلی استرس داشتیم ولی امسال اصلا استرس نداریم تازه شوق هم داریم. اینکه در مقابل اساتید به نام کشور می‌نواختیم استرس داشتیم. اما استرس مثبت بود. به خودمان می‌گفتیم اگر خراب هم شود مشکلی نیست. تا خراب نکنیم یا زمین نخوریم خیلی قوی نمی‌شویم باید تجربه کسب کنیم. امسال این استرس رو نداریم و با تجربه سال پیش انگیزه قوی‌تر داریم.

امین صادقیان سرپرست گروه موسیقی آوادیس از کرج پاسخ می‌دهد: سال دومی هست که شرکت می‌کنیم. بچه‌ها همیشه آماده هستند. نسبت به سال گذشته تعدیل داشتیم و افرادی به گروه اضافه شدند. اینکه این جشنواره باعث می‌شود تجربه بدست بیاورند و اگر به مقامی هم برسند انگیزه‌ای برای آنها ایجاد می‌شودکه برای جشنواره‌‌های بعدی قوی‌تر حضور داشته باشند. همین حضورشان بهترین هدیه ست برای آنها. کیفیت جشنواره هر سال بهتر می‌شود.

سید ماهان حسینی از گنبدکاوس اینگونه از حس خود می‌گوید: سنتور می‌نوازم. سال اولی ست که شرکت می‌کنم. اصلا استرس ندارم. وقتی امثال خودم را می‌بینم که آنها هم می‌نوازند حس غرور پیدا میکنم. استادم بهم گفته: «چه برنده بشی، چه برنده نشی، مشکلی نداره فقط برو که کارت بهتر پیش بره». این جشنواره انگیزه‌ای شده برام که بیشتر تلاش کنم.

دینا کرمی از کامیاران توضیح می‌دهد: سال اولی است که شرکت می‌کنم. کمی استرس دارم. از اینکه در مقابل داوران بنوازم استرس مثبتی دارم. حضور در این مرحله از جشنواره تجربه خوبی است. من دوستانه همطرازهای خودم رو می‌بینم چرا که هر دو می‌نوازیم که اساتید ما را از نظر درست نواختن صحیح بپسندند. از نواختن موسیقی سنتی، احساس خوبی دارم اینکه دارم ساز ایرانی می‌نوازم، حس غرور می‌کنم.

همه از حسی می‌گویند که رفاقت و دوستی را معنا می‌کند. با اخلاق بودن رویکردی است که این جشنواره نگاه ویژه‌ای به آن داشته تا کودکان قبل از آموختن هنر، اخلاق را بیاموزند و در ترویج آن پیش‌قدم باشند.

درود بر هنرآفرینان ایران‌زمین ...

عکس: مجید غفاری