متعفن‌ترین و دست نخورده‌ترین بازمانده روم باستان کشف شد! +تصاویر
تخم مرغ‌ها در کل وقتی‌که می‌گندند بوی خیلی بدی دارند، حالا بوی تخم‌مرغ‌های گندیده‌ای را تصور کنید که مربوط به دوره روم باستان هستند! بریتانیای کبیر منطقه‌ای است که تاریخی غنی دارد و همچنین پر از باستان‌شناسان و دانشمندانی از تمام رشته‌هاست که دوست دارند از گذشته غنی این کشور سر دربیاورند. تیم‌های حفاری بریتانیا هرگز مطمئن نیستند که چه چیز تازه‌ای کشف خواهند کرد و البته این از جذابیت اکتشاف‌هاست و باستان‌شناسان همان‌قدر به کاوش کردن علاقه دارند که به پاداشش.
بنابراین هنگامی‌که آن‌ها کار حفاری را در مرکز کشور لندن پیرامون شهر آیلسبوری در استان باکینگهام‌شایر آغاز کردند، با کشف چهار تخم مرغ باستانی رومی بسیار هیجان‌زده شدند. این تخم‌مرغ‌ها واقعی بودند؛ از جنس جواهر یا سنگ نبودند و کنده‌کاری به شکل تخم مرغ هم نبودند؛ و هزاران سال قدمت داشتند. این حفاری در سال 2007 آغاز شد و تا سال 2016 ادامه یافت. دانشکده باستان‌شناسی آکسفورد به‌تازگی یافته‌های این تیم حفاری را منتشر کرده است.
این یافته‌ها در انجمن‌های باستان‌شناسی غوغایی به پا کرده‌اند، زیرا تیم حفاری توانسته است یکی از تخم‌مرغ‌ها را بدون آسیب رساندن به آن بازیابی کند. بنابراین این تخم‌مرغ تنها تخم‌مرغ رومی‌ای است که در کشور انگلیس پیدا شده است و دستاورد بزرگی برای تیم به شمار می‌رود.
دو تخم مرغی که طی حفاری ترک خوردند، «بوی سولفوری» از خودشان آزاد کردند. در عکس تنها تخم‌مرغی را می‌بینید که سالم مانده است.
طبق گفته مدیر پروژه استوآرت فورمَن، محل حفاری مانند یک گودال پر آب است و به همین دلیل بوده که از تخم‌مرغ‌ها به‌خوبی محافظت شده است. او به یک وب‌سایت خبری توضیح داد: «ما دلایلی در دست داریم که نشان می‌دهد این نخستین و تنها تخم مرغ یافته شده در بریتانیاست. در گودالی که هزاران سال پر از آّب بوده است، ممکن است چیزهایی را پیدا کنید که هرگز در محیط‌های خشک یافت نمی‌شوند. ولی جالب است که ما حتی توانستیم یکی از این‌ها را بیرون بیاوریم. زیرا بسیار شکننده هستند.»
دو عدد از این تخم‌مرغ‌ها ترک خوردند و بعد فوراً یک «رایحه سولفوری» خیلی بد به مشام یابندگان آن‌ها رسید. اما حتی این هم نتوانست جلوی هیجان آن‌ها بگیرد، چراکه تخم مرغ‌ها را در حالت بسیار دست‌نخورده و سالمی یافتند.
نقاشی فرسکو که در آن چند تخم مرغ، پرنده و بشقاب برنز را در شهر پامپِی روم باستان می‌بینیم ارتفاع نقاشی: 74 سانتی‌متر. تاریخ آفرینش اثر: 79-50 پیش از میلاد مسیح.
متخصصان می‌گویند این مکان زمانی محل تولید نوشیدنی بوده است، اما هدفش حدود قرن سوم میلادی تغییر کرد و به چاه آرزوها تبدیل شد. باستان‌شناس ادوارد بیدولف که سه سال است به بررسی اشیاء این مکان می‌پردازد به خبرگزاری independent ایندیپِندِنت گفته است: «احتمالاً عابران اینجا به مدت کوتاهی می‌ایستاده‌اند تا برای رسیدن خدایان زیرزمینی به خواسته‌هایشان نذر کنند.»
او باور دارد که این حقیقت وجود چیزهای نایابی مانند سبد چوبی، کفش‌های چرمی و حتی ابزارآلات را توجیه می‌کند و می‌افزاید: «رومی‌های باستان تخم پرنده را به دلایل آشکاری عامل زندگی دوباره و باروری می‌دانسته‌اند. ما پیش‌تر نیز استخوان‌های مرغ و تخم مرغ‌های شکسته در گورهای رومی یافته بودیم، ولی یک تخم‌مرغ کامل پیدا نکرده بودیم.»
محل اکتشاف در باکینگهام شایر بریتانیا.
فکر کردن به اینکه یک تخم‌مرغ که حتی تازه‌اش هم شکننده است، توانسته طی چندین قرن دوام بیاورد بسیار شگفت‌انگیز بوده و بعد تصور اینکه تیم حفاری توانسته‌اند آن را به‌طور سالم و بدون حتی یک ترک بازیابی کنند، حتی از آن هم شگفت‌آورتر است.
یک تخم مرغ کامل دیگر نیز وجود دارد که در محل دفن یک کودک و در دستان او پیدا شد. باستان‌شناسان در آن محل نیز در شهر رم ایتالیا، توانستند بدون شکستن تخم‌مرغ آن را از لابه‌لای بقایای کودک بیرون بکشند.
تخم مرغ یافت شده در انگلیس به همراه دیگر مصنوعاتی که در محل پیدا شده‌اند در حال آماده شدن برای نمایش عمومی هستند و به‌زودی در یک نمایشگاه در موزه استان باکینگهام شایر برای همگان رونمایی خواهند شد. هنوز تاریخی برای این نمایشگاه اعلام نشده است؛ و احتمالاً به این بستگی داشته باشد که تیم اکتشاف تا چه زمانی بتوانند مصنوعات را آماده کنند.
محل کشف احتمالاً در آینده اقامتگاه ساختمان‌ها و مسکن‌هایی اجتماعی خواهد شد که شرکت بریفیلدز کنسرسیوم، آن‌ها را تحت مالکیت و اداره خود قرار می‌دهد. این شرکت پذیرفته است تا پیش از مدرن‌سازی و توسعه منطقه، به گروه‌های حفاری اجازه دهد کار خود را به پایان برسانند.
و البته این گروه‌ها کشف‌های فراوانی هم داشته‌اند: مهم‌تر از همه این تخم‌مرغ. بااینکه شاید افراد غیر متخصص فکر کنند این همه سروصدا بر سر یک تخم‌مرغ ساده بیهوده است، اما باستان‌شناسان ارزش آن را بهتر می‌دانند. آن‌ها تاریخ ما را در این اشیاء زنده می‌بینند و آن‌ها را به‌مانند کارت تاروتی می‌دانند که از فرهنگ گذشته محیط پیرامونشان خبر می‌دهند.
آموختن درباره این فرهنگ‌ها ما را آگاه می‌سازد که اکنون کجا هستیم، چه چیز ویژگی‌های ما انسان‌ها را شکل داده است و سده‌ها پیش چه چیزهایی روی داده است. درک گذشته کلید درک زمان حال است، و شاید حتی کلید درک مسیر آینده‌مان نیز باشد.
منبع: thevintagenews.com و لست سکند
