بهرنگ دزفولی زاده کارگردان سینما درباره عدم پذیرفته شدن «بی صدا حلزون» برای حضور در بخش سودای سیمرغ جشنواره فیلم فجر ، گفت: پیشتر از سوی جشنواره فیلم فجر اعلام شد در حمایت از ناشنوایان و نابینایان سانسهای ویژه از جشنواره را به این عزیزان اختصاص میدهند؛ اما این رویکرد با پذیرفته نشدن «بی صدا حلزون» در بخش سودای سیمرغ (فیلمی که مستقیماً به این قشر از جامعه میپردازد) کاملاً در تناقض و تعجب برانگیز است.
او افزود: مسئله مهم این است که فیلم ما آماده نمایش است؛ اما برخی آثار حاضر در بخش مسابقه (سودای سیمرغ) جشنواره، در مرحله تدوین هستند و البته شنیده میشود برخی هم هنوز مراحل فیلمبرداری را پشت سر میگذارند!
این کارگردان بیان کرد: ما از دو بازیگر چهره و صاحب نام در نقشهای اصلی ناشنوا استفاده کردیم؛ اما وقتی فیلم از بخش مسابقه اصلی خارج شود، بازیها و تلاش این افراد هم که کارشان مورد تایید جامعه ناشنوایان بوده، از سوی داوران دیده نمیشود. این اتفاق باعث میشود مخاطب از دیدن بازیگر شنوا در نقش ناشنوا، محروم بماند و قطعاً عواقب منفی آن به زمان اکران هم میرسد.
او بیان کرد: صاحب نظرانی که در این مدت فیلم را دیدند و چند تن از اعضای محترم هیئت انتخاب جشنواره، بازیگران نقش اصلی زن و مرد را مستعد کاندیداتوری و دریافت جایزه جشنواره دانستند. «بی صدا حلزون» از لحاظ کیفی و ساختاری قطعاً مورد تایید بوده که به بخش نگاه نو راه پیدا کرده است.
کارگردان «استون» گفت: با این تصمیمگیری عرفاً و شرعاً نسبت به فیلم، بازیگران و عوامل پشت دوربین از جمله فیلمبردار، صداگذار، آهنگساز و جلوههای ویژه رایانهای که همه ماهها تلاش کردند فضای متفاوتی از دنیای ناشنوایان را برای مخاطب تصویر کنند، کم لطفی شده است. درست است که فیلم ما در بخش رزرو قرار دارد؛ اما من میگویم چرا به جای « بی صدا حلزون » فیلم دیگری نباید در رزرو باشد؛ در صورتی که فیلم ما در راستای سیاستگذاری جشنواره قرار دارد.
دزفولی زاده بیان کرد: بازیگرانی که برای ایفای نقشهای خاص انگیزه دارند و جسارت به خرج میدهند، با نرفتن به بخش سودای سیمرغ، در آینده برای بازی کردن در چنین نقشهایی دلزده و دچار تردید و تکرار میشوند. جامعه ناشنوا هم که در حالت عادی در محدودیت قرار دارند، باز با کمتر دیده شدن این نوع فیلم ها، محدودیتهایشان تکرار میشود.
او افزود: بیست سال بود که در این زمینه فیلمی ساخته نشده بود و طلایه دار ساخت این چنین فیلمهایی بانو پوران درخشنده بود. من حتی قبل از ساخته شدن «بی صدا حلزون» فیلمهای این کارگردان و سایر فیلمهای ایرانی و جهان را دیدم و در موردش تحقیق کردم و با علم و آگاهی به سمت ساخت آن رفتم؛ اما در نهایت سرنوشتش چنین شد.
دزفولی زاده در پایان گفت: در نهایت با احترام به نظر هیئت انتخاب و دییر محترم جشنواره فیلم فجر، سوالم این است چرا «بی صدا حلزون» با توجه به شرایطی که دارد، در بخش سودای سیمرغ فجر ۳۸ نیست؟!