چرا از کربوهیدرات‌ها می‌ترسیم؟
گوهریسنا انزانی اظهارکرد: با تغییرات سبک زندگی در حال حاضر هراس‌ها و نگرانی‌های زیادی در افراد ایجاد شده است.یکی از هراس‌های خاص جدیدی که این روزها بین افراد به شکل فزاینده‌ای شایع شده است «کربوفوبیا» نام دارد.
وی افزود: افزایش رژیم‌های مختلف و زودگذر و فشارهای زیاد اجتماعی برای پیدا کردن راهی برای تناسب اندام باعث شده جریان فکری اشتباهی میان افراد رواج پیدا کندو برخی افراد کربوهیدرات‌ها را برای تناسب اندام خود مضر می‌دانند و نسبت به خوردن هر کربوهیدراتی هراس دارند این درحالیست که کربوهیدرات‌ها قند، نشاسته، فیبر موجود در میوه‌ها، حبوبات، سبزیجات و لبنیات را شامل می‌شوند.
این روانشناس تصریح کرد: کربوهیدرات‌ها یکی از سه منبع اصلی دریافت انرژی و کالری بدن و مواد غذایی پرمصرفی هستند و بدن به تنهایی قادر به تولید این عنصر نیست و سوخت لازم برای سیستم عصبی مرکزی و انرژی کافی برای عملکرد ماهیچه‌ها را فراهم می‌کنند و با افزایش سوخت و ساز چربی، مانع از هدر رفتن پروتئین به عنوان منبع انرژی می‌شوند اما افراد مبتلا به اختلال «کربوفوبیا» این دسته غذایی را مواد غذایی منفور می‌دانند، حال آنکه در عمل کربوهیدرات‌ها از گروه‌های تغذیه پایه و ضروری برای زندگی سالم هستند و منبع اصلی انرژی بدن شناخته می‌شوند.
انزانی با اشاره به اینکه کربوهیدرات‌ها در سلامت روان نیز بسیار موثر هستند، گفت: کربوهیدرات‌ها نقش بسیار مهمی در عملکرد مغز، مهارت‌های شناختی، عضلات، خلق‌وخو و حافظه دارند. مصرف کم کربوهیدرات‌ها باعث خستگی، بی‌حوصلگی، اضطراب و کاهش قدرت یادگیری می‌شود و در صورتی که افراد به میزان کافی کربوهیدرات مصرف کنند حس قدرت در آنها افزایش و افسردگی و سندروم پیش از قاعدگی در آنها کاهش خواهد یافت.
وی در ادامه درباره علت بروز کربوفوبیا در افراد گفت: هیجان‌پذیری منفی، بازداری رفتاری پائین (دلایل سرشتی)، حمایت افراطی والدین، فوت والدین، طلاق عاطفی یا رسمی والدین، آسیب جسمی و جنسی (دلایل محیطی) نیز از دلایل بروز کربوفوبیا در افراد به شمار می‌رود که در صورت تداوم این فوبیا ناراحتی و نقص چشمگیری در کارکرد خانوادگی، جسمی، اجتماعی و شغلی وی بروز می‌یابد.
بنابر اظهارات انزانی براساس تحقیقات انجام شده زنان بیش از مردان دچار «کربوفوبیا» می‌شوند. هراس‌های خاص از اوایل کودکی بین ۷ تا ۱۱ سال و با میانگین سنی ۱۰ سال آغاز می‌شوند و در سال‌های بعد تبدیل به هراس خاص‌تر می‌شود.
این روانشناس در ادامه درباره نحوه درمان کربوفوبیا نیز توضیح داد: برای درمان این فوبیا بررسی خانواده و پیشینه زندگی فرد بسیار حائز اهمیت است. طبق پژوهش‌ها گروه درمانی شناختی، رفتاری یعنی تلفیقی از هر دو درمان شناختی و رفتاری به این افراد در مواجهه با هراس‌هایشان کمک می‌کند.
انزانی تاکید کرد: در این روش درمانی با تغییر الگوهای فکری ناسالم بیمار با افکار سالم و مثبت، فرد به تعادل شناختی بیشتری دست پیدا می‌کند و از طریق فنون و شیوه‌های رفتاری مانند آرام‌سازی عضلانی و تجسمی، یادگیری رفتار جرأت مند و رویارویی با منبع برانگیزاننده اضطراب، ایفای نقش، یادگیری مهارت‌های حل مسئله و... می‌تواند با کمک روانشناس علائم این بیماری را از جنبه رفتاری کاهش دهد البته پژوهش‌های زیادی نشان داده گروه درمانی بیشتر از مشاوره‌های فردی اثرگذار است.
به گفته وی، با توجه به اینکه هراس‌های خاص انواع متنوعی دارند و هراس‌های جدید در حال حاضر رو به افزایش هستند و تمامی اختلالات روانی با هم «همبود» دارند، به نظر می‌رسد بدون تشخیص دقیق متخصصان امکان برچسب زنی بر افراد وجود نخواهد داشت. لذا نیاز است با مشاهده این موارد هرچه سریع‌تر و قبل از مزمن شدن اختلال با متخصصان مجرب مشورت شود تا مشاوران آنها را ارزیابی و قبل از تبدیل شدن شرایط به بحران این مشکلات را برطرف کنند.
