علیرضا جلالیتبار، بازیگر سینما و تلویزیون که با درخشش در فیلم سینمایی «وقتی همه خوابیم» توجه منتقدان و مخاطبان سینما را به خود جلب کرد.
در پاسخ به این پرسش که چرا پس از حضور موفقش در «وقتی همه خوابیم» در آثار کمتری ایفای نقش کرد؟ اظهار داشت: جواب این سوال سه بخش دارد اول اینکه ده سال طول کشید تا یک کار فرهنگى مثل «وقتى همه خوابیم» دیده و هضم شود. دوم اینکه به جاى تیپ شدن ترجیح دادم به عنوان بازیگر شناخته شوم و این قطعاً زمانبر است. سوم اینکه متأسفانه کارهایى که در این مدت انجام دادم هم درست نمایش داده نشده و طبیعتاً به طور مناسب دیده نشدند. در همین روزها فیلم «اولین امضا براى رعنا» روى پرده است که طبق معمول فیلم هاى فرهنگى در سکوت زمستانى و پوشش کم مطبوعات هنرى روزهای اکرانش را سپرى مى کند.
جلالیتبار درباره فیلم سینمایی «بیصدا حلزون» گفت: نگارش «بى صدا حلزون» چند سال طول کشید و من در جریان نگارش متن بودم. کارگردان در نسخه آخر این نقش را به من پیشنهاد داد که پذیرفتم.
او موفقیت یک فیلم در گیشه را بیش از هر چیز به پخش و تبلیغات مربوط دانست و گفت: اقبال مخاطب به تیزهوشى پخش و تبلیغات مناسب ربط دارد، هر فیلم درست و خوش ساختی مخاطبان خود را دارد و لزومی ندارد که فیلم حتماً کمدی باشد، هر فیلم خوبی در صورت بازاریابى مى تواند فروش مناسبى به دست آورد. مسأله مهم آشنا کردن خانواده هاى جوان با سینما به عنوان یک فرصت فرهنگى تفریحى است.
این بازیگر در پایان درباره پیشبینیاش از بازخوردهای احتمالی برای «بیصدا، حلزون» در جشنواره فجر گفت: من بازیگرم اما امیدوارم اتفاقات خوب و در خورى براى فیلم و دست اندر کاران آن رقم بخورد.