کد خبر: ۶۳۶۹۸۸
تاریخ انتشار : ۲۸ بهمن ۱۳۹۸ - ۰۸:۱۹
مسعود آب‌پرور:

تلویزیون رفته رفته صحنه را به شبکه نمایش خانگی می‌بازد!

این روزها با تولید ۴ سریال برای شبکه نمایش خانگی، حضور بازیگرانی چون پرویز پرستویی و نوید محمدزاده و... نویدبخش رونق گرفتن شبکه نمایش خانگی است. در مورد رقابت شبکه نمایش خانگی با تلویزیون، کشیده شدن مخاطبان رسانه ملی به سمت سریال‌های نمایش خانگی و تفاوت کار کارگردانان در این دو رسانه متفاوت، با منتقدان، تهیه‌کنندگان و کارگردانان به گفت‌وگو پرداختیم .
آفتاب‌‌نیوز :

مسعود آب‌پرور با اشاره به رقابتی که بین شبکه نمایش خانگی و رسانه ملی ایجاد شده است، گفت: رقابت در عرصه‌های نمایشی خوب است و می‌تواند سازنده باشد و سبب ارتقای کیفی تولیدات شود که این به نفع مخاطب است. تلویزیون وظیفه‌ فرهنگسازی در جامعه را دارد اما اینکه امروزه چقدر از این امر بازمانده و چقدر از شبکه نمایش خانگی عقب افتاده است نیاز به تحلیل کارشناسان فرهنگی دارد.

او ادامه داد: آن چیزی که الان وجود دارد کاهش شدید مخاطبان تلویزیون است. تماشاگران ما به دلیل اینکه شبکه نمایش خانگی فضای بازتری نسبت به رسانه ملی دارد، به این شبکه روی آورده‌اند. در سریال‌های این مدیا بازیگران گریم و پوشش جذاب‌تری دارند و به انواع و اقسام مسائل راحت‌تر پرداخته می‌شود، همین کافی است تا مردم گرایش بیشتری نسبت به آن داشته باشند.

آب‌پرور تصریح کرد: در طول تاریخ همیشه این چالش بین تلویزیون با سایر رسانه‌ها مطرح بوده است. درگذشته این رقابت با سینما بوده و الان هم به شبکه نمایش خانگی رسیده است. طبیعی است اگر تلویزیون به روش کنونی خود ادامه دهد و هیچ کاری برای جذب مخاطب انجام ندهد رفته رفته صحنه را به شبکه نمایش خانگی می بازد.

کارگردان سریال «هوش سیاه» با اشاره به تفاوت کارگردانی کارگردانان در تلویزیون با شبکه نمایش خانگی بیان داشت: قاعدتا کارگردانان نباید هیچ تفاوتی بین کارشان قائل شوند. این که می‌گویم انعطاف داشته باشیم و با زمانه تغییر کنیم ما را به اینجا می‌رساند که الان دیگر نه می‌شود گفت آنچه برای سینما ساخته می‌شود فقط برای پرده بزرگ است و نه آن چیزی که برای چارچوب صفحه کوچک تلویزیون ساخته می‌شود در آن چارچوب و قاب محدود می‌ماند.

او افزود: امروزه سریال‌های آمریکایی که با اقبال‌های بین‌المللی مواجه می‌شوند ساختار سینمایی دارند یعنی نحوه روایت و داستان گسترده، فیلم‌ساز و سرمایه‌گذار را به سمتی می برد که قصه گسترده را در قالب سریال یا مجموعه‌های داستانی تعریف کند اما در نوع قاب‌بندی و روایت قصه اصلا مخاطب را دست پائین نمی‌گیرند و خیلی جدی با آن برخورد می‌کنند. متأسفانه ما هنوز این رویکرد را نداریم یعنی طرز کار ما در سینما، تلویزیون و نمایش خانگی با یکدیگر متفاوت است در حالی که هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند.

بازدید از صفحه اول
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره
عضویت در خبرنامه
نظر شما
پرطرفدار ترین عناوین