بر اساس ماده ۴ قانون هوای پاک قرار بود که از ابتدای سال ۱۳۹۸ فروش خودروهای یورو ۴ ممنوع شود و خودروسازان پیش از اقدام به فروش نسبت به دریافت مجوزهای آلایندگی و استانداردهای یورو ۵ اقدام کنند، اما بنابر درخواست خودروسازان اجرای این قانون تا سال ۱۳۹۹ به تعویق افتاد.
با این حال آذر ماه سال گذشته سازمان حفاظت محیط زیست در نامهای به مدیرعامل شرکت ایران خودرو، خواستار توقف پیش فروش چهار خودروی یورو ۴ این شرکت با موعد تحویل سال ۱۳۹۹ شد و اعلام کرد که در صورت ادامه پیشفروش این خودروها، سازمان حفاظت محیط زیست پیگیری قانونی را در دستور کار خود قرار خواهد داد.
اما همان روز احمد نعمتبخش، دبیر انجمن خودروسازان ایران گفت که فعلا به دلیل آماده نبودن زیرساختها بهویژه عدم تولید و توزیع سوخت یورو ۵ و و همچنین تحریمها و مشکلات ناشی از آن، امکان تولید خودرو سواری با استاندارد آلایندگی یورو ۵ وجود ندارد. وی همچنین گفته بود که عدم تولید و توزیع بنزین یورو ۵ باعث شده خودروهای وارداتی با استاندارد یورو ۵ نیز به دلیل استفاده از سوخت یورو ۴، دچار مشکلات عدیده شده و به طور مکرر به تعمیرگاهها مراجعه کنند و چون وزارت نفت از ابتدای سال آینده (۱۳۹۹)، امکان تولید و توزیع سراسری بنزین یورو ۵ را ندارد، خودروسازان نیز نمیتوانند آلایندگی خودروهای سواری را به یورو ۵ ارتقا دهند.
با این وجود یک روز بعد دبیر کمیته فنی صدور مجوزهای خودرویی سازمان حفاظت محیط زیست گفت که بیشتر قطعات محصولات سایپا و ایران خودرو تولید داخل است و ارتقای استاندارد آنها ربطی به تحریمها ندارد. همچنین طبق اظهارات او اگر خودروی یورو ۵ سوخت یورو ۴ مصرف کند مشکلی ندارد، چرا که تفاوت سوخت یورو ۴ و یورو ۵ ناچیز است؛ بنابراین اجباری برای استفاده از سوخت یورو ۵ در خودروهای یورو ۵ وجود ندارد.
هرچند که سازمان ملی استاندارد ایران اواخر سال گذشته اعلام کرد که خداحافظی با خودروهای یورو ۴ در سال ۱۳۹۹ قطعی است، اما در چنین شرایطی تصمیم درباره تایید ادعای هر یک از این ذینفعان دشوار به نظر میرسد.
در این رابطه وحید مرندی مقدم، معاون نظارت بر اجرای استاندارد سازمان ملی استاندارد ایران با بیان اینکه خودروهای یورو ۵ میتوانند از سوخت یورو ۴ استفاده کنند و در این زمینه مشکلی وجود ندارد، تصریح کرد: با این وجود در چنین حالتی آلایندگی باز هم در حد یورو ۴ خواهد بود و کارایی لازم حاصل نمیشود.
وی افزود: با این وجود نمیتوان همواره گفت که خودروسازان منتظر ارتقای استاندارد سوخت باشند یا وزارت نفت صبر کند تا استاندارد خودروها ارتقا یابد. به عبارت دیگر نمیتوان هر دو شرایط را همزمان ایجاد کرد و خودروسازان و وزارت نفت هر دو باید مسئولیتهای خود را در این زمینه انجام دهند و ارتقای استاندارد محصولات خود را شروع کنند.