قرنطینه تنهایی دل
محبوبه بیات - این روزها شاهد ابتلای تعداد زیادی از هموطنانمان به بیماری کرونا هستیم که بار اصلی درمان آنها بر دوش جامعه پزشکان و پرستاران کشور است که دوست داشتم باری دیگر با یک دلنوشته در این زمینه از زحمات آنها تشکر و قدردانی نمایم.
و این بار قلم، ناخودآگاه از زبان پزشکان و پرستاران و کادر درمانی نوشت که منتظر بازگشت به آغوش خانواده خویش هستند.
*************************************************************
قرنطینه تنهایی دل
در هزار توی سرگردانی دل
ذهن را می‌رهانم
تا در وصل یاد تو
فرصتی تازه پیدا کنم...
صدای پای سکوت
فاصله دیوارهای شهر را به‌هم می‌ریزد
و رستاخیر عشق در قلب‌ها به انتظار می‌نشیند
و حسرت نگاهم
در چشمان منتظر تو رویابافی می‌کند
نمیدانی که چقدر تشنه باران‌ام
اما می‌مانم برای پرستاری از هموطن دردمندم
تا لبخندی دوباره را بر لبانش بنشانم
کاش تصویر چشمان مهربانت را
در سایش نگاهم تکرار کنی
که، دلم می‌خواهد در پس این فاصله‌ها
مرا دوباره به خانه‌مان دعوت کنی
و دستانم را در دستانت قلاب کنی
تا حس خوبِ «بودن» را در قلبم نشانه بگذاری
ای همه‌خوبیِ تو رمز دل‌آرامی من
با دلِ خسته هجران‌زده‌ام
می‌شتابم به سراغت چون باد
و کنار تو چه آرام و سبک خواهم بود
در قرنطینه تنهایی دل...
از کار این عزیزان در هر لحظه نزدیکی با بیمار برای ایجاد یک لحظه دلپذیرتر در زندگی بیماران بسیار قدردانیم.
پیام عزت و افتخار نسبت به همه کسانی که در حوزه بهداشت کار می کنند و در حال مبارزه با گسترش کروناویروس در خط مقدم هستند، که از آنها خواسته شده است که پا کار بی پایان و آزاردهنده و با عزم بهترین های خود را به دست آورند و در خدمت بیماران بگذارند
امیدوارم در این زمان مشکل و دردناک فضای بیشری برای تشکر از تمامی قهرمانان ، پرسنل اورژانس ودست اندرکاران خدمه سرویس بهداشت در آفتاب نیوز داده شود ، با تشکر قلبی
دست این سفیدجامگان بی ادعا درد نکنه
خدا به همشون سلامتی بده
و انشاالله هرچی زودتر به آغوش عزیزانشون برگردن