حشمتالله فلاحت پیشه با اشاره به نامه وزیر امور خارجه به دبیرکل سازمان ملل درباره بدعهدی آمریکا در خروج از برجام و اعمال تحریمهای ظالمانه گفت: در شرایطی وارد سومین سال خروج آمریکا از برجام میشویم که آمریکاییها یکی از قویترین رژیمهای منع اشاعه در دنیا که بعد از جنگ سرد شکل گرفته بود را با خروج از برجام با نوسانات جدی روبرو کردند. در شرایطی که دنیا ناکام مانده بود شکلگیری راهکار سیاسی درباره برجام قوت گرفت و به دنبال آن قدرتهای روز دنیا و سازمانهای مالی قوی و بینالمللی در حمایت از این توافق وارد شدند.
وی افزود: بعد از روی کار آمدن ترامپ و با خروج آمریکا از برجام عملا دیگر برجام اجرا نشد. آقای ظریف در نامه به دبیرکل سازمان ملل این شرایط را یادآور شد که در سال اول خروج آمریکا از برجام ایران همچنان به تعهداتش پایبند بود تا یک سال علیرغم تعیین ضربالاجلها تعهداتش را اجرایی کرد، بعد از یک سال با تکانههایی برنامه هستهای را ادامه داد که اقداماتش همه در قالب برجام بود.
فلاحت پیشه ادامه داد: ایران هنوز به برجام پایبند است. این آمریکاییها بودند که به برجام پایبند نبودند. البته که آمریکاییها سعی کردند زیرکانه مذاکرات بیقید و شرط با ایران را مطرح کنند اما خودشان نشان دادند که وقتی به توافق پایبند نیستند نه تنها ایران که هیچ کشوری نمیتواند چنین مذاکراتی را قانعکننده بداند لذا ایران وارد مذاکره دوجانبه نشد.
این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس خاطرنشان کرد: اکنون در آغاز سومین سال برجام بدون آمریکا آقای ظریف نامهای به دبیرکل سازمان ملل نوشت که نشان دهنده حقانیت جمهوری اسلامی ایران در پایبندی به برجام به عنوان سازوکار منع اشاعه است. جمهوری اسلامی در آینده میتواند حقوق برنامه هستهای خود را دنبال کند و این آمادگی را دارد که هر گاه برجام احیا شود به وظایف خود عمل نماید.
فلاحت پیشه با اشاره به بخش دیگری از نامه وزیر خارجه گفت: قسمت دوم نامه آقای ظریف درخواست از دبیرکل سازمان ملل برای شکستن تحریمهای آمریکا بود. تحریمهایی که در اوج اپیدمی کرونا ادامه پیدا کرد. آقای ظریف در این نامه این موارد را مورد اشاره قرار داد اما واقعیت آن است که سازمان ملل و دیگر بازیگران در قبال برجام تماشاچی هستند. درست است که نامه آقای ظریف اثبات حقانیت حقوقی ایران است و ایران مسئولیتپذیری خود را نشان داده اما واقعیت آن بوده که برجام توافقی با دو بازیگر اصلی ایران و آمریکا بود که یکی از آنها خارج شد. اگر موضوع هستهای ایران راهکار مسالمتآمیز داشته باشد ایران و آمریکا باید به آن برسند که در حال حاضر این شرایط فراهم نیست.