محمدحسین میثاقی؛ برنده‌ای که می‌بازد
اگر متن مصاحبه محمدحسین میثاقی با مهدی تاج را بخوانید، می‌فهمید که مجری فوتبال برتر کاملاً رئیس پیشین فدراسیون فوتبال را محکوم کرده است و تنها در بخشی از مصاحبه خود با مهدی تاج نتوانسته شرایط را کنترل کند و کمی از بحث اصلی مصاحبه خارج شده است. اما وقتی پای تصویر و پیوسته دیدن ماجرا به میان می‌آید، مصاحبه تاج و میثاقی از ابتدا تا انتها مورد بحث همگان قرار می‌گیرد؛ دیگر وقت استراحتی که تاج درخواست آن را کرد هم اهمیت خود را از دست می‌دهد و ذهن افکار عمومی به سمت یک اسم می‌رود؛ عادل فردوسی‌پور.
محمدحسین میثاقی از زمان شروع برنامه‌اش روی یک نقطه ایستاده است. نمی‌خواهد باور کند بیش از یک‌سال است که صندلی «استاد» را گرفته و این تغییر فراتر از عوض شدن نام نود با فوتبال برتر در جدول پخش شبکه سه است. او با اینکه آگاه است زمانی که مهمانان برنامه تحت فشار قرار می‌گیرند چه برگ برنده مهمی را در مقابل او در اختیار دارند، هنوز حاضر نشده است سیاستی مانند توصیه تیریون لنیستر در سریال بازی تاج و تخت را در پیش بگیرد و موضوعی که وجود دارد را مانند زره به تن کند تا مهمان برنامه‌اش از این راه به او آسیبی نزنند.
به همین علت است که وقتی صحبت‌های تاج تمام شد محمدحسین میثاقی بازهم نتوانسته بود اعتماد فضای مجازی و افکار عمومی را به دست آورد؛ میثاقی هر چقدر در طول مصاحبه با نفر اول سابق فدراسیون فوتبال او را برای قراردادهایی که در طول حضورش در فدراسیون فوتبال امضا شده بود محکوم کرد، در پایان شکست خورد. در طول مصاحبه مهدی تاج آرام آرام از جایگاه رئیس سابق فدراسیون فوتبال به فردی تبدیل شد که صرفاً نظرات خزانه‌دار و وکیل فدراسیون فوتبال را در برنامه اعلام می‌کرد و با اکراه درباره نظر شخصی‌اش سخن می‌گفت. اما درنهایت روی نقطه ضعف میثاقی دست گذاشت تا حداقل در پایان برنامه لباس یک بازنده را به تن نکند.
درک نکردن این شرایط باعث شد تا محمدحسین میثاقی خود را مستقل از گذشته ببینند و بحث «سپر رسانه‌ای» را پیش بکشد. اگر فرض کنیم چنین ادعایی صحت داشته باشد، مجری فوتبال برتر بهتر از هرکسی می‌داند خودش قسمتی از این ماجرا بوده است چراکه برای سال‌ها در کنار عادل فردوسی‌پور فعالیت کرده و مدت‌ها نفر دوم برنامه‌های او بوده است. اگر هم چنین ادعایی صحت ندارد و درستی آن ثابت نشده است، پس چرا آن را مطرح کرده است تا این‌گونه در شبکه‌های اجتماعی محکوم شود و در شبی که در حد و اندازه‌های یک برنده ظاهر شده بود، بازنده لقب بگیرد؟
