قطعنامه شورای حکام در چه حالت برای ایران چالش‌زا می‌شود؟
افشار سلیمانی در تشریح علت تصویب قطعنامه شورای حکام علیه ایران گفت: نکته‌ای که در خصوص این قطعنامه باید گفت عدم الزام آوری آن است و بیشتر شبیه به بیانیه می ماند. در این قطعنامه از ایران درخواست شده تا اجازه بازرسی را به دو مرکز مورد نظر برای بازرسان بدهد. این قطعنامه پیشنهادی با ۲۵ رأی موافق، ۲ رأی مخالف و ۷ رأی ممتنع و پس از 8 سال برای اولین بار تصویب شده که ایران را متوجه تهدیدی نخواهد کرد. اما در ادامه و در صورت عدم تمکین از خواسته های آژانس ممکن است قطعنامه دیگری تصویب شود و به شورای امنیت سازمان ملل رود که در این حالت شرایط خوبی برای ایران به همراه نخواهد داشت. از طرفی ایران نیز پروتکل الحاقی ان پی تی را هنوز در مجلس تصویب نکرده است اما در توافق هسته ای تضمین داد که به صورت اختیاری این پروتکل را اجرا کند تا در صورت مطلوب بودن روند در مجلس نیز تصویب شود. در همین حال ایران از این مورد به دلیل اجرا نشدن برجام صرفنظر کرده است و حتی شاهد بودیم که کشورهای اروپایی تعهدات خود را ایفا نکردند و اینستکس را نیز آنگونه که برای ایران رضایت بخش باشد به مرحله اجرا در نیاوردند. حال به جای اینکه به عدم ایفای تعهدات خود اعتراف کنند قطعنامه پیشنهادی علیه ایران ارائه می دهند. چنین مساله ای بیش از پیش ماهیت نظام بین الملل که نظامی قدرت محور است را نشان می دهد. البته به سلطه محوری آن نیز باید اشاره کرد که در همین حال کشورهای بزرگ و قدرتمند با همکاری هم به کشورهای دیگر زور می گویند. بدتر اینکه به نهادها و سازمان های بین المللی نیز زور گفته می شود و کشورهای دیگر به سبب مشکلاتشان از آنها پیروی کرده و در مسیرشان گام بر می دارند.
سلیمانی در پاسخ به اینکه آیا ایران می تواند در این شرایط در راستای منافع ملی خود گام بردارد گفت: ماهیت این گونه از نظام ها قابل تغییر نیست. به این معنی نیست که عدالت و برابری برقرار شود و جهان به کشورهای چندقطبی تقسیم گردد. در دورانی که جهان دو قطبی بود شاید کشورها می توانستند تا حدی توازن برقرار کنند و از هر دو سو بهره ببرند. اما در مجموع حالت وابستگی وجود دارد؛ ایالات متحده آمریکا و اروپا نیز در چارچوب وابستگی متقابل قابل بررسی و مطالعه هستند اما چون دارای مولفه های قدرت در ابعاد مختلف هستند از آن نیز بهره می برند و اینطور باید گفت که آمریکا هم بی نیاز از جهان نیست. عریان بودن ماهیت نظام بین الملل تا آنجا پیش می رود که اسرائیل نیز با کشورهای دیگر علیه ایران همکاری می کند. اسرائیلی که نه عضو ان پی تی و نه پروتکل الحاقی بوده و حدود 300 کلاهک هسته ای در اختیار دارد، اما کسی از آن سوال نمی کند. حتی اگر مطرح هم شده دیدیم که به جایی نرسیده است. تنها ایران را در مسائل امنیتی تبدیل به سییل کرده اند در حالیکه کشورهای همسایه ما نیز مانند پاکستان اتمی هستند.
