یکی از اعضای خانواده حسن برازجانی با اعلام این خبر گفت: او ساعت سه بامداد روز گذشته (نهم تیرماه ۹۹) از دنیا رفت.
در یادداشت سیامک برازجانی، برادرازده حسن برازجانی آمده است: شناخت بسیار خوب داستان و شعر ایران و جهان از طرف این دبیر پیشکسوت و معرفی به دانشآموزان بوشهری باعث ایجاد گروههای ادبی متعدد در بوشهر شده. او تا پایان دوران تدریس خود بارها و بارها صادق هدایت، صادق چوبک، محمدعلی جمالزاده، احمد شاملو، منوچهر آتشی و م. امید و... را در کنار داستایوفسکی و چخوف و همینگوی و ... به دانشآموزان خود معرفی کرد. او در کنار ادبیات فارسی از علاقهمندان به رشته تاریخ و جغرافیا نیز بود؛ به همین دلیل چهرهای جامعالاطراف در بوشهر داشت و محفلش محل رجوع تحصیلکردگان و دانشجویان متعدد بود. علاقه دانشآموزان به دبیر خود باعث جذب تعداد زیادی از آنها به رشته ادبیات و دبیری شد. علاوه بر این، او سالها به عنوان یکی از مدیران ارشد باشگاه ایرانجوان به رتق و فتق امور این باشگاه مشغول بود. در تمام سالهای عمر شریفش روزانه حداقل هشت ساعت مطالعه میکرد. نشریات حرفهای و مصاحبههای خوب نشریات و کتابهای جدید را به دیگران معرفی میکرد. در سالهای دوران بازنشستگی در نگارش و ویرایش کتاب ارزشمند معماری عمارتهای بافت قدیم به فراز غلامزاده یاری کرد. یکی دو کتاب از مرحوم زنگنه را هم ویرایش کرده بود. از شاگردان او میتوان به محمدرضا صفدری، احمد آرام، حسن زنگنه، رضا نیکخواه، ابوالقاسم ایرانی، منیرو روانیپور، مریم صابر (همسرش) و ... اشاره کرد.
حسن برازجانی متولد سال ١٣١٩ بود. او دانشآموخته دانشگاه شیراز و از شاگردان لطفعلی صورتگر، حکمت شیرازی و... بود. حسن برازجانی در طول سالهای فعالیت خود به عنوان دبیر ادبیات فارسی شاگردانی را از نسلهای تاثیرگذاری به ادبیات و فرهنگ تحویل داد. نقل است در بحبوحه فشارهای ساواک و سختیهای امنیتی آن روزگار با هدیه دادن کتابهای روز ادبیات مانند کتابهایی از ماکسیم گورکی، ژان پل سارتر، چخوف و …به دانشآموزان در تربیت کردن ذهن نسل دانشآموزانش کمک میکرد.