درگذشت گرجستانی و حسرتی که بر دل ایرج راد ماند
این هنرمند که در اداره هنرهای دراماتیک و در نمایش‌ها و پروژه‌های تصویری مختلفی با سیروس گرجستانی همکاری داشته، ادامه داد: این اتفاق برایم بسیار تلخ و شوکه‌کننده بود بخصوص که پیش از عید قرار بود سفری با هم داشته باشیم که به دلیل کرونا، میسر نشد و حالا حسرتش با من است.
او با اشاره به دوره فعالیت مشترک با سیروس گرجستانی در اداره تئاتر یادآوری کرد: او یکی از یاران همیشگی من در این اداره بود که به جز همکاری، رابطه بسیار دوستانه و نزدیکی با یکدیگر داشتیم.
راد از گرجستانی به عنوان هنرمندی بی‌حاشیه، سالم و زحمتکش یاد و اضافه کرد: هنرمندی ارزشمند و مردی به تمام معنا بود. برای بازی در هر نقش با تمام وجودش مایه می‌گذاشت. در کار تئاتر بسیار دقیق، با وسواس، همراه و کمک‌کننده بود. انضباطی که در کارش داشت، زبانزد خاص و عام بود.
او با اشاره به فعالیت مستمر گرجستانی در ورزش در کنار فعالیت هنری افزود: با وجود تمام مشکلات، همواره فعالیت خود را در ورزش هم جدی می گرفت چون معتقد بود لازمه کار هنری‌اش است.
راد خاطرنشان کرد: هرگز یاد ندارم کسی از سیروس گرجستانی رنجیده باشد چون رفتارش با همه دوستانه و صمیمانه بود به دور از هر گونه حسادت و خودخواهی و خودپسندی.
این هنرمند تئاتر که در اجرای نمایش «دکتر کنوک» با گرجستانی همکاری داشته است، بازی او را در این نمایش خیره کننده دانست و یادآوری کرد: کسانی که این نمایش را دیده‌اند، هرگز بازی درخشان او را فراموش نمی‌کنند. او سبک بازیگری خاص خود را داشت و حضورش روی صحنه و مقابل دوربین کاملا تاثیرگذار بود و مخاطب را جذب می‌کرد چراکه با تمام وجودش به ایفای نقش می‌پرداخت.
ایرج راد درگذشت سیروس گرجستانی را به خانواده این هنرمند، پسرش سیاوش، خانواده اداره تئاتر و دیگر هنرمندان و مردم ایران تسلیت گفت و افزود: واقعا حیف شد. جایش خالی است.
