مجید بهزاد درباره این تصاویر که به مناسبت روز دماوند منتشر کرده، نوشته: "۱۱ سال پیش و قبل از اینکه عکاسی را به صورت حرفهای شروع کنم، هر زمان که روبروی دماوند میایستادم حس عجیبی داشتم ... همیشه دوست داشتم که بتوانم این حس را با خانواده و دوستان و مخاطبانم به اشتراک بگذارم. نمیدانم حس استقامت است یا شاید هم حس وطن دوستی و این که دماوند از ماست و همیشه در کنار این مردم بزرگ در روزهای تلخ و شیرین حضور داشته است. "
این عکاس در ادامه نوشته است: برای اینکه بتوانم عکسهای متفاوتی ثبت کنم سعی کردم از تمام نماهای ممکن (شمال-جنوب-شرق-غرب) و نقاطی که خاص بودند عکاسی کنم و به جاهایی بروم که اغلب کسی دسترسی به آنجا نداشته است. این سفرها سختیهای زیادی دارد؛ از راههای سخت و رودخانهها و ... شب ماندنها و خطراتش گرفته تا گیر کردن در ارتفاعات زیر رعد و برق. ولی واقعا عاشقانه همه این سختیها را میپذیرفتیم و به استقبالش میرفتیم. الان که گاهی اوقات و در خلوت خودم آثار را میبینم با تمام وجود خوشحالم و افتخار میکنم که توانستم نماد شکوه و عظمت ایران را نشان دهم. "