پرسپولیس قبل از شیوع کرونا در لیگ برتر توقفناپذیر به سمت چهارمین قهرمانی متوالی لیگ برتر حرکت میکرد، اما بازیها به صورت موقت تعطیل شد و خیلیها فکر میکردند این وقفه ۴ ماهه، سرخپوشان تهرانی را از مسیر موفقیت دور میکند، ولی آنها با استفاده از همان فرمول که از ابتدای فصل داشتند به بازیها برگشتند و فاصله خود را با تیم دوم جدول حفظ کردند.
فرمول اصلی پرسپولیس برای قهرمانی حضور پرقدرت در بازیهای خارج از خانه است. شاید خیلی از کارشناسان معتقد باشند یک امتیاز هم از بازیهای خارج از خانه کافی است، اما پرسپولیس در فصل جاری بیشتر امتیازاتش را در بازیهای خارج از خانه به دست آورده و به طور میانگین در هر بازی خارج از خانه حدود ۲/۵ امتیاز کسب کرده و این یعنی ۱/۵ امتیاز فراتر از حد تصور به دست آورد.
پرسپولیس تمامی حریفانش را خارج از خانه شکست داده و تنها به شهر خودرو و تراکتور در دور رفت باخت که تیم گلمحمدی با بردهای دور برگشت برابر همین تیمها این باختها را جبران کرد.
شاید برای خیلیها این سؤال مطرح شود چرا پرسپولیس در بازیهای خارج از خانه راحتتر میبرد، بیشتر گل میزند و حتی کمتر گل میخورد؟ با یک دلیل ساده میشود بردهای خارج از خانه پرسپولیس را توجیه کرد. در بازیهای خارج از خانه حریفان پرسپولیس برای کسب هر سه امتیاز وارد زمین میشوند و آرایش تهاجمی آنها به سرخپوشان کمک میکند راحتتر به دروازه حریف برسند، اما در بازیهای خانگی رقبای مدافع عنوان قهرمانی برای تساوی به میدان میآیند و این موضوع کار مهاجمان پرسپولیس را سخت میکند و یکی از دلایل بردهای راحت پرسپولیس در خارج از خانه میتواند همین موضوع باشد.
پرسپولیس فاصله چندانی تا قهرمانی ندارد و کرونا هم به این تیم کمک میکند تا در بازیهای باقی مانده خارج از خانه کار سادهتری داشته باشد. پرسپولیسیها باید برابر نساجی مازندران، ماشینسازی، نفت مسجد سلیمان و گلگهر سیرجان در خارج از خانه بازی کنند که هر ۴ تیم هواداران پرشوری دارند، اما اجازه ورود به ورزشگاه را نخواهند داشت تا راه پرسپولیس برای ادامه مسیر گذشته هموار باشد. پرسپولیس کافی است فرمولی که تا به اینجای فصل رعایت کرده را ادامه دهد و با این شرایط چند هفته زودتر قهرمان میشود.