تنها هنرمند نقاشی قهوه‌خانه‌ای درگذشت
وی پنج‌شنبه شب (۱۹ تیرماه) به دلیل کهولت سن و سکته مغزی در بیمارستان بستری شد و روز گذشته (۲۰ تیرماه) از دنیا رفت.
آثار استاد حبیب نقاش در زمینه نگارگری و شمایل‌نگاری مذهبی و همچنین تنها بازمانده از نقاشان پشت شیشه هستند. استاد حبیب نقاش در سال ۱۳۸۸ شمسی به عنوان چهره ماندگار از طرف فرهنگستان هنر جهموری اسلامی به جامعه هنری کشور به عنوان هنرمند نگارگر سنتی و نقاشی پشت شیشه معرفی شد. هم‌اکنون نیز پسران او به نام‌های امیر و بهزاد نقاش به حرفه نقاشی مشغول هستند.
هنر نقاشی و تصویرگری در شهر دزفول و حومه پیشینه تاریخی مستندی دارد که تصویرسازی و نقاشی روی انواع اقسام سطوح نظیر، کتاب، قلمدان، کارتهای بازی، شیشه، آینه و دیوار در فضاهای معماری گواهی بر این مدعا است.
موضوعات نقاشی در این دیار از لحاظ مضمون به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ جنبه تزیین و کاربردی و جنبه حفظ سنت‌ها و شعائر دینی. همچنین هنرمندان این شهر همواره آثار خود را با توجه به نوع درخواست سفارش‌دهنده اعم از تزئینی و کاربردی انجام داده و به عنوان میراث فرهنگی به جا گذاشته‌اند با افتخار می‌توان از «خاندان نقاش» نام برد.
ملا ابراهیم نقاش نیز از اولین نقاشان دزفولی زمان قاجار بوده که فنون نقاشی را در اصفهان آموخته و برای اماکن مذهبی شهر دزفول نقاشی کرده است. او چهار فرزند به نام‌های اسدالله، حسن، حسین و زری داشته که دو فرزند وی از افتخارات این دیار بوده‌اند.
همچنین ملااسدالله فرزند ارشد ملاابراهیم نقاش در سال ۱۲۶۶ شمسی متولد و تحت نظر تعالیم پدر به حرفه نقاشی پرداخت و علاوه بر ساخت آثار هنری و کاربردی چند سالی در کشور هندوستان به ترسیم نسخ شاهنامه برای یکی از مهاراجه‌های هندی همت گماشت. فرزند ارشد او ملا مجید نقاش در سال ۱۲۹۸ شمسی متولد و ادامه دهنده راه پدر شد که از وی نقاشی‌هایی در زمینه شمایل‌نگاری مذهبی در اماکن و بقاع مذهبی و شیدونه‌ها به جا مانده است.
ملاحسن نقاش، فرزند دوم ملاابراهیم، در سال ۱۲۸۲ شمسی متولد شد. وی علاوه بر نقاشی دیواری به ترسیم کتاب‌های درسی و نسخ مذهبی شهره بود. فرزند ارشد وی به نام استاد حبیب نقاش در سال ۱۳۱۱ متولد شد که علاوه بر نقاشی روی انواع سطوح آثاری به جا مانده که می‌توان آن را در شیوه رومانتیک تحلیل کرد.
