محمد هاشمی، عضو پیشین مجمع تشخیص مصلحت نظام و برادر مرحوم هاشمی رفسنجانی، درباره مقایسه رئیس جمهور با بنی صدر از سوی برخی نمایندگان مجلس یازدهم گفت: ماجرای بنی صدر به قبل از انقلاب باز میگردد و مربوط به بعدِ انقلاب نیست. بنی صدر حتی قبل از پیروزی انقلاب، تا حدود زیادی معتقد به حزب انگلیسیها بود. وی همواره میگفت که رهبر سیاسی هستم و امام خمینی(ره) رهبرِ دینی است. بنی صدر، دین را از سیاست جدا میدانست. بنیصدر، پس از انقلاب، پس از اینکه در جایگاه رئیسجمهور قرار گرفت با همین شعارها و ویژگیها، تلاش میکرد که خود را رهبری سیاسی بداند نه رئیسجمهور، و در عین حال، امام (ره) را رهبری دینی بداند نه رهبرِ انقلاب، کشور و جهان اسلام.
او افزود: ویژگیهای اصلی بنیصدر به اینها بازمیگشت. وی از نظر ویژگیهای شخصیتی دارای خودخواهی و غرور بود. همچنین افرادی که در اطرافِ بنیصدر بودند به جز یکی دو مورد از جمله آیتاللهی و یکی، دو نفر دیگر که جزو افراد معتقدِ اسلامی بودند، بقیه لزوما از اعضای انجمن اسلامی و پایبند به اسلام نبودند بلکه از تیپهای لائیک و روشنفکر نیز، حضور داشتند که با طرز فکرِ بنی صدر نیز سازگاری داشتند.
محمد هاشمی ادامه داد: بنیصدر در دولتی هم که تشکیل داد تمایل داشت از عناصرِ لائیک و روشنفکر استفاده کند منتهی مجلس، با این امر موافقت نمیکرد به گونهای که نمیتوانستند برای ۸ وزارتخانه، وزیر تعیین کنند چراکه افرادِ مدنظرِ بنیصدر و افرادِ مدنظر مجلس، با یکدیگر تفاوت بسیاری داشتند.
هاشمی اشاره کرد: روحانی، تمامِ عمرش در خدمتِ امام(ره) و انقلاب و رهبر انقلاب بوده است و انقلاب را به بهترین وجه از هر جهت قبول دارد و از دوران دانشجویی، طلبگی، مسئولیتش در اوایل انقلاب، همواره جزو افراد معتقد به نظام و امام و انقلاب بوده و در حد توان و مسئولیتهای خود تلاش کرده است. مقایسه روحانی و بنی صدر ظلم بزرگی است. فردی که چنین مقایسهای را انجام میدهد، این مقایسه کردن ناشی از عدم اطلاعش است. بنابراین یا این افراد با این مقایسه کردنها، اطلاعی از تاریخ ندارند و یا اینکه خدای ناکرده به دنبال اهداف دیگری هستند.
برادر مرحوم هاشمی رفسنجانی ادامه داد: هر دولت و یا دولتهایی که روی کار آمدند هر کدام، نقطه ضعف و قوت داشتهاند. بنده نمیگویم دولت روحانی یا دولت یازدهم و دوازدهم، هیچ ضعفی نداشته و همه عملکردشان مثبت بوده است. به تعبیری طبق یک ضربالمثل گفته میشود، «دیکته نانوشته غلط ندارد». وقتی فردی آن هم در جامعه متکثری چون ایران، کاری را انجام میدهد که افکار، عقاید و نظرات متفاوتی وجود دارد، طبیعی است که همه نمیتوانند رضایت داشته باشند. عدهای منتقد، عدهای موافق و عدهای عاری و در نهایت نیز عدهای، همراه هستند اما مقایسه روحانی با بنی صدر، یک جفا و یک خطای بزرگی است چراکه این گونه نبوده است.
او عنوان کرد: زمانی که بنده در آمریکا حضور داشتم، بنی صدر در فرانسه بود. بنده دبیر تشکیلات انجمن اسلامی دانشجویان ایرانی مقیمِ آمریکا و کانادا بودم. با اتحادیه انجمنهای اسلامی در اروپا، ارتباط نزدیکی داشتم و به صورت منظم در جلسات آنها شرکت میکردم و آنها نیز در جلسات ما شرکت میکردند. در آنجا عمقِ برخوردِ بنی صدر را با اعضای انجمن اسلامی از نزدیک مشاهده میکردم. به عنوان مثال بنی صدر در خارج از کشور، جبهه ملی سوم را تشکیل داد به بیانی دیگر با جبهه ملی نیز اختلاف داشت. در واقع تیپِ شخصیتی بنیصدر به گونهای بود که نمیتوانست با هیچ کس همکاری کند.
محمد هاشمی اضافه کرد: بنی صدر، جبهه ملی سوم را تشکیل داد یک روزنامه کاغذی نیز برای آن راهاندازی کرد و حدود ۶ نفر بیشتر در اطرافش حضور نداشتند. روحانی در سخنرانی خود که به مناسبت مرحوم مصطفی خمینی در مجلس ارگ انجام داد، مورد تعقیب ساواک قرار گرفت که وی به خارج از کشور رفت و پس از انقلاب، یک تفاوت اساسی از دوران جوانی، دانشجویی، دوران مبارزه، مسئولیتها داشت که به هیچ وجه قابل مقایسه نیست. این شناختِ بنده از روحانی است.
رئیس اسبق صداوسیما بیان کرد: آنچه در مجلس رخ میدهد بیشتر به جنگ قدرت بازمیگردد. به نظر میرسد این نمایندگان عجله دارند هر چه زودتر دولت را هم را در اختیار بگیرند. از این رو، نباید به آنها توجهی داشت.
رسانه ها ..... هنوز به این روش های نا پسند ادامه می دهند.