خوشنویسی ایران از ترکیه می‌ترسد؟
این هنرمند پیشکسوت با بیان اینکه «خاستگاه خط‌های نستعلیق و شکسته ایران است» به پیشینه تاریخی هنر خوشنویسی در ایران اشاره و خاطرنشان کرد: هزاران هزار کتاب و هزاران قطعه خوشنویسی با امضای هنرمندان آن، حکایت از تاریخ کهن این هنر در ایران دارد. واضح است که این تاریخ و قابلیت را کسی نمی‌تواند به نام خودش بزند و اگر هم چنین اتفاقی بیافتد تاثیری بر هنر خوشنویسی در ایران ندارد. خوشنویسی شکل دیگری از شعر و ادبیات و غزل ما است و همان‌طور که غزل ما را نمی‌توانند ببرند، خط ما را هم نمی‌توانند.
این هنرمند خوشنویس با اشاره به پیشینه تاریخی خوشنویسی در کشور ترکیه، گفت: در جشنواره‌های بین‌المللی زیادی در ترکیه حضور داشتم و حتی متولی برگزاری چند جشنواره خوشنویسی نیز در این کشور بودم. کاملا مشخص است که این کشور به هنر خوشنویسی بسیار بها می‌دهد. به عنوان مثال در یکی از جشنواره‌هایی که خودم برگزارکننده بودم، شخص آقای اردوغان (رئیس‌جمهوری ترکیه) نیز شرکت و سخنرانی کرد؛ این درحالی است که ما برای برگزاری نمایشگاه‌هایمان برای حضور یک مدیر کل هم باید دعوتنامه بفرستیم که البته بعد هم حضور پیدا نمی‌کند.
شیرازی ادامه داد: با وجود اینکه خوشنویسی در ترکیه فقط محدود به شهر استانبول است، اما بسیار در این حوزه فعال هستند، در همه کشورها حضور پیدا می‌کنند و مورد حمایت دولتشان هستند. باید این نکته را در نظر داشت که کشور ترکیه در عرصه خوشنویسی مقام بسیار مهمی دارد. در واقع اگر ایران را رتبه اول بدانیم، ترکیه حتما با فاصله کمی مقام دوم را به دست می‌آورد.
او در ادامه سخنان خود همچنین درباره وضعیت هنر خوشنویسی در ایران نیز اظهار کرد: متاسفانه مسئولین فرهنگی وظیفه خودشان را درست انجام نمی‌دهند. به عنوان مثال ما نمایشگاه‌های بسیار مهمی در خارج از کشور برگزار کردیم و یا در جشنواره‌های بین‌المللی متعددی شرکت کردیم. جشنواره‌هایی که با حضور هنرمندان خوشنویس از همه کشورهای اسلامی برگزار می‌شد و تنها کشوری که هیچ وقت سفیر آن در این نمایشگاه‌ها شرکت نکرد، ایران بود. ما همیشه تنها در این مراسم‌ها شرکت می‌کردیم. حتی در نمایشگاه‌هایی که به صورت انفرادی در خارج از کشور برگزار می‌کنیم، اغلب برای احترام از مسئولین ایرانی در آن کشور نیز دعوت می‌کنیم که معمولا حضور پیدا نمی‌کنند.
این هنرمند خوشنویس خاطرنشان کرد: انجمن خوشنویسان ایران با وجود قدمت ۷۰ ساله‌ای که دارد و در تمام شرایط به عنوان یک تشکل مردم نهاد فعال بوده، دولت‌ها هنوز آن را اندازه یک مدرسه هم نمی‌بینند که برای آن بودجه در نظر بگیرند. ممکن است کمک‌ها گاهی و به مناسبت‌هایی صورت بگیرد، اما اینگونه نیست که خیالمان راحت باشد اگر تشکیلاتی کار فرهنگی می‌کند، امنیت شغلی هم دارد.
شیرازی همچنین با اشاره به افزایش مشکلات هنرمندان در روزهای کرونایی، اظهار کرد: این روزها بسیاری از هنرمندان با مشکلات اقتصادی مواجه شده‌اند. آن دسته از هنرمندانی که در شهرت هستند آنچنان مشکلی ندارند؛ اما اگر یک پله پایین‌تر بیاییم و به بدنه نزدیک شویم، متاسفانه شرایط بسیار متفاوت می‌شود.
