اشتباهات رایج والدین در روزهای کرونایی
حدود شش ماه است که زندگی همه انسان‌های کره زمین به دو بخش قبل از کرونا و بعد از کرونا تقسیم شده است. همگی ما طوری از شش ماه قبل صحبت می‌کنیم که گویی هزاران سال پیش بوده و به راحتی و سلامت آن روزها غبطه می‌خوریم. اما آن چه امروز بیش از هر چیزی ما را آزار می‌دهد، فقط خود بیماری نیست بلکه ابهام از مدت زمان باقی مانده برای یافتن راه حل قطعی در ریشه کن کردن این ویروس است. اصولا ابهام، اضطراب‌زاست و به همین دلیل است که ما از آینده می‌ترسیم یا از مرگ وحشت داریم. چون اطلاع دقیقی از آن نداریم و مسائلی هستند که خارج از کنترل ما قرار دارند.
پا به پای اضطراب افراد بزرگسال درباره این ویروس و ابتلا به بیماری، کودکان هم با این تنش دست و پنجه نرم می‌کنند و ممکن است دایم از والدین درباره زمان اتمام این شرایط سوال کنند. با توجه به اینکه والدین جواب قطعی برای این سوال ندارند، برآشفته می شوند و ممکن است رابطه والدین و فرزندان خدشه‌دار شود. حال برای بهبود این شرایط چه کاری از دست والدین ساخته است؟
مشخص کردن زمان قطعی برای اتمام کرونا
بعضی والدین در برابر اصرار کودک‌شان تسلیم شده و مثلا می‌گویند که از دو هفته دیگر، پارک‌ها باز خواهد شد و خطرات کرونا دیگر ما را تهدید نخواهد کرد. در این بین، سعی کنید زمانی قطعی را برای اتمام این شرایط به کودک اعلام نکنید. در عوض به کودک با زبانی کودکانه و ساده شرایط را توضیح دهید و بگویید فعلا باید به این شکل به زندگی ادامه دهیم.
آموزش ندادن اصول بهداشت شخصی
شست وشو و ضدعفونی کردن دست‌ها را در قالب بازی با کودک انجام دهید. برای کودکان سنین دبستان می‌توانید شرایط موجود را مانند یک چالش تعریف کنید که این شرایط مانند چالش مبتلا نشدن به ویروس است و برای برنده شدن باید تمام تلاش‌مان را بکنیم. فراموش نکنید که شرایط موجود ما در نوع خود استثنایی و ممکن است تا چندین نسل پس از ما شاهد چنین پدیده عالم‌گیری نباشد.
شکایت کردن بیش از حد از شرایط موجود
نکته بعدی اینکه از شکایت بیش از اندازه از شرایط موجود پرهیز کنید. شکایت از سختی ضدعفونی کردن مداوم دست‌ها و وسایل، وضعیت بد اشتغال و خطر حضور در مراکز عمومی باعث ترس و وحشت بیشتر کودک می‌شود و به اضطراب آن‌ها دامن می‌زند. به یاد داشته باشید مهم‌ترین مرکز ایمنی برای کودکان والدین هستند و دیدن چهره برآشفته یا مستاصل آن‌ها می‌تواند برای بچه‌ها، پیامدهای منفی داشته باشد. آرامش شما در برخورد با شرایط موجود تضمین کننده آرامش فرزندان شما خواهد بود.
وقت نگذاشتن بیشتر برای بازی با کودکان
برای داشتن ارتباطی مسالمت‌آمیز در این روزها، وظیفه والدین سخت‌تر از قبل می‌شود. سرگرم کردن بچه‌ها در محیط خانه و محدود شدن زمان حضور افراد در بیرون از خانه باعث ایجاد تنش در منزل می‌شود. توصیه می‌شود والدین میزان گذراندن وقت را با کودکان خود بیش از پیش کنند و از این روزها به عنوان ابزاری برای بهبود رابطه خود با کودکان استفاده کنند. تماشای فیلم و کارتون با فرزندان، خواندن کتاب و تحلیل و صحبت درباره موضوعات فیلم و کتاب علاوه بر سرگرمی و ایجاد تعامل سازنده از تنش منزل کم می‌کند و افراد با آرامش بیشتری می‌توانند این مرحله را سپری کنند.
به خرج دادن حساسیت بیش از اندازه
درخواست بعدی، کم کردن از حساسیت‌ها در این دوران است. حساسیت بیش از اندازه به نظافت، تمیزی منزل و ... باعث می‌شود کودک دچار لجبازی شود. همان طور که گفته شد باید هنگام بازی، به او آموزش دهید تا در حدامکان به مسائل بهداشتی توجه کند. در ضمن، حتما از خلاقیت‌تان در این زمینه کمک بگیرید. مثلا خریدن یا درست کردن ماسک‌هایی که طرح کودکانه دارد، بچه‌ها را به رعایت بیشتر مسائل بهداشتی و زدن ماسک ترغیب می‌کند.
مدیریت نکردن استفاده از گوشی
استفاده زیاد از تلفن همراه و تبلت برای خانواده‌ها در این روزهای کرونایی دردسرساز می‌شود. به یاد داشته باشید که برای کم کردن مدت زمان استفاده از گوشی و تبلت باید یک بازی و فعالیت لذت‌بخش دیگر در اختیار کودک قرار دهید تا با آن اوقات فراغت را بگذراند. در غیر این صورت انتظار کنار گذاشتن گوشی بیهوده است.
اکنون وقت گذرانی بیش از اندازه با گوشی به دغدغه‌ای جهانی تبدیل شده است و به نظر می‌رسد تا مشخص نشدن وضعیت نهایی کرونا همچنان ادامه دار باشد. پیشنهاد می‌شود روزانه برای نیم ساعت تا 40 دقیقه همراه با کودک به فضای سبز بروید و با رعایت کامل موارد بهداشتی در فضای آزاد و خلوت قدم بزنید یا با کودک بازی کنید. این کار علاوه بر فراهم کردن اوقاتی خوش برای کودک، به داشتن فعالیت بدنی کمک و از بدخلقی‌ها و فعالیت زیاد کودک در منزل جلوگیری می‌کند.
نکته آخر: به یاد داشته باشید که همه ما به مدت نامعلومی با این ویروس همراه هستیم و تنها راه خلاصی، عزم دسته جمعی برای رعایت موارد بهداشتی و رعایت فاصله اجتماعی است. در این بین، بیشتر از همه باید حواس‌مان به سلامت روان کودکان باشد تا آسیب نبینند.
