چرا کارگران با حقوق زیر ۳ میلیون تومان باید هزینه‌های درمان را از جیب بپردازند؟!
عبدالله بلواسی (فعال صنفی کارگران خباز مریوان) با اشاره به آنچه بی‌ارزش شدن دفترچه‌های درمانی تامین اجتماعی می‌داند، گفت: به عنوان یک کارگر بیمه شده از عملکرد سازمان رضایت ندارم؛ دفترچه‌ها دیگر قدر و ارزشی ندارند و کارگران باید هزینه‌های سنگین درمان را از جیب‌های خالی خود بپردازند.
وی در توضیح بیشتر به تجربه شخصی خود اشاره کرد و گفت: در روزهای گذشته به مطب یک پزشک در سنندج مراجعه کردم؛ پزشک سونوگرافی من را در دفترچه ننوشت و گفت در یک سامانه آنلاین متعلق به دانشگاه علوم پزشکی ثبت می‌شود؛ وقتی به شهر محل سکونتم یعنی مریوان بازگشتم، به سه کلینیک سونوگرافی موجود در این شهر مراجعه کردم اما هیچ کدام نتوانستند نسخه من را ببینند! مجبور شدم دوباره مسیر ۱۳۰ کیلومتری را بپیمایم و به سنندج بروم!
او ادامه می‌دهد: صندوق تامین اجتماعی یک صندوق مستقل است و باید در اختیار بیمه‌شدگان باشد اما چون دولت مدیریت و اداره آن را در دست گرفته، ما کارگران نمی‌توانیم هیچ دخل و تصرف و مشارکتی داشته باشیم؛ مدیران سازمان از پول بیمه‌شدگان حقوق‌های کلان می‌گیرند اما ما کارگران با حقوق زیر سه میلیون تومان نمی‌توانیم بعد از سالها بیمه‌پردازی، از خدمات درمانی رایگان و باکیفیت برخوردار باشیم. درحالیکه باید تامین اجتماعی خدمات درمانی رایگان و باکیفیت را در همه شهرها و استانها در اختیار کارگران قرار دهد؛ یک کارگر بیمه شده در دورترین شهر کشور باید بتواند همه خدمات درمانی را رایگان دریافت کند.
به گفته بلواسی، بی‌ارزش شدن دفترچه‌های درمانی تامین اجتماعی و افزایش هزینه‌های درمان، نتیجه‌ی سالها بی‌توجهی به اموارت سازمان و بیمه‌شدگان است؛ مدیران دولتی نمی‌توانند طلب سازمان را از دولت بگیرند و بار همه مشکلات بر دوش کارگران و بازنشستگان افتاده است.
در حالی که خط فقر ده میلیون تومانه