تلاش برای انزوای ایران بدترین گزینه ممکن است

آفتاب‌‌نیوز : این ایده از سوی 2 جناح از 3 جناح موجود در امریکا که اپوزیسیون خارج از کشور نظام جمهوری اسلامی را تشکیل می دهند، پیگیری می شود: یعنی مجاهدین خلق ( منافقین) در جناح چپ گرا و سلطنت طلبان در جناح راست که هنوز رویای بازگشت رژیم سلطنتی در ایران را در سر می پرورانند. اما این 3 جناح نا میمون در خارج از امریکا، از مشروعیت اندکی برخوردار اند.
اروپا و آلمان به خصوص دارای دیدگاه دیگری هستند.
آنها برخلاف واشنگت اعتقاد ندارند که« محمد خاتمی» رئیس جمهوری فعلی ایران که در حال خداحافظی است، کاملا در پیگیری اهدافش شکست خورده است.
البته محافظه کاران که بخش های کلیدی حکومت را در دست دارند، در پیچ های خطرناک، او را به سوی دره منحرف کرده اند، بطوری که بر اساس شایعات، وی می خواست پس از اتمام دوره اول ریاست جمهموری اش از سمت خود استعفا دهد، اما با مخالفت روبرو شد.
اکنون منابع مطلع می گویند: شاید خاتمی پس از اتمام دوره ریاست جمهوری اش به آلمان، یعنی جایی که او دوران تبعیدش را در رژیم شاه در آنجا به سر برد، باز گردد و یا راهی اتریش شود تا زبان آلمانی اش را نیز تکمیل کند.
علیرغم این تفاسیر خاتمی تغییرات بسیاری را موجب شد. او برای تطابق دموکراسی نوین با اسلام کوشش بسیاری کرد. او خود در یکی از معروف ترین بیاناتش می گوید که« اکنون تصور قدیمی ناهماهنگی اسلام با آزادی فرو ریخته است.»وی با افکار مدرنیستی و رویکرد علمی به دین، تندروها را که از سال1357 یعنی بدو تاسیس جمهوری اسلامی از سیاست های خشن جانبداری می کردند، خلع سلاح کرد.
وی به رای دهندگان ایرانی آموخت که حقوق خود را مطالبه کنند.
همچنانکه« شیرین عبادی» برنده ایرانی جایزه صلح نوبل می گوید، وی به اعدام ها و ترورهایی مخفی در ایران پایان داد، روابط خارجی را با عربستان سعودی ودیگر کشورهای عربی گسترش داد و با آلمان وسایر کشورهای اروپایی باب جدید همکاری ها را گشود.
اما خاتمی در اصلی ترین هدفش، یعنی حاکمیت در اصلی ترین هدفش، یعنی حاکمیت قانون در مناسبات سیاسی اجتماعی ایران ناکام ماند. او نتوانست از سانسور محصولات فرهنگی توقیف مطبوعات و زندانی کردن اندیشمندان و نویسندگان جلوگیری کند.
خاتمی در مقابل تلاش موفقیت آمیز محافظه کاران برای تصاحب دوباره پارلمان و اکنون ریاست جمهوری تنها نظاره گر بوده است . در همین ارتباط، بازار شایعات اکنون در ایران بسیار داغ است، بطوری که حتی عده ای بر این باورند که انتخابات مخدوش بوده و در برخی از حوزه ها، از شمارش آرای عناصر میانه رو به نفع عناصر تند رو چشم پوشی شده است.
اما با وجود تمام این ادعاها، انتخابات ایران به نسبت رویدادهای مشابه در کشورهای عربی نظیر مصر، کویت، عربستان سعودی و افغانستان بسیاردموکراتیک تر برگزار شده است، اگر چه « جورج بوش» همین تحرکات حداقلی را در این کشورها ناشی از تلاش امریکا برای پیشبرد دموکراسی در منطقه دانسته است.
زنان ایرانی اگر چه از شرکت در جمع کاندیداهای مشروع انتخابات ریاست جمهوری باز ماندند، اما نسبت به همجنسان خود در کشورهای عربی دستاوردهای بزرگی داشته اند.
بوش هیچگاه به این حقیقت اشاره نمی کند که دولت هایی که او از آنها حمایت می کند، اگر چه شاید خود تمایلات امریکایی داشته باشند، اما ملت های تحت حاکمیت آنها روی خوش به امریکا نشان نمی دهند و این در مورد ایران بر عکس است.
اکثر ایرانی ها خواهان عادی شدن روابط با امریکا هستند، اما اکثر همین ایرانیان با استدلالات بوش برای منفی جلوه دادن وجهه ایران مخالفند. ار جمله اتهامات بوش به ایران، تلاش برای دستیابی به سلاحهای کشتار جمعی از طریق پیگیری ظاهری برنامه های صلح آمیز و کمک به حزب الله لبنان و حماس در فلسطین است که امریکا آن را کمک به تروریسم بین المللی می شمارد، اما اکثریت مردم ایران این اتهامات را نادرست و نا وارد می دانند و گروههای فلسطینی و لبنان را گروههای مشروع مقاومت به شمار می آورند.
ایرانیان همچنین با هر گونه شائبه دخالت امریکا در کشورشان به شدت مخالفند.
این مخالفت و تعجب شدید به خاطر کودتای تحت هدایت امریکا در سال 1953 (1332 شمسی) باز می گردد که در آن، دولت ملی« محمد مصدق» با کودتای طراحی شده سازمان« سیا» سرنگون شد. بنابراین اصرار بوش بر موضعگیری غیر مردمی در ایران فقط به تضعیف جایگاه اصلاح طلبان و تقویت تند روها می انجامد.
ایران سالها از آگاه ساختن جامعه بین المللی نسبت به برنامه های هسته ای اش طفره رفت، اما بعدا معلوم شد که هیچ یک از فعالیت هایش غیر قانونی نبوده است.
دولت ایران بعدها با بازرسی تمام و کمال از تاسیسات هسته ای این کشور به وسیله بازرسان بین المللی هسته ای موافقت کرد، اما بارها بر این نکته تاکید کرد که به هیچ وجه قصد کنار گذاشتن دانش هسته ای صلح آمیز را ندارد.
همچنین تهران حاضر به پذیرش قیمومیت واشنگتن نیز نیست.
اروپا این نکات را درک می کند و آلمان خصوصا نسبت به نگرانی های امنیتی ایران حساس است.
این در حالیست که سربازان امریکایی در عراق و افغانستان ایران را محاصره کرده اند.
اسرائیل، هند و پاکستان که همسایگان دور و نزدیک ایران هستند ودارای تسلیحات هسته ای می باشند، از امضای قرار داد منع تولید و تکثیر سلاح های هسته ای سرباز زده اند.
پس ایران باید هوشیار باشد.
ایران یک قدرت منطقه ای مهم است. جمعیت این کشور سه برابر عراق است. ایران یک تمدن چند هزار ساله را به ارث برده که دارای آداب و سنن و فرهنگ بسیار غنی است که تحت تاثیر مذهب تشیع قرار دارد. ایران تحت حکومت سیدمحمد خاتمی ثابت کرد که می تواند به یک دموکراسی شیعی نظیر آنچه در ترکیه و مالزی اهل تسنن تجربه شده دست یابد.
حرکت به سوی انزوای ایران بدترین گزینه و روش موجود است.