فرض را بر تداوم چند ساله تحریم‌ها بگذاریم
جمشید عدالتیان شهریاری، اظهار کرد: اقتصاد ایران در سال‌های گذشته با تحریم‌های اقتصادی گوناگونی مواجه بوده است و در چنین بستری صرفا نگاه به خارج از کشور و امید به کنار رفتن تحریم‌ها، با واقعیت سازگار نیست. هرچند در صورت فراهم بودن مقدمات لازم باید نسبت به کاهش تحریم‌ها اقدامات لازم را انجام داد اما فعلا اقتصاد ما با تحریم مواجه است و برای عبور از مشکلات اقتصادی باید با فرض باقی ماندن تحریم‌ها برنامه ریزی کرد.
وی با اشاره به برخی مشکلات و نگرانی‌های داخلی که اقتصاد ایران با آنها مواجه است، بیان کرد: حتی اگر تحریم‌ها را نیز کنار بگذاریم می‌بینیم که برخی محدودیت‌های داخلی، کار را برای تولیدکنندگان کشور دشوار کرده است. این تولیدکنندگان که حاضر شده‌اند سرمایه‌های خود را وارد عرصه تولید کنند، نیاز به فراهم شدن کمترین مقدمات دارند اما بعضا این مقدمات نیز فراهم نبوده است.
عضو سابق اتاق بازرگانی ایران ادامه داد: وقتی بررسی شاخص محیط کسب و کار نشان می‌دهد که چقدر سرمایه گذاری در ایران دشوار است و برای آغاز یک فرایند تولیدی، چه محدودیت‌هایی وجود دارد، مشخص می‌شود که ما نتوانسته‌ایم آن طور که باید از تولید حمایت کنیم.
به گفته عدالتیان، محصولات ایرانی در سال‌های گذشته توانسته‌اند با وجود تحریم، در بازار کشورهای منطقه نقشی مهم ایفا کنند و به کمک نرخ ارز، توان رقابت بیشتری نیز پیدا کرده‌اند. در صورت بهبود فضای تولید، قطعا می‌توان به افزایش این سهم امیدوار بود.
وی خاطرنشان کرد: وقتی تحریم‌های بین المللی ادامه دارد، استفاده حداکثری از ظرفیت‌های داخلی، بیشترین اهمیت را دارد. در چنین بستری، می‌توان انتظار داشت که با اشتغالزایی و افزایش رونق، بخشی از مشکلات اقتصادی مردم حل شود و اگر بناست راه حلی ارائه شود با توجه به واقعیت‌ها و داشته‌های امروز در رابطه با آنها تصمیم‌گیری شود.
از ابتدای سال ۹۹، همزمان با شیوع کرونا و تداوم تحریم‌ها، میزان صادرات ایران حدودا ۴۰ درصد کاهش یافته است. هرچند بسیاری از کارشناسان معتقدند با کاهش محدودیت‌های کرونا، بخشی از این آمار جبران خواهد شد اما فعالان اقتصادی از نبود مقدمات لازم برای افزایش سرمایه گذاری و فعالیت‌های تولیدی شکایت می‌کنند.
مثل مردم زندگی کنیدفرض رابرصدسال بگذارید اصحاب پیامبر گرامی فقط 3 سال در تحریم بودند 
همه برای پاچه خواری مسابقه گذاشته اند متاسفانه نگرانی مردم از فساد ها و رانت ها و اختلاس ها , ریزش اعتماد عمومی , عدم شفافیت و پاسخگویی , عدم اطلاع رسانی و پنهان کاری , تفاوت و تبعیض بیشتر از تحریم ها و محرومیت های خارجی ست. 
