به نقل از مدیکالاکسپرس، پژوهش جدیدی که در "دانشگاه ژنو"(University of Geneva) انجام شده است، نشان میدهد که بازیابی الگوی عادی فعالیت عصبی مغز، نقصهای مربوط به پردازش صدا را کاهش میدهد و دقت خواندن را در بزرگسالان مبتلا به "خوانشپریشی" یا "دیسلکسیا" (Dyslexia) بهبود میبخشد.
دیسلکسیا، نوعی اختلال در خواندن است که به مشکلات مادامالعمر نوشتاری منجر میشود. اگرچه چندین دلیل احتمالی برای دیسلکسیا معرفی شدهاند اما برجستهترین آنها، نقص واجی است که با دشواری در پردازش صداهای یک زبان همراه است. نقص واجی در دیسلکسیا، با تغییر الگوهای ریتمیک یا تکراری فعالیت عصبی به خصوص نوسان در قشر شنوایی در بخش چپ مغز مرتبط است اما رابطه علت و معلولی میان این نوسانات و توانایی پردازش واجها، در پژوهشهای پیشین اثبات نشده است.
پژوهشگران در این پروژه، "تحریک الکتریکی فراجمجمهای با جریان متناوب"(tACS) را حدود ۲۰ دقیقه در قشر شنوایی چپ ۱۵ بزرگسال مبتلا به دیسلکسیا و ۱۵ فرد مسلط به روانخوانی به کار گرفتند. این مداخله به سرعت توانست پردازش واجی و دقت خواندن را در گروه مبتلا به دیسلکسیا بهبود ببخشد. جالب اینجاست که اثر سودمند روی پردازش واج در افرادی که توانایی ضعیفتری در خواندن داشتند، بیشتر بود؛ در حالی که یک اثر کوچک مختلکننده روی افرادی داشت که در خواندن خوب بودند.
به گفته پژوهشگران، این بررسی برای نخستین بار نقش فعالیت نوسانی را به عنوان یک علت در پردازش واجی نشان میدهد. شاید یافتههای این پژوهش بتوانند راه را برای مداخلات درمانی غیرتهاجمی در قشر شنوایی مغز هموار کنند و به بهبود پردازش واجی در افراد مبتلا به دیسلکسیا منجر شوند.
این پژوهش، در مجله "PLoS Biology" به چاپ رسید.