«حامد بهداد وقتی داشت یک جایزه بیعنوان را روی سن یک مراسم بیعنوانتر که به بهانه ۱۲۰ سالگی سینمای ایران برگزار میشد دریافت میکرد، درباره یکی - دو پرونده قضایی اظهار نظر کرد. گفت: «من نمیتوانم یادی نکنم از کسانی که الان محکوم به اعدام هستند، برادران افکاری. نمیتوانم یادی نکنم از خانم ستوده.» بعد از قاضی و مسئولان درخواست کرد با عشق و مهربانی با این پروندههای قضایی مواجهه کنند. بعد دیدیم یکی از مدیران سابق سینمایی نیز در تایید اظهار نظر او نوشته: «فارغ از محتوای پروندههای قضایی برادران افکاری و نسرین ستوده، این صحبتهای حامد بهداد یک درخواست کاملا محترمانه و مشفقانه از خاستگاه مهر و شفقت برای تمامی افراد درگیر این پروندهها بود، بدون این که حکمی صادر کند.»
مسأله اتفاقا از همین گزارهای شروع میشود که ابراهیم داروغهزاده درباره اظهار نظر بیربط حامد بهداد مطرح کرده است و آن این که چگونه میشود در یک ماجرای قضایی «از محتوای پروندههای قضایی» فارغ شد؟ و اساسا این اظهار نظرهای بیربط در حوزههای مختلف چگونه ادامه پیدا میکند و کسی از میان خود این جماعت به اعتراض برنمیخیزد؟ واقعا فهم مسائل حقوقی و قضایی این قدر آسان شده که هر کسی بتواند فارغدلانه و به راحتی دربارهاش اظهار نظر کند؟ آیا این نخستین بار است که چنین اظهار نظری از سوی هنرمندان و بازیگران و چهرههای هنری مطرح میشود؟ قابل تامل آن که اظهار نظرهای اینچنینی محدود به مسائل قضایی نیز نیست. ظهور و بروزهای مضر در ایام انتخابات نیز که در دورههای مختلف اتفاق افتاده را نیز میتوان بررسی کرد؛ اظهار نظرهایی که عمدتا از آنها اظهار پشیمانی شده است یا گفتهاند: «اشتباه کردیم.»
این اظهار نظرها البته در همه موارد اعتراض به فساد و ... اتفاق نمیافتد. یعنی وقتی سینمای ایران با پولهای بادآورده، عددهای حقوق بازیگران را چند برابر میکند و بعد مشخص میشود آن پول شبههدار بوده و سرمایهگذار به جرم اختلاس دادگاهی و محاکمه میشود، یک نفر از داخل سینما خواستار برخورد با متهم نمیشود. یک نفر نمیگوید پولهای بادآورده و فاسدی که وارد پروژههای سینمایی شده بد است. این عشق و مهربانی که حامد بهداد درباره متهمان به قتل عمد، دربارهاش صحبت میکند، چرا در ماجرای اختلاس پول مردم بدبخت و فرهنگیان بینوا به کار نمیآید؟ چرا وقتی درباره میلیاردها پول بادآورده به سینما و پولشویی در این باره حرف زده میشود، همه برای نفع شخصی سکوت اختیار میکنند؟»
اینهمه تخم نفرت پاشیدید بجزگسست جامعه و تشدیدبحرانهای اجتماعی چه فایده ای داشت؟.......کمی روش دیگر را هم امتحان کنید...با دوستان مروت با دشمنان مدارا
|
با دوستان و دشمنان عاقل میشه مروت و مدارا به خرج داد ولی از نوع بی عقل و درک و درایت باید با قدرت و حتی گاهی با زبان زور برخورد کرد چون ممکنه دچار سو تفاهم بشند و در نهایت خطرناک
|
رهام جان شما به غیر از پاچه خواری چینیها در بقیه مسائل هم صاحب نظر هستی ها...
|
درود بر حامد بهداد شجاع
|
عقلانیت رهام ها مارا به اینجا رسانده
|
رهام عاقل !!!! اینهمه قصاوت و خشونت دروجود یک نفر واقعا تعجب آوره
این بنده خدا ناآگاه مسایل حقوقی است.ولی دراین حیطه اگر وارد نشوندبهتر است.
حرفهاش خیلی خاله زنکی وسطع پایینه
|
آره سطعش خیلی پایینه سطعش بالا نمیاد
|
اين ضرب المثل را كه غلط نوشتي و املا هم كه غلط داشت. ضمن اينكه اين ضرب المثل بار جنسي دارد و ديگر استفاده نبايد بشود. البته نگاه شما همان نگاه سنتي به زن است و نگاه عشيره اي
ولی خوب پته هم رو می ریزید . عجب کشور گل و بلبلی
چرانظردیگران رابرنمی تابید.
بلاخره این متنو افتاب نوشته یا وطن امروز،هرچند فرقی هم نمیکنه بدون بیننده منم کاملا اتفاقی وارد این صفحه شدم ولی از.......نویسنده سخت درعجبم
آنهاییکه از رسانه های بیگانه خط مشی میگیرند شدند برای ما دایه شیرین تر مادر.
چرا متاسفانه ما ایرانی ها لذت میبریم از کوبیدن یکدیگرچرا دوست داریم از کسی خورده وایراد بگیریم اخه خودبدی هم حدواندازه داره فکرنمیکنم فرمایشات جناب بهدادبه ضررکسی باشه که اینهمه جبهه گرفتید شجاعت ایشان قابل تقدیراست.زنده بادحامدبهدادعزیز