دلار در بازار آزاد تهران در محدوده پرریسکی قدم برداشته است. پس از عبور از سقف قبلی، دیروز اسکناس آمریکایی در بازار تهران، بیمحابا حرکت کرد، نه نگران برخورد به مقاومتهای پیشرو بود و نه از مقاومتهای شکسته شده ابایی داشت. طوریکه آخرین قیمت در بازار تهران به ۲۶,۸۰۰ تومان هم رسید. اما به سختی میتوان دلیل بنیادی برای رفتار دلار پیدا کرد.
نگاه بنیادی و تکنیکال
تکیه نوسانگیران به اظهارات مسوولان در خصوص درآمدهای نفتی است؛ آنها دل به این خوش کردهاند که ۶۵ درصد از درآمدهای ارزی کشور در طول یکسال گذشته از دست رفته است. اما باید توجه داشت که در همین مدت، پول ملی ۸۵ درصد تضعیف شده است. با توجه به رشد نقدینگی و تورم هم تضعیف بیشتر ریال در حال حاضر پایه بنیادی ندارد. ضمن اینکه دولت با فروش اوراق بدهی فعلا دست به تامین کسری بودجه زده، پس اثر کسری بودجه نیز در زمان حال به بازار ارز سرایت نمیکند. رشد نقدینگی هم معمولا با تاخیر خودش را در قیمتها منعکس خواهد کرد. این مسئله نشان میدهد آنچه که بازار را از روند طبیعی خارج کرده، علت دیگری دارد.
رئیس کل بانک مرکزی اخیرا اعلام کرد که عرضه ارز در سامانه نیما تا ۱۰۰ میلیون دلار در روز رشد کرده و سطح تقاضا، به این میزان نبوده است. در نتیجه آنچه دلار را هوایی کرده، انتظارات منفی در بازار است که طبعا توان ثبت تقاضا در سامانه نیما را ندارد. نیما برای تقاضاهای رسمی و در اصل، واردات کالاها و خدمات طراحی شده است. اما تقاضایی از جنس قاچاق یا خدماتی که از طریق نیما به دلار دسترسی ندارند، میتواند به شکل فصلی سر از بازار آزاد درآورد. علاوه بر اینها، باید تقاضای سرمایهگذاری و حفظ ارزش پول را نیز افزود. ضمن اینکه در یک بازار کمعمق، هر موجی از تقاضا میتواند آرامش بازار را بر هم بزند. اما فعلا سیاستگذار تمرکز را بر تامین ارز برای تقاضای رسمی گذاشته است، در حالیکه علامتی که بازار آزاد به جامعه مخابره میکند، مهمتر از حرف و سخن مسوولان است. با اینحال هنگامی که انتظارات منفی بر زمین سفت بنیادی ننشسته باشد، با هر بادی میتواند به سمت دیگر رود.
تحلیلگران تکنیکال نیز همچنان از سیگنال خرید در این فضای مهآلود سرباز میزنند. از نظر آنها، تا زمانیکه ۲۶ هزار تومان به عنوان کف قابل اتکا تثبیت نشود و دلار مرز ۲۷ هزار تومان را به شکل کامل فتح نکند، نمیتوان از اهداف جدید سخن گفت. چرا که طبق الگوهای تکنیکال، همچنان فرض الگوی سقف ۲ قلو فعال است. شاید از نظر زمانی نیاز باشد که دلار در طول هفته جاری بالای سقف جدید بماند تا تکنیکالیستها سیگنالهای خرید را فعال کنند. اما در حالتی که سقف ۲قلو فعال شود، ریزش دلار آغاز خواهد شد.
فرار سکه از ۱۲ میلیون
آنچه که بیش از پیش فعالان بازار را شگفتزده کرده، نرخ سکه است. سکه طوری به پیشروی ادامه داده که انگار مستقل از دلار و اونس جهانی قیمت میسازد. این سرپیچی سکه، برای برخی این مفهوم را پیدا کرده است که فعالان بازار سکه، انتظار افزایش نرخ ارز در بازار داخل را دارند. چرا که آنها در مورد اونس، کمتر دست به پیشبینی میزنند و حتی قیمت اونس جهانی با تاخیر در قیمت سکه مینشیند.
دیروز سکه تا یک قدمی ۱۳ میلیون تومان نیز حرکت کرد. منطقه قیمتی که سکه در آن رژه میرود، نمیتواند با اونس ۱۹۴۰ دلاری و دلار ۲۶,۸۰۰ تومانی هماهنگ باشد. اگر فرض کنیم که قیمت دلار ثابت باشد، هر اونس طلا باید بار دیگر به بالای مرز ۲ هزار دلار حرکت کند تا بهای سکه داخلی، قابل دفاع باشد. اگر اونس در این هفته روندی افزایشی را در پیش نگیرد، جورش را باید دلار بکشد. حالت دوم، همان فرضیه هوش سکهبازان است. البته این هوش چندان ذاتی هم نیست، چرا که شرایط محیطی نیز در آن دخیل بوده است، مبادله سکه در بازار تهران به مراتب راحتتر از مبادله اسکناس آمریکایی است.