صادق مختاری متخصص داخلی افزود: افرادی که غذاهای تحریککننده التهاب مثل غذاهای پر چرب و قندی میخورند، بیشتر از کسانی که از میوهها و سبزیجات استفاده میکنند، دچار سرطان گوارش می شوند.
وی اظهار داشت: التهاب مزمن میتواند با سرطان، دیابت، بیماریهای قلبی، عروقی و حتی مرگ همراه باشد و روغن ها بیشترین التهاب را در بدن بوجود می آورند.
مختاری با بیان اینکه مصرف روغنهای گیاهی التهاب زا است، افزود: گرچه این روغنها از نوع غیراشباع هستند، اما روغنهایی مثل روغن ذرت یا روغن آفتابگردان، مقدار زیادی اسید چرب امگا ۶ دارند که باعث تشدید التهاب و افزایش خطر ابتلا به بیماریهای عروق کرونری قلب میشوند، به خاطر همین به جای این روغنها، از روغنهای زیتون و کانولا استفاده شود، چون سرشار از امگا ۳ هستند.
این پزشک تصریح کرد: غلات تصفیه شده، آرد سفید و محصولاتی مانند کلوچهها، کیکها، نانهای صنعتی مواد غذایی بستهبندیشده، باعث بالا بردن میزان پروتئین التهابی خاصی در بدن میشوند که با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ همراه است.
مختاری تاکید کرد: افزودنی های مصنوعی باعث بروز التهاب، چاقی، بیماری های کبدی و دیابت نوع ۲ می شود و مصرف کنندگان این افزودنی ها ۴۰ درصد بیشتر در معرض ابتلا به اضافه وزن قرار دارند.
وی از نوشابه ها به عنوان التهاب دهنده در دستگاه گوارش یاد کرد و گفت: مصرف یک وعده غذایی سرشار از اسیدهای چرب اشباع و نوشابه ها عملکرد عروق خونی را مختل کرده و منجر به فشاری خون بالا و بیماری های قلبی می شود.
مختاری افزود: دستگاه گوارش یکی از دستگاههای فعال در بدن انسان و بعضی از جانداران است. این دستگاه در انسان و مهرهداران به صورت لوله گوارشی وجود دارد. دستگاه گوارش انسان که از دهان تا مقعد امتداد دارد، از لوله گوارشی و غدههای گوارشی تشکیل شده و حدود هفت متر طول دارد.
وی تصریح کرد: غدد گوارشی شامل غدههای بزاقی، غدههای دیواره معده و روده، پانکراس یا لوزالمعده و کبد است. لوله گوارشی نیز شامل دهان، حلق، مری، معده، روده باریک، روده بزرگ و راستروده میشود.
مختاری افزود: هر چیزی که وارد معده میشود با آنزیمهای درون معده مخلوط شده و به اجزای سادهتری تجزیه می شود. سپس این مخلوط که «کیموس» نامیده میشود، از معده خارج شده و به رودهها میرود تا از آنجا، مواد غذایی تجزیه شده جذب جریان خون شوند. مواد غذایی تجزیه شده از طریق جریان خون در سیاهرگ ابتدا به کبد جریان یافته تا در آنجا برخی مواد در کبد ذخیره شوند و سپس برای مصرف در اختیار یاختههای بدن قرار میگیرند. اجزای غذایی که جذب نمیشوند نیز از بدن دفع می شوند.