یک متخصص تعذیه در پاسخ به اینکه آیا پای مرغ، از پوکی استخوان و راشیتیسم جلوگیری میکند؟، گفت: مطالب اغراق آمیزی که در مورد پای مرغ مبنی بر بهبود پوکی استخوان، راشیتیسم و مشکلات غضروفی و تامین ویتامین D، هیچگونه مبنای علمی ندارد و تحقیقات جامعی در این خصوص که ثابت کند، پای مرغ جنبه درمانی دارد، انجام نشده است.
دکتر فرهاد غیبی اضافه کرد: توصیه نمیکنیم که افراد به ویژه گروههای پرخطر شامل کودکان، زنان باردار و سالمندان از پای مرغ استفاده کنند، پای مرغ در مناطق فقیرنشین و محروم به ویژه مناطقی از آسیای شرقی و برخی کشورهای آفریقایی که با کمبود مواد غذایی مواجه هستند، میتواند به عنوان غذا استفاده شده و بخشی از نیاز بدن افراد به مواد غذایی حیوانی را تامین کند.
وی گفت: قسمت عمده پای مرغ از پوست تشکیل شده که حاوی مواد ژلاتینی است، هنگام پخت پای مرغ، ژلاتین آزاد میشود و احتمال دارد برخی افراد تصور کنند که میتوانند از این ژلاتین برای غضروف سازی استفاده کنند، با توجه به میزان بسیار پایین پروتئین در ژلاتین پای مرغ، این ژلاتین نمیتواند کمکی به غضروف سازی کند.
وی متذکر شد: علاوه بر پای مرغ، گردن و بال مرغ را هم در مصارف تغذیهای چندان توصیه نمیکنیم، چرا که پوست میتواند محل تجمع و ذخیرهی مقدار زیادی از مواد شیمیایی، سموم، انواع هورمونها و فلزات سنگین باشد. میزان چربیهای اشباع هم در پوست پای مرغ و پوست خود مرغ زیاد بوده و مصرف آن را اصلا توصیه نمیکنیم.
این متخصص تغذیه، با بیان اینکه حقایق تغذیهای پای مرغ در مورد بال مرغ هم صادق است، اظهار کرد: خوشمزه بودن بال مرغ، به ویژه بال مرغ کبابی دلیلی بر ارزش تغذیهای و تفاوت آن با پای مرغ نیست، چرا که هر دو از پوست و چربیهای اشباع تشکیل شدهاند. مصرف بال مرغ میتواند به ایجاد عوارض احتمالی در بیماران قلبی عروقی، کودکان و زنان باردار منجر شود.
وی ادامه داد: گردن مرغ هم محل عبور نسوج عصبی، تعدد غدد لنفاوی بوده و احتمال تجمع برخی مواد مضر هم در اینجا وجود دارد، ما به هیچ عنوان نمیتوانیم داخل آن را تمیز کنیم، از این رو گردن مرغ را هم اصلا برای استفادههای تغذیهای توصیه نمیکنیم. گردن و بال مرغ با وجود خوشمزه بودن از نظر خوراکی، احتمال دارد از نظر تغذیهای مضر و آسیب رسان باشند.
وی خاطرنشان کرد: بال،گردن و پوست مرغ احتمال آلودگی به سموم و آفت کشهایی را دارند که در میانه دانههای مورد تغذیهی مرغها وجود داشته باشد. مصرف این محصولات در صورت میزان بالای تجمع هورمون میتواند منجر به پرمویی و افزایش سرطان سینه، ایجاد و افزایش آکنه و به هم زدن تعادل هورمونها در زنان شده و وجود چربیهای جامد و کلسترول در پوست، بیماریهای قلبی عروقی را تشدید میکند.
فرهاد غیبی با اشاره به رایج بودن استفاده از کبد و قلب مرغ، اظهار کرد: این دو مورد هم از نظر تغذیهای توصیه نمیشوند، تا به حال هیچ تحقیقاتی مبنی بر مفید بودن امعا و احشای مرغ وجود ندارد.