تاکنون زنان به دلیل زنبودن و تفسیر رجل سیاسی به مردبودن نامزدها، ردصلاحیت شدهاند. البته این روزها مجلس در تکاپوی تفسیری جدید از «رجل سیاسی» است و نام آن را بازتعریف رجل سیاسی گذاشته است. در این تعریف مانند تفسیر سال ۱۳۹۶ شورای نگهبان از رجل سیاسی در رابطه با زنان سکوت اختیار شده است.
هرچند سخنگوی شورای نگهبان در پاسخ به سؤالی درباره ریاستجمهوری خانمها گفته است: دقیقا مسئله ممنوعیتهای قانونی نیست و پای مسائل فرهنگی در میان است. شاید در دورهای ریاستجمهوری خانمها هم اتفاق بیفتد. کدخدایی دراینباره توضیح داد: قوانین بخشی از این مسئله است؛ اما از نظر من، بخش عمدهای از آن بحث فرهنگی است. میتوانیم همین سؤال را به این صورت مطرح کنیم که چرا در آمریکا بعد از ۳۰۰ سال هنوز رئیسجمهور زن نداریم. آیا بحث تفاوت بین زن و مرد بوده است؟ به نظر میرسد بیشتر این موضوع فرهنگی است.
بگذارید مثال دیگری از داخل کشور خودمان بزنم. در همین انتخابات اخیر، تعداد خانمهایی که برای نمایندگی مجلس ثبتنام کردند و تأیید صلاحیت شدند بسیار زیاد بود. از بین آنها تعداد ۱۶، ۱۷ نفر انتخاب شدند؛ یعنی خانمها هم به خودشان رأی نمیدهند. اینجا که دیگر شورای نگهبان مقصر نیست. این سخنان کدخدایی واکنشهایی منفی به همراه داشت؛ بهویژه آنکه بسیاری معتقدند تا زمانی که شورای نگهبان زنانِ نامزد انتخابات ریاستجمهوری را ردصلاحیت کند، شانسی برای رسیدن به پاستور نخواهند داشت.
پروانه سلحشوری، نماینده مجلس دهم، دراینباره گفته است: اینکه در اظهاراتشان مطرح میکنند که زنان میتوانند نامنویسی کنند؛ اما از طرفی در شورای نگهبان آنها را ردصلاحیت میکنند، نشان میدهد تفسیر همان است که بود و کاری از پیش نرفته و تغییری هم حاصل نشده است. او، درباره حضور زنان در انتخابات ریاستجمهوری و حمایت جریانهای سیاسی از آنها میگوید: اگر یک جریان سیاسی مانند اصلاحطلبان بتوانند یک کاندیدای زن داشته باشند، قطعا مؤثرتر و بهتر خواهد بود؛ بنابراین اینکه اصلاحطلبان بهعنوان یک جریان اصیل سیاسی بخواهند با یک کاندیدای زن به انتخابات ورود کنند، گامی رو به جلو است.
آذر منصوری، قائم مقام حزب اتحاد ملت، نیز در واکنش به بحث رجل سیاسی و حذف همیشگی زنان از رقابت انتخاباتی، در یادداشتی با اشاره به تعریف رجل سیاسی و موانع پیشروی زنان برای حضور در انتخابات ریاستجمهوری بیان کرد: قانون اساسی فرقی میان زنان و مردان برای حضور در کارزار انتخابات قرار نداده است و تا زمانی که مردان در مقام تفسیر رجل سیاسی باشند، احتمالا حذف رقبای زن امری اجتنابناپذیر است. نگاه مردانه به انتخابات داشتن یعنی نادیدهگرفتن حق زنان برای نامزدی در انتخابات ریاستجمهوری. زنان مدیر و مدبر که شرایط قرارگرفتن در بازتعریف رجل سیاسی را داشته باشند، کم نیستند؛ اما در عمل باید دید شورای نگهبان چگونه رفتار خواهد کرد.
اگر اعضای این شورا معتقدند مردم به نامزد زن رأی نخواهند داد تا زمانی که نامزدهای زن اجازه حضور در رقابت انتخاباتی را پیدا نکنند، فقط یک پیشفرض خواهد بود و ممکن است بهراستی با حذف نگاه مردانه از تفسیر رجل سیاسی در آینده نزدیک بتوان یک رئیسجمهور زن داشت. زنان با عبور از سد شورای نگهبان برای ورود به پاستور ممکن است شانس بیشتری از مردان داشته باشند.