شهر توس و آرامگاه فردوسی صبح روز شنبه (۱۹ مهرماه) میزبان پیکر محمدرضا شجریان و بدرقه کنندگانش بود. دوستداران او در فضای باز آرامگاه فردوسی و خانواده و دوستانش در فضای داخلی آرامگاه به سوگ نشسته بودند.
این، فرصتِ آخر برای خداحافظی بود. طبق روال معمول مراسم تشییع و تدفین، نزدیکان و برخی از مسئولان پشت میکروفن رفتند تا هم از غم از دست دادن استاد آواز ایران سخن بگویند و هم از این فرصت برای طرح گلهها و پیشنهادهایشان استفاده کنند.
در این مراسم پیشنهاد نام گذاری روزی به اسم محمدرضا شجریان و ساخت تندیسی از او برای جشنواره های موسیقی و کتاب از سوی برخی هنرمندان مطرح شد.
رویکردی که بیش از آنکه لطفی به هنرمندان صاحب نام باشد، می تواند برای تقویم هر کشور عزت آفرین باشد.
داریوش پیرنیاکان، نوازنده تار، سه تار و ردیفدان از جمله افرادی بود که در مراسم بدرقه ابدی زنده یاد محمدرضا شجریان، صحبت هایش را با ارائه دو پیشنهاد و طرح یک گله به پایان رساند. او عنوان کرد که «جامعه هنری و مردم باید مصرانه به دنبال این باشند که روز اول مهر به نام «روز شجریان» نامگذاری شود. همچنین باید در شورای عالی خانه موسیقی این موضوع را به تصویب برسانیم که پس از این حتما در بزرگداشتهایی که برای هنرمندان گرفته، آلبومها و کتابهایی که منتخب میشوند، تندیس شجریان هدیه داده شود.»
پیرنیاکان همچنین در پایان سخنان خود، گله کرد: در کشورهای بزرگ زمانی که خوانندهای به این عظمت از دنیا میرود عزای عمومی اعلام میکنند، چرا برای برای فوت شجریان عزای عمومی اعلام نکردند؟ شجریان متعلق به تمام مردم ایران و دنیاست؛ پس امیدوارم در سالگرد شجریان این اتفاق رخ دهد و آن روز عزای عمومی اعلام شود.
اما پیشنهاد نامگذاری اول مهرماه به نام محمدرضا شجریان، موضوعی بود که از سوی حمیدرضا نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی نیز به آن پرداخته شد. او نیز در بخشی از صحبت های خود در این مراسم، پیشنهاد کرد تا روز اول مهر که روز تولد استاد شجریان است، به نام او نامگذاری شود.
همچنین فرهاد فخرالدینی، هنرمند پیشکسوت در عرصه آهنگسازی نیز که پیام تسلیتش در این مراسم قرائت شد، پیشنهاد داد که روز اول مهر به نام شجریان نامگذاری شود و در خانه موسیقی این موضوع به تصویب برسد.
در این میان پیشنهاد نامگذاری روز اول مهرماه به نام استاد آواز ایران، یادآور طرح پیشنهادی برای نامگذاری خیابانی در تهران به نام محمدرضا شجریان هم هست. طرحی که سال ۹۸ در شورای شهر تهران مطرح شد، اما بعد از کش و قوس های فراوان و طرح حواشی بسیار، در نهایت تاکنون به نتیجه نرسیده است.