نوبل اقتصاد به استنفوردی‌ها رسید
امسال جایزه نوبل اقتصاد به دو فرد آمریکایی به نام های پاول میلگرام و رابرت ویلسون برای مطالعات آن‌ها بر روی نظریه حراج و ابداع قالب های جدیدی که عملکرداین مکانیسم را بهبود می بخشد، تعلق گرفت. این دو نفر استاد اقتصاد در دانشگاه استنفورد هستند.
به گزارش نیویورک تایمز، طبق اعلام آکادمی نوبل، این دو نفر با نوآوری های خود، کاربردهای بسیار مفیدی را در زمان محدودیت منابع معرفی کرده اند. مکانیسم حراج می تواند برای کمک به فروش طف وسیعی از کالاها و خدمات نظیر مواد معدنی به کار گرفته شود. ویلسون نخستین فردی بوده که به ایجاد چارچوبی برای حراج اقلام با ارزش مشترک اقدام کرده است. میلگرام نیز در تحقیقات خود روی ترکیبی از ارزش های مشترک و شخصی تمرکز کرده است. وی هم چنین دو مدل حراج انگلیسی (شروع قیمت پایه از کمترین میزان اعلام شده توسط خریدار و افزایش گام به گام قیمت تا رسیدن به نقطه تعادلی) و هلندی(شروع قیمت پایه از بالاترین پیشنهاد مد نظر فروشنده و کاهش گام به گام تا رسیدن به نقطه تعادلی) را با یکدیگر مقایسه کرده است.
رابرت ویلسون متولد سال ۱۹۳۷ در شهر ژنو است و لیسانس خود را در رشته اقتصاد از دانشگاه هاروارد دریافت کرد. پلول میلگرام نیز در سال ۱۹۴۸ در شهر دیترویت به دنیا آمد و دکترای اقتصاد خود را از دانشگاه استنفورد در سال ۱۹۷۹ گرفت.
لازم به ذکر است که همه ساله آکادمی سلطنتی علوم سوئد جایزه نوبل را اهدا می‌کند و این جایزه در شش شاخه: اقتصاد، صلح، ادبیات، پزشکی، فیزیک و شیمی اهدا می‌شود و تاکنون ۸۶ نفر موفق به دریافت جایزه نوبل اقتصاد شده‌اند که در بین آن‌ها نام افراد مشهوری چون جوزف اشتیگلیتز و میلتون فریدمن دیده می‌شود.
خانم دوفلو فرانسوی با ۴۶ سال سن، جوان‌ترین برنده این جایزه بوده است و تاکنون تنها دو زن موفق به دریافت نوبل اقتصاد شده اند.
جایزه نوبل اقتصاد شامل یک دیپلم افتخاری، مدال طلا و ۹ میلیون کرون سوئد است. انتخاب برنده جایزه نوبل پروسه ای بسیار طولانی و زمان بر است و ابتدا ۳۰۰۰ نفر در نظر گرفته شده و ۲۵۰ تا ۳۵۰ نفر از بین آن ها به مرحله نهایی داوری می‌رسند.
تاکنون افرادی از ۲۰ کشور مختلف جایزه نوبل را گرفته اند اما بیشترین برندگان جایزه نوبل دارای تابعیت آمریکایی بوده اند. پس از این کشور نیز اتباع انگلیسی و آلمانی بیشترین تعداد جایزه نوبل را برده اند.
به جز سال ۲۰۱۴، در تمامی سال های قرن بیست و یکم آمریکا یک نماینده در بین برندگان جایزه نوبل اقتصاد داشته است.
