روزنامه جوان: مجلس ورزشگاه نیست!
«ورود مجلس به مسائل ورزشی بدون تردید اتفاق خوبی است. نماینده‌های مردم باید مطالبه‌گر باشند؛ به خصوص از مدیران ورزشی که چطور اوضاع را اداره می‌کنند تا مشخص شود دلیل ناکامی‌ها چیست و بودجه‌های میلیاردی در کجا و به چه شکل هزینه می‌شود. این‌ها نماینده‌های ملت هستند و باید به جای تک‌تک مردم ورزش را زیر ذره‌بین قرار دهند و مو را از ماست بیرون بکشند و کمکی باشند برای رشد و شکوفایی و گام برداشن ورزش در مسیر موفقیت و به همان اندازه هم باید مطالبه‌گر باشند برابر مفسدان ورزشی. اما اظهار نظر این روزهای برخی نماینده‌های مجلس، آن هم در رأس کمیسیون ورزش و کمیته فوتبال مجلس، نه زیر ذره‌بین بردن ورزش برای قدم برداشتن در مسیر موفقیت که بیشتر شبیه به کری‌خوانی هواداری است برای یار جمع کردن!
نماینده‌هایی که طی روزهای اخیر کوچک‌ترین اشاره یا اعتراضی به نحوه پرداخت پاداش‌های قهرمانان و مدال‌آوران جهانی و آسیایی در سال ۹۷ نکردند و گله قهرمانان در خصوص دریافت ۲ میلیون تومان به ازای هر سکه توجه‌شان را جلب نکرد و عکس‌العملی به این داستان تأسف‌بار نداشتند، امروز با اعتراض به این که چرا پاداش پرسپولیسی‌ها پرداخت نشده است این شائبه را به وجود آورده‌اند که نه از سر دغدغه در خصوص شرایط سرخابی‌های پایتخت که برای داشتن حمایت طرفداران این دو تیم است که به شکلی خاص به مسئله پرسپولیس و استقلال می‌پردازند؛ آن هم نه از این باب که این دو باشگاه بدهی‌های هنگفت زیادی را روی دست فوتبال گذاشته و آبروی فوتبال ایران را به دلیل عدم تعهد به قراردادهای‌شان با مربیان و بازیکنان خارجی در فیفا خدشه‌دار کرده‌اند، بلکه از آن جهت که آرامش پرسپولیس باید به دلیل صعود به فینال لیگ قهرمانان آسیا حفظ شود!
این‌ها همان نمایندگانی هستند که طی روزهای اخیر چشم بر درد و دل قهرمانان سال ۹۷ بستند و حالا با افتخار از کمک کردن به استقلال برای پرداخت مالیات‌هایش می‌گویند و تأکید دارند که ترکیب پرسپولیس و آرامش کادر فنی آن باید حفظ شود.
تأسف‌بار است. این که شأن مجلس تا این حد پایین می‌آید، تأسف‌بار است. این که رئیس کمیته فوتبال مجلس با علم به این که مدیران فوتبالی الفبای ورزش را نمی‌دانند و بر اساس رفاقت روی کار می‌آیند به جای این که گامی در این راستا بردارد و سعی کند این مشکل را حل و فصل کند، دغدغه‌اش این می‌شود که به هواداران استقلال مژده بدهد (در بدهی مالیاتی به استقلال کمک بیشتری کردیم)، جای بسی تأسف دارد. این که رئیس کمیسیون ورزش مجلس به جای این که به دنبال یافتن مقصران انباشته شدن بدهی برانکو باشد و تحویل آنها به مراجع ذی‌ربط که به چه حقی ادعا می‌کردید که پول برانکو آماده است، اما آن را پرداخت نکرده‌اید تا یک بار دیگر با آبروی فوتبال این مملکت بازی شود، روی اوضاع روحی روانی پرسپولیس زوم می‌کند و حساس می‌شود، جای تأسف دارد.
نشستن روی صندلی‌های مجلس انتظاراتی را توسط مردم در پی دارد. مردم از آنهایی که روانه مجلس می‌کنند انتظار دارند. انتظار دارند تا مشکلات بزرگ‌تری از پاداش پرسپولیس یا مشکل مالیاتی استقلال را حل کنند. شأن مجلس بالاتر از آن است که با جایگاه ۳۶ ورزشگاه آزادی اشتباه گرفته شود. مجلس جای دادن شعارهای هواداری نیست؛ جای مطالبه‌گری است. از پرسپولیس، استقلال و از مدیران فوتبالی بابت عقد قراردادهای شرم‌آورتر از ترکمانچای. از ورزش بابت عدم حمایت‌ها و بدقولی‌ها و عدم پایبند بودن به وعده‌هایش. مجلس ستاد تبلیغاتی نماینده‌ها نیست که بخواهند با حرف‌های هواداری دل عده‌ای خاص را به دست آورند. اینجا جای مطرح کردن مشکلات و بحث کردن برای یافتن راهی برای حل آنهاست. مشکلات ورزش و فوتبال ایران بسیار فراتر از شرایط روحی روانی بازیکنان و کادر فنی پرسپولیس یا دغدغه‌های مالیاتی استقلال است. چشم امید مرد در این بلبشو به مجلس و نماینده‌هایی است که راهی ساختمان خیابان بهارستان کرده‌اند اما اگر قرار باشد نماینده‌های ملت نیز همانند هواداران فوتبال روی سکوها به دنبال دادن شعارهای قشنگ و مهیج باشند که دیگر هیچ امیدی به بهبود اوضاع نیست!
حیطه وظایف نماینده‌های ورزش بی‌شک فراتر از رسیدگی به اوضاع روحی و مسائل مالیاتی سرخابی‌های پایتخت است و شأن مجلس نیز بالاتر از آن که نمایندگانش بخواهند کار را هواداری پیش ببرند.»
معلومه که ورزشگاه نیست ، چون مهد کودک است پیروزی نیازی به حمایت چارتا نماینده نداره. 
