سرچمن، عروس فيروزكوه
آفتاب‌‌نیوز : 
در 150 كيلومتري شرق تهران در منطقه‌اي زيبا و سرسبز و در عين حال خنك و دلپذير مكاني وجود دارد كه سرچمن نام دارد. فاصله سرچمن با جاده اصلي تهران-شمال حدود 2كيلومتر است كه به دليل آب گوارا وخنكي كه در آن مي‌درخشد، به تازگي مورد توجه گردشگران قرار گرفته است.
جاده آن خاكي است كه در اصل براي دكل مخابراتي فيروزكوه ساخته شده است، نه براي توريستها ومسافران گذري. در اين منطقه به جز سبزه و علفهاي وحشي كه زير وزش باد ملايمي كه از طرف خزر مي‌وزد گيسو خم مي‌كنند و عشوه مي‌فروشند؛ و خرگوش هاي بازيگوشي كه در آن حوالي لانه ساختند و بچه‌هاي خود را پرورش مي دهند، نه درخت سايه گستري است و نه مكاني براي استراحت مردم؛ در نتيجه مسافران هم بدون توجه به محيط زيست با طيب خاطر اتومبيل‌هاي خود را در ميان علفها مي‌رانند و روي سبزه سفره پهن مي‌كنند تا در آينده نزديك زيبايي آن را از بين ببرند.
از مناظر مشمئزكننده، زباله‌هايي است كه در لابه‌لاي علفهاي وحشي ريخته شده و مردم بدون توجه به سلامت منطقه و محيط زيست هر چه دم دستشان است روي چمن‌ها خالي مي‌كنند، برخي هم به كندن علفهاي وحشي مبادرت مي‌ورزند.
«سرچمن» فقط با چمن‌هايش مي‌تواند زيبا باشد، حال اگر اين چمن‌ها زير چرخ‌هاي اتومبيل‌ها له شود ديگر نه از چمن نشاني مي‌ماند و نه از سرچمن.
ظاهراً هم هيچ كس متولي اين منطقه نيست و كسي هم جلوي اتومبيل‌هاي مردم را نمي‌گيرد كه ديوانه‌وار تا قلب سرچمن مي‌رانند و موجبات نابودي آن را فراهم مي‌سازند.
شايسته است سازمان حفاظت محيط زيست و يا هر نهاد ديگري كه دغدغه محيط زيست را دارد فكري به حال اين منطقه زيبا و بدون دفاع بكند و از نابودي آن جلوگيري كند. در وهله اول بايد از ورود اتومبيل‌ها به حريم «سرچمن» جلوگيري كنند و نقطه‌اي در مجاورت آن حوالي راهدارخانه گدوك تعبيه كنند. دوماً آلاچيق‌هايي به صورت موقت در اين مكان قرار بدهند تا مسافران به دلخواه خود در هر نقطه‌اي اتراق نكنند و سبزه‌ها را از بين نبرند.
اغلب مسافران براي تهيه غذا آتش روشن مي‌كنند كه در ماه‌هاي آخر تابستان چون علفها خشك مي‌شوند امكان آتش‌سوزي هم وجود دارد؛ در نتيجه بهتر است جاهاي خاصي را براي روشن كردن آتش درنظر بگيرند.
مسافران معمولا در اواخر بهار و اوايل تابستان به اين منطقه مي‌آيند؛ درست زمان رشد و نمو گياهان وحشي؛ به همين دليل اگر روند تخريب ادامه پيدا كند ترديدي نيست كه به جاي سبزه‌زار وچمن زيبا شاهد رشد گياهاني چون كنگر وحشي و ديگر گياهاني باشيم كه جزو غذاهاي حيواناتي چون گوسفند و يا خرگوش و آهو محسوب نمي‌شوند
اگر «سرچمن» را نجات ندهيم، شايد در همين سالهاي نزديك شاهد نابودي آن باشيم؛ مثل خيلي از مناطقي كه به دليل هجوم بي‌رويه و غيرمسئولانه بسياري از گردشگران در حال نابودي است؛ نمونه بارز آن «تنگه‌واشي» است كه هم آب آن در اين فصل سال آلوده است و هم منطقه سرسبز آن با گذشت هرسال زيبايي خود را از دست مي‌دهد.
ايران سرزميني است زيبا كه هر نقطه آن از جاذبه و صفاي خاص خود برخوردار است. اين حق مردم است كه از طبيعت و مواهب طبيعي آن لذت ببرند و به اقصی نقاط آن سفر كنند از مازندران تا سيستان و از اهواز تا تبريز همه و همه داراي چنان جاذبه‌هايي است كه چشم هر گردشگري را به خود جلب و جذب مي‌كند.
طبيعت به ذات خود داراي دشمني نيست، زيرا خود چنان ويژگي‌اي دارد كه بتواند به ترميم خود بپردازد، اما وقتي كه پاي انسان بر گستره‌اش باز مي‌شود و روند تخريب آن آغاز مي‌گردد، ديگر طبيعت ناي نفس‌كشيدن نخواهد داشت
طبيعت با هر شكل و شماي خود زيباست. هر منطقه و مكاني شناسنامه جوي و اقليمي خود را دارد. اما آنچه كه اين مكانها را مورد تهديد قرار مي‌دهد نه بلاهاي طبيعي بلكه موجودي به نام انسان است كه بدتر از هر بلاي طبيعي كمر به نابودي طبيعت بسته است.
در 150 كيلومتري شرق تهران در منطقه‌اي زيبا و سرسبز و در عين حال خنك و دلپذير مكاني وجود دارد كه سرچمن نام دارد. فاصله سرچمن با جاده اصلي تهران-شمال حدود 2كيلومتر است كه به دليل آب گوارا وخنكي كه در آن مي‌درخشد، به تازگي مورد توجه گردشگران قرار گرفته است. جاده آن خاكي است كه در اصل براي دكل مخابراتي فيروزكوه ساخته شده است، نه براي توريستها ومسافران گذري. در اين منطقه به جز سبزه و علفهاي وحشي كه زير وزش باد ملايمي كه از طرف خزر مي‌وزد گيسو خم مي‌كنند و عشوه مي‌فروشند؛ و خرگوش هاي بازيگوشي كه در آن حوالي لانه ساختند و بچه‌هاي خود را پرورش مي دهند، نه درخت سايه گستري است و نه مكاني براي استراحت مردم؛ در نتيجه مسافران هم بدون توجه به محيط زيست با طيب خاطر اتومبيل‌هاي خود را در ميان علفها مي‌رانند و روي سبزه سفره پهن مي‌كنند تا در آينده نزديك زيبايي آن را از بين ببرند.
از مناظر مشمئزكننده، زباله‌هايي است كه در لابه‌لاي علفهاي وحشي ريخته شده و مردم بدون توجه به سلامت منطقه و محيط زيست هر چه دم دستشان است روي چمن‌ها خالي مي‌كنند، برخي هم به كندن علفهاي وحشي مبادرت مي‌ورزند.
«سرچمن» فقط با چمن‌هايش مي‌تواند زيبا باشد، حال اگر اين چمن‌ها زير چرخ‌هاي اتومبيل‌ها له شود ديگر نه از چمن نشاني مي‌ماند و نه از سرچمن.
ظاهراً هم هيچ كس متولي اين منطقه نيست و كسي هم جلوي اتومبيل‌هاي مردم را نمي‌گيرد كه ديوانه‌وار تا قلب سرچمن مي‌رانند و موجبات نابودي آن را فراهم مي‌سازند.
شايسته است سازمان حفاظت محيط زيست و يا هر نهاد ديگري كه دغدغه محيط زيست را دارد فكري به حال اين منطقه زيبا و بدون دفاع بكند و از نابودي آن جلوگيري كند. در وهله اول بايد از ورود اتومبيل‌ها به حريم «سرچمن» جلوگيري كنند و نقطه‌اي در مجاورت آن حوالي راهدارخانه گدوك تعبيه كنند. دوماً آلاچيق‌هايي به صورت موقت در اين مكان قرار بدهند تا مسافران به دلخواه خود در هر نقطه‌اي اتراق نكنند و سبزه‌ها را از بين نبرند.
اغلب مسافران براي تهيه غذا آتش روشن مي‌كنند كه در ماه‌هاي آخر تابستان چون علفها خشك مي‌شوند امكان آتش‌سوزي هم وجود دارد؛ در نتيجه بهتر است جاهاي خاصي را براي روشن كردن آتش درنظر بگيرند.
مسافران معمولا در اواخر بهار و اوايل تابستان به اين منطقه مي‌آيند؛ درست زمان رشد و نمو گياهان وحشي؛ به همين دليل اگر روند تخريب ادامه پيدا كند ترديدي نيست كه به جاي سبزه‌زار وچمن زيبا شاهد رشد گياهاني چون كنگر وحشي و ديگر گياهاني باشيم كه جزو غذاهاي حيواناتي چون گوسفند و يا خرگوش و آهو محسوب نمي‌شوند
اگر «سرچمن» را نجات ندهيم، شايد در همين سالهاي نزديك شاهد نابودي آن باشيم؛ مثل خيلي از مناطقي كه به دليل هجوم بي‌رويه و غيرمسئولانه بسياري از گردشگران در حال نابودي است؛ نمونه بارز آن «تنگه‌واشي» است كه هم آب آن در اين فصل سال آلوده است و هم منطقه سرسبز آن با گذشت هرسال زيبايي خود را از دست مي‌دهد.
ايران سرزميني است زيبا كه هر نقطه آن از جاذبه و صفاي خاص خود برخوردار است. اين حق مردم است كه از طبيعت و مواهب طبيعي آن لذت ببرند و به اقصی نقاط آن سفر كنند از مازندران تا سيستان و از اهواز تا تبريز همه و همه داراي چنان جاذبه‌هايي است كه چشم هر گردشگري را به خود جلب و جذب مي‌كند.
طبيعت به ذات خود داراي دشمني نيست، زيرا خود چنان ويژگي‌اي دارد كه بتواند به ترميم خود بپردازد، اما وقتي كه پاي انسان بر گستره‌اش باز مي‌شود و روند تخريب آن آغاز مي‌گردد، ديگر طبيعت ناي نفس‌كشيدن نخواهد داشت
طبيعت با هر شكل و شماي خود زيباست. هر منطقه و مكاني شناسنامه جوي و اقليمي خود را دارد. اما آنچه كه اين مكانها را مورد تهديد قرار مي‌دهد نه بلاهاي طبيعي بلكه موجودي به نام انسان است كه بدتر از هر بلاي طبيعي كمر به نابودي طبيعت بسته است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید