دکتر مهدی نجفزاده در مورد نقش و حضور باراک اوباما در کمپین انتخاباتی جو بایدن اظهار کرد: واقعیت مساله این است که آقای بایدن شخصیتی نیست که بتواند رای جلب کند و بیشتر از ساختار حزب برای رایدهی استفاده میکنند. درنتیجه این شرایط حزب دموکرات را تقریبا ترسانده و باعث شده است که آقای اوباما وارد میدان شود.
وی ادامه داد: نقش آقای اوباما بسیار مهم است چرا که در آن دوره تاریخی یک تنه آمد و حزب دموکرات را پیروز انتخابات کرد، او همچنین سخنران بسیار خوبی است و همچنین عقبه فکری او گروههایی مثل مسلمانان و دیگر اقلیتها را به سمت خود جذب کرد. بنابراین دموکراتها از این ابزارها و حضور آقای اوباما استفاده میکنند تا نقاط ضعفی را که آقای بایدن دارد بپوشانند.
این دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد تصریح کرد: یکی از موضوعات مهم این است که آقای بایدن به نسبت دیگر روسای جمهور ساختار حزبی را بیشتر رعایت خواهد کرد و در چهارچوب حزب دموکرات سیاستهای خود را اتخاذ میکند و حال میتوان این را با آقای ترامپ مقایسه کرد که این کار را نکرده و خیلی از سیاستهای او توسط خود حزب جمهوریخواه هم مورد نقد قرار گرفته است.
نجفزاده در مورد مساله دخالت در انتخابات امریکا عنوان کرد: هرگونه دخالت خارجی هم برای افکار عمومی و هم برای روشنفکران بسیار مهم است بنابراین احتمال این وجود دارد که هر دو حزب از این مساله استفاده کرده باشند تا آرا مردم را به سمت خود جلب کرده باشند و کاملا طبیعی است تا از یک مساله که برای افکار عمومی مهم تلقی میشود استفاده کنند.
وی افزود: این مداخلات با انگیزه تاثیرگذاری اتفاق میافتد و به خصوص در دوره ترامپ این تاثیرگذاریها بیشتر شده است. چین و روسیه به ویژه تلاش میکنند که بر روی افکار عمومی تاثیر بگذارند و احتمالا خیلی با جمهوریخواهان کنار نمیآیند. با توجه به اینکه شبکههای اجتماعی نقش مهمی را در انتخابات اخیر ایالات متحده امریکا بازی میکنند این احتمال وجود دارد که این کار از طریق شبکههای اجتماعی انجام شود و به نوعی جو و مسیری را ایجاد کنند.
تمایزات فرهنگی علل تفاوت پایگاههای رای احزاب است
این دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد بیان کرد: به طور سنتی ایالتهای جنوبی و متمایل به غرب جمهوریخواه هستند و از طرفی ایالتهایی از جمله کالیفرنیا، واشنگتن و نیویورک به دموکراتها رای میدهند و این را میتوان از این جهت دانست که رسانههای بیشتری در آنجا مستقر هستند و از لحاظ فرهنگی نیز تمایزاتی وجود دارد.
نجفزاده اضافه کرد: شعارهای اولیه این دو حزب کاملا متمایز است. جمهوریخواهان محافظهکار هستند و روی نقش مذهب بیشتر تاکید میکنند، بنابراین طبیعی است که گروههای اجتماعی که در شهرهای توسعهیافتهای مثل واشنگتن، نیویورک و کالیفرنیا زندگی میکنند اساسا دموکرات باشند. وقتی ما میگوییم که به صورت سنتی به یک حزب رای میدهند به این معناست که باید پایگاه شعارهای کاندیداها را در نظر بگیریم و از این لحاظ ایالتها را تقسیم کنیم.
وی در مورد تغییر شرایط در پایگاههای رای احزاب در ایالات مختلف افزود: تغییراتی در صحنه سیاسی ایالات متحده امریکا ایجاد شده است و این به واسطه اقدامات مهم و موثری است که روسای جمهور در مسائلی مثل اقلیتها، محیط زیست و اقتصاد انجام دادهاند و همچنین مسائلی مانند نرخ بیکاری در یک ایالت و توسعه اقتصادی در یک ایالت از مسائل تاثیرگذار بر میزان رایدهی در ایالتها هستند.
این دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد تاکید کرد: به طور کلی اصل بر همین است که ایالتها به سه دسته جمهوریخواهان، دموکراتها و بینابین تقسیم میشوند و اینها به خاطر پایگاه اجتماعی آن ایالتها میباشد. ایالتهای بینابین مانند اوهایو که در دوره آقای جرج بوش نقش تعیینکنندهای برای پیروزی جمهوریخواهان داشت.
ترامپ هم طرفداران و هم مخالفان خود را بسیج میکند
نجفزاده با توجه به اخذ بیش از 70 میلیون رای در انتخابات پیش از موعد امریکا در مورد دلایل افزایش مشارکت خاطرنشان کرد: علت این مساله حضور ترامپ است. او میتواند هم طرفداران خاص خود را بسیج کند و هم مخالفان خود را به شدت بسیج کرده است و بدین شکل یک منازعه هویتی در ایالات متحده امریکا در جریان است. این مساله چندان هم ربطی به حزب جمهوریخواه ندارد چرا که آقای ترامپ با افراد موثر این حزب ندارد.
وی اضافه کرد: مخالفان آقای ترامپ معتقد هستند که او هم از لحاظ بینالمللی وجهه امریکا را تا حدی ضعیف کرده است و همکاریهای بینالمللی را کاهش داده است و از خیلی از سازمانهای بینالمللی خارج شده است. از این لحاظ نگران هستند که این روند در چهار سال آینده ادامه پیدا کند و امریکا را به نوعی وارد منازعه با سرتاسر دنیا کند. همچنین از طرفی سیاستهای فرهنگی و اقتصادی که آقای ترامپ در پیش گرفته است مورد پسند آنها نیست و بنابراین یک دوگانگی اتفاق افتاده که هم مخالفان آقای ترامپ و هم موافقان او را به عرصه انتخابات کشانده است.
این دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد افزود: در سال 2016 نیز علیرغم تمام نظرسنجیها آقای ترامپ رییس جمهور شد و این یک زمینهای است که میگوید این احتمال وجود دارد که چنین اتفاقی در این انتخابات هم بیافتد بنابراین در تحلیل نهایی همه با شک و تردید نگاه میکنند. علت این امر این است که مارپیچ سکوت در ایالات متحده امریکا به شدت افزایش پیدا کرده و این به معنای این است که آن چه ما در عرصه رسانهای، نظرسنجیها و گفتوگوها میشنویم تقریبا متمایل به سمت دموکراتهاست ولی واقعیت این است که بخش عمدهای از ایالات متحده امریکا رای و نظر خود را ابراز نمیکنند.
نجفزاده در مورد رفتار ترامپ در قبال اروپا تصریح کرد: یکی از مهمترین اشکالاتی که در امریکا به آقای ترامپ گرفته میشود این است که چرا دارد اروپا را هم از خود دور میکند و بحث اصلی این است که ترامپ شکافی بین جبهه غرب انداخته است. هدف دموکراتها این است که به این تقسیمبندی برگرداند. همانطور که دیدیم آقای بایدن به شدت از چین، روسیه و کره شمالی انتقاد کرد و احتمالا اگر آقای بایدن رییس جمهور شود، روابط امریکا با اروپا به قانون اصلی بازگردد. همچنین سعی خواهند کرد که وجههای را ایجاد کنند و به سازمانهای بینالمللی بازگردند.
وی عنوان کرد: فرایندی که در ایالات متحده امریکا برای بازگشت به ناسیونالیسمی که ترامپ خواهان آن است و در امریکا طی میشود هنوز سخنهای زیادی دارد و اگر ترامپ بیاید این روند ادامه پیدا خواهد کرد و آن شعارهای ناسیونالیستی که شنیده میشود افزایش پیدا کند، وجهه امریکا از لحاظ اقتصادی رشد پیدا کنند و مخالفتها با چین و اروپا بیشتر خواهد شد. در مجموع باید منتظر باشیم و ببینیم که آیا مردم امریکا خواهان ادامه این روند از سوی آقای ترامپ هستند یا میخواهند که گفتمان جدیدی مبتنی بر موازنه قدرتها ایجاد شود.
این دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد در مورد رویکرد دو رییس جمهور احتمالی امریکا درقبال ایران گفت: در هر دو صورت شرایط برای ایران تغییری نمیکند.
نجفزاده اضافه کرد: مسائلی که دموکراتها بر آن تاکید میکنند از مسائلی که جمهوریخواهان مطرح میکنند، حادتر است و شاید مذاکره با ترامپ خیلی راحتتر از مذاکره با دموکراتها باشد. ما در شرایط اقتصادی مطلوبی نیستیم که مذاکرات را چند سال طول بدهیم و تصمیمات عاجل باید در عرصه اقتصادی اتفاق بیافتد. فرایند چندین سالهای که با دموکراتها ممکن است بر سر مذاکره داشته باشیم ما را ضعیفتر خواهد کرد گرچه آقای ترامپ هم همینطور است اما فکر میکنم ما را زودتر به یک نقطه تصمیمگیری میرساند.
وی افزود: ما نباید از مذاکره بترسیم. نقطه قوت کشورهای قدرتمند این است که در عرصه دیپلماسی قدرتمند باشند.