گلایه‌های تلخ عادل فردوسی‌پور: دلم برای گزارش تنگ شده/ بهتر است سکوتم ادامه داشته باشد
عادل فردوسی‌پور شب گذشته با حضور در شعبه اصلی نشر چشمه، از کتاب ترجمه شده جدید خود به نام «پیگیر اخبار نباشید» نوشته رولف دوبلی، همراه با سروش صحت مجری برنامه کتاب باز و دو نفر از همکارانش که در ترجمه این کتاب فردوسی پور را یاری کرده بودند، رونمایی کرد. این برنامه از طریق لایو اینستاگرامی نشر چشمه پوشش داده شد که با استقبال خوبی هم همراه شد.
در ابتدا چند نفر از طرفداران عادل فردوسی پور از جمله یک دختر خردسال، با او به خوش و بش پرداختند. فردوسی پور ابتدا نام عروسک دختربچه را درست نشنید که این باعث شد یک شوخی هم با نام جواد خیابانی بکند.
در ادامه سروش صحت برخلاف میل خود، از فردوسی پور خواست که برای صحبت کردن راحت تر و پیدا بودن چهره هایشان، ماسک هایشان را بردارند که این امر، شوخی هایی کرونایی را بین این دو شخص رقم زد.
فردوسی پور به این موضوع اشاره داشت که بر خلاف نام کتاب، خودش لحظه به لحظه پیگیر اخبار است و روزی حداقل ۳ یا ۴ روزنامه می خواند و مطبوعات و اتفاقات روز را مرور می کند. اما وقتی شروع به خواندن کتاب کرد، بسیار با محتوای آن ارتباط برقرار کرد و با خود گفت که این کتاب، مخصوصا در این زمانه، باید توسط همه خوانده شود.
در ادامه او از سروش صحت پرسید که طرفدار چه تیم خارجی ای هستی؟ و سروش صحت پاسخ داد که بارسلونا و رئال مادرید! سپس فردوسی پور با خنده گفت: جان سروش این را جایی دیگر نگو! عین این می ماند که بگویی هم طرفدار پرسپولیس هستم هم استقلال!
وقتی از فردوسی پور پرسیده شد از بین کتاب های ترجمه شده اش کدام را بیشتر دوست دارد، پاسخ داد: فوتبال علیه دشمن. جالبی آن کتاب این است که اصلا کتاب فوتبالی ای نیست و کاملا اجتماعی سیاسی است. شخصی در نقد آن کتاب گفته است اگر فوتبالی هستید حتما این کتاب را بخوانید، و اگر فوتبالی نیستید نیز حتما این کتاب را بخوانید.
همچنین او و دو همکار مترجمش در پاسخ به این سوال که از بین سه کتاب رولف دوبلی که ترجمه کرده اند کدام را بیشتر دوست دارند، هر سه پاسخ دادند: هنر شفاف اندیشیدن.
فردوسی پور همچنین به این موضوع اشاره کرد که می خواهد خاطرات و اتفاقات زندگی اش را به رشته تحریر در بیاورد اما هنوز زمان مشخصی برای این کار در نظر نگرفته است.
وی اشاره کرد که از بین کارهای که انجام داده است، گزارش، اجرا و تهیه کنندگی را بیشتر از بقیه کارها دوست دارد.
همچنین وی با اشاره به اینکه برای تمام کسانی که به خارج از کشور رفته و فعالیت خود را ادامه می دهند، احترام قائل است گفت: همیشه عشق و تلاشم این بوده که در کشور خودم بمانم و کار کنم.
وی از این موضوع که در ایران زندگی نامه بزرگانی همچون علی پروین، علی دایی، علی کریمی، ناصر حجازی، منصور پورحیدری و ... به صورت کتاب منتشر نشده است انتقاد کرد و عنوان داشت در خارج از کشور کتابفروشی هایی وجود دارند که به اندازه سه برابر کتابفروشی های بزرگ تهران، فقط کتاب بیوگرافی بازیکنان و مربیان را دارند.
وی در ادامه در پاسخ به طرفداری که گفته بود لطفا یک ماچ برای ما بفرست! یکی از خاطرات خود را تعریف کرد: یک بار در یک برنامه ای، فکر می کنم ارتباط تلفنی ای بود که شخصی از من تعریف کرد و من جوگیر شدم و یک بوسه ای با دستم و با فوت کردن روی هوا فرستادم. الان باید آن بوسه ای که روی هواست پیدا شود!
فردوسی پور در پاسخ به سوالاتی که در لایو اینستاگرامی از او شده بود گفت: من دوست داشتم فوتبالیست شوم اما بچه درسخوان بودم و آنقدر استعداد نداشتم که یک فوتبالیست حرفه ای شوم اما الان سعی می کنم مثل یک فوتبالیست نیمه حرفه ای بازی کنم و روزی هم ۷ تا ۸ کیلومتر می دوم.
وی تاکید کرد که صفحه ای در اینستاگرام ندارد اما به راه اندازی آن فکر می کند. او همچنین در پاسخ به این سوال که تا کی سکوت می کنی گفت: به قول خانم بیکل، سکوت سرشار از ناگفته هاست. حرف نزده را همیشه می‌توان زد. اما بهتر است که سکوتم ادامه داشته باشد.
وی در پاسخ به اینکه آیا برنامه فوتبال ۱۲۰ پخش می شود یا خیر پاسخ داد: این برنامه تعطیل نشده بود که بخواهد شروع شود. تصمیم من درباره این برنامه نباید شخصی باشد چون ۵۰ تا ۶۰ نفر با هم در حال کار کردن هستند و اگر شرایط مهیا باشد به زودی برنامه از سر گرفته می شود.
فردوسی پور در پاسخ به پرسش خبرنگار فوتبالی که کدام بازی در یک سال و نیم گذشته را دوست داشتید گزارش بکنید گفت: بگذریم. سکوت سرشار از ناگفته هاست ولی در کل دلم برای گزارش تنگ شده است!
